Haurrek elikadura osasungarria probatzeko eta hari atxikitzeko modurik onena da elikagai diren elikagaietara etengabe erakustea, ekintza natural eta eguneroko gisa. Familia-otorduak izan daitezke eredu. Baina ez familietan bakarrik, artikulu honetan azalduko dugun moduan, gure elikadura-ohituretan eta hobeto jateko portaeretan egin ditzakegun aldaketa txikiak ere jasotzen ditugu. Izan ere, fisikoki aktiboa izatea elikagai osasungaitzen kontsumoa mugatzea eta jokabide sedentarioak saihestea bezain erabakigarria da.
Hobeto jateko aldaketa txikiak
Kataluniako Osasun Publikoko Agentziaren (ASPCAT) “Aldaketa txikiak hobeto jateko” elikadura-gidak 12 aholku eskaintzen ditu, sustatu behar diren ohiturei eta elikagaiei, murriztu behar liratekeenei eta aldatu behar direnei buruzko hiru mezu-talde handitan banatuta.
Nutrizio-