Emilio Ros Bartzelonako Ospitale Kliniko i Probintzialeko Lipidoen Unitateko buruak zuzendutako azterlan baten arabera, Mediterraneoko dieta batean gantz monoasegabeak intxaurrekin ordezkatzeak hobetu egiten du arterien endotelio-funtzioa, eta, beraz, fruitu lehor hori dieta osasuntsu batean sartzearen alde dago.
American Heart Association-en Circulation aldizkarian argitaratu da ikerketa hori, eta datorren astelehenean aurkeztuko da Sevillan, Arteriosklerosiaren Europako Elkartearen 74. Biltzarraren esparruan. Emaitzek argi uzten dute intxaurrek arteriei kalte egiten dieten eta arteriosklerosiaren ondorioz sortutako arteriosklerosiaren hazkundearekin lotzen diren atxikitze-molekulen kontzentrazioak murrizten dituztela.
Ebidentzia berriak
Hala, ikerketak dio efektu bikoitz horrek “zirkulazio-sistema hobetzen duela, eta, beraz, gaixotasun kardiobaskularrei aurrea hartzen laguntzen duela”. Era berean, ondorioztatu du emaitza horiek “ebidentzia berriak ematen dituztela intxaurrek dieta osasuntsuaren parte izan behar dutela pentsatzeko”.
Emilio Ros-en arabera, “elikagai oso batek, eta ez bere osagaiek, osasun baskularrean duen eragin onuragarri hori frogatu duen lehen aldia da”.
Hala, adierazi zuenez, “Mediterraneoko dietarekin alderatuta, intxaurrak barne hartzen zituen dietak endotelioaren mendeko basodilatazioa %64 handitu zuen, eta zelula baskularren atxikitze-molekularen maila %20 murriztu zuen”. Gainera, honako hau adierazi zuen: “aurreko azterketetan ikusi denez, intxaurrezko dietak kolesterol totala eta LDL kolesterola murriztu zituen”, “kolesterol txarra” ere deitua.
Aditu horren iritziz, intxaurrak eta gainerako fruitu lehorrak ez dira berdinak “azido alfa-linoleniko (ALA) asko duelako, landare-jatorriko omega-3 gantz-azidoa baita, eta propietate anti-aterogeniko gehigarriak izan ditzake”. Gainera, esan zuen intxaurrek L-arginina aminoazidoa dutela, “hortik aurrera gorputzak oxido nitrikoa ekoizten du, arteriak dilatatzen dituen konposatu ahaltsua”.
“Azterketa horretan, intxaurrak dituen dietak arteriaren elastikotasuna leheneratu zuen, eta, ondorioz, odol-fluxua handitu egin zen, eskaria handitu egin zelako”, esan zuen Rosek. Haren arabera, “gaixotasun kardiobaskularrak izateko arrisku-faktoreak dituen edozein pertsonak, hala nola erretzeak, odoleko kolesterol-maila altuak, diabeteak, hipertentsioak edo obesitateak, bere arteriak behar dituenean ez dira behar bezala dilatatzen”.
