Elikaduran aditu batek Nutriz-Score inguruko mitoak eta egiak aztertu ditu

• Egilea: Egilea Kristin Suleng
• arabera: Ostirala, 2019ko martxoaren 08a

El sistema de etiquetado Nutri-Score, compuesto por cinco colores y cinco letras, ha generado algunas dudas, como si es obligatorio o no, o si se debe incorporar a todos los productos. El médico Jordi Salas, catedrático de Nutrición y Bromatología de la Universidad Rovira i Virgili, responde a todas las preguntas que puede suscitar este etiquetado.

Zergatik Nutric-Score?Munduko hainbat herrialdetan erabiltzen diren etiketa ugari daude. Hala ere, modalitate hau aukeratzearen abantaila da ebidentzia zientifikoaren abala izatea, eta horrek justifikatzen du haren eraginkortasuna. Ikerketek erakusten dutenez, bai populazio orokorrak bai talde behartsuek eta patologia kronikoek eragindako pertsonek, adibidez obesitatea edo diabetea, hobeto ulertzen dute Nutr-Score beste logotipo batzuek baino.

“Orain dela gutxi, 12 herrialdetan (Espainia barne) egindako ikerketa batean egiaztatu da sistema hori dela kontsumitzaileei elikagaiak epaitzeko laguntza gehien ematen diena, beren nutrizio-kalitateen arabera, Txileko semaforoaren, Txileko ohartarazpen-sistemaren eta erreferentziazko ingesten aurretik”, adierazi du Salasek.

Beste azterketa batzuek baieztatu dutenez, zuzeneko lotura dago Nutric-Score oinarri duen puntuazioaren eta minbizia edo gaixotasun kardiobaskularrak bezalako patologiak izateko arriskuaren artean.Zatitik 100 gramoraSistema horren algoritmoaren funtsezko ezaugarri bat da 100 gramo produktutan oinarritzen dela, eta ez nekazaritzako elikagaien sektoreko zati handi bat defendatzen duen zati bakoitzeko kalkuluan. “Estatuko eta nazioarteko erakunde guztiek, hala nola Osasunaren Munduko Erakundeak (OME) eta kontsumitzaileen elkarteek gomendatzen dute 100 gramo elikagaiaren nutrizio-logoa kalkulatzea, kontsumitzaileek irizpide berarekin produktuen nutrizio-kalitatea konpara dezaten”, azpimarratu du Salasek.

Elikaduraren multinazionalen partzuergo batek sustatuta, zati bakoitzeko konputatzeak kontsumitzaileari eragin diezaioke, hala nola, azukrea, gantz saturatuak edo gatza. Elikagai “osasungarriak” eta “ez osasungarriak”Ohikoa da elikadura etiketari elikagaiak bi talde handitan sailkatzea: osasungarriak eta ez direnak. Nutric-Score enpresak aukera ematen die kontsumitzaileei, oinarri berberari eta irizpide berberen arabera, elikagaien elikadura-kalitatea, mesede txikiena duenaren alde, alderatzeko eta erosketa-hauteskundeak orientatzeko.

“Baina familia bereko produktuak ez ezik, marka desberdinek eta familia desberdinetako produktuek proposatzen duten elikagai mota bera ere kontrastatzen du, baina kontsumo edo erabilera bera du”, azaldu du Salasek. Adibidez, Nutric-Score laginak, gosaritarako zerealez, olo-malutaz eta txokolatezko betegarriez hitz egiten badugu, alderatu egiten ditu. Era berean, marka jakin bateko gosaritarako zerealak ere, beste baten baliokidea den produktuarekin, eta eguna hasteko har daitezkeen elikagai-familiak ere bai.

Konparazioak gorrotagarriak diraProduktuak alderatzeko etiketa-modalitate honen malgutasunak atea ireki du lehen pentsaezinak ziren baina komunikabideen interesa bereganatu duten konparazioetarako. Horrela, adibidez, Nutric-Score sailkapenean edari azukretsuak, adibidez, ontziratutako laranja zukua, mesedegarri gertatzen dira oliba olioak, Mediterraneoko dietaren estandarteetako batek, zalantzak sortzen ditu kontsumitzaileen artean.

Jordi Salasen iritziz, kritika hori ezartzea onartzen ez duten presio-taldeek erabili dute kritika hori, produktuen nutrizio-kalitateari buruz ematen duen informazio zehatza eta objektiboa dela eta. Interesa alderdi oso zehatzetan zentratzen saiatzen da, eta metodoaren eraginkortasun orokorra zigortzen. “Edozein sistemari esker, oliba olioa gaizki sailkatzen da kaloria eta gantz saturatu asko dituelako, eta azukrerik gabeko freskagarriak osasungarritzat hartzen dira. Hala ere, sistema britainiarraren sailkapen-arazo hori dela eta inor ez da saritzen”, gaineratu du.

“Kontsumitzaileei hainbat kategoriaren arteko konparaketa erraztea Nutrizioaren esentzia da. Erosterakoan, kontsumitzaileek ez dute konparaziorik egiten oliba olio baten edo ontziratutako laranja zuku baten artean, produktu bakoitza behar desberdinei erantzuten baitiete, olio mota desberdinen edo ontziratutako zukuen arteko kalitatea zalantzan jartzen baitute”, esan du Salasek.Ekoizleen trikimailuakEtiketa hori ezartzean, zalantza bat sortu da: azukre asko duten produktu batzuk hobeto puntuatuko lituzke (adibidez, gosaritarako zereal batzuk, edo frutak izanez gero). Salentzat, argudio okerra da.

“Nutri-Score kalkulatzeko moduak bermatzen du azukre, gantz, gatz edo kaloria gehiegi duen elikagai batek ez dituela alde onak errentatzen. Gosaltzeko zereal azukretsuek edo gantzatsuegiek ezin dute zuntz dietetikoa eduki, eta fruta, barazki, fruitu lehor eta lekadunak soilik hartuko dira kontuan, edukiaren %40, gutxienez, baldin badute. Muga horretatik abiatuta, sistema honek emandako puntu positiboak proportzionalak dira”.

Osagai horiek dituzten produktuek, edukiaren %80an, aurreko etiketa horren gehieneko bonoaz gozatu ahal izango dute, jatorriko elikagaia azukre, gantz edo gatz ez dela ahaztu gabe. Hala, Nutric-Score laginak bermatzen du osagai negatibo ugari dituen elikagaiaren sailkapena ez dela aldatzen osagai positibo, natural nahiz erantsiekin.

Fruta eta barazki freskoak, bai ala ezNutric-Score kolore berdeak kezka sortzen du elikagaien sektorean; izan ere, produktu industrialetan ezartzean erosleek elikagai freskoen erosketa A edo Barekin etiketatutako produktuekin ordezkatzea ekar dezakete. “Online supermerkatu frantsesetan edo ohiko supermerkatuetan egindako azterketek adierazten dute erosketaren saskia osasungarriagoa dela, D eta E produktu gutxiago (ahulenak), fruta eta barazki proportzio handiagoaren alde. Frantzian, produktu horiei etiketa gehiago jartzea aurreikusten da, A gisa sailkatuta”, azaldu du Aretoak. Algoritmo manipulagarria?Sare sozialetan dabilen Nutr-Score inguruko jostuletako batek salatu du Frantzia, inplantatzen aitzindaria, neurrirako jantzia dela gazten kasuan, gazta gastronomikoaren produktu nagusietako bat gazten kasuan, irudia hobetzeko asmoz.

Aretoetarako baieztapen faltsua da: “Osasun Segurtasunerako Frantziako Agentzia aztertu ondoren, gutxieneko moldaketak egin ziren gaztentzat, koipe-gaientzat eta edarientzat, eta ez zituzten aldatu oinarrizko puntuazioan sartutako elementuak. Kalkuluaren elementu negatiboak Europako derrigorrezko nutrizio-aitorpenean agertzen dira, ontziaren atzeko aldean (kaloriak, guztirako gantzak, gantz saturatuak eta sodioa). Elikagai-kategoria horiek, arazo espezifikoak planteatu arren, ez dute konpromisoa hartu algoritmoaren elikadura-hautaketarako.

Gazta gehienak E kategorian daude, nahiz eta gantz, gatz eta kaltzioa eduki aldakorra duten. Kalkulu egokituak bereizten ditu gantz saturatu eta gatz gutxien (D gisa sailkatuta) eta gantz edo gatz gehien dutenak (E kalifikazioa). Gantz gehituen kasuan, Nutritibok bi talde bereizten ditu: animalia-jatorriko gantzak (krema, gurina), gantz saturatu eta E gisa kalifikatuak, gantz saturatu gutxiago dituztenak (koko-olioa eta palmondo-olioa izan ezik).

Edarien kasuan, produktu solido eta likidoen arteko aldeari erantzuten dio egokitzapenak. Adituaren esanean, “ura A gisa sailkatutako edari bakarra izatea ere lortu nahi izan zen, edulkoratzaileak eta fruta-zukuak kategoria berean ez sailkatzeko”.

2015. urtean finkatutako Elikadura Score delakoaren kalkulua ezin da aldatu, baina agintariek atea irekita utzi dute berriro ere urte batzuetan, aurrerapen zientifikoetara egokitzeko. Jordi Salasen esanean, “dena den, hobekuntza-puntu batzuei erantzun ahal izateko, kontuan hartu behar da, besteak beste, emisio guztien ordez erantsitako azukreak kontuan hartu behar direla; izan ere, Europako legeria aldatu behar da nahitaezko etiketari datu hori gehitu behar baitzaio”.Derrigorrezkoa izan behar du?“Ebren lege-esparrua dela eta, enpresek nahi badute aplika dezakete neurria”, azaldu du Salasek. Horrela, oliba olioaren ekoizleek, eztabaida gehien jaso duen produktuetako bat, Nutric-Score semaforoa erabiltzeari uko egin diezaiokete, legezkoak direla salatu arren.

Beste aukera bat, Espainiako Kontsumo, Elikadura Segurtasun eta Elikadura Agentziak (AECOSAN), bere konposizioan osagai bakarra duten produktuak (adibidez, oliba-olioa) ez sartzea da.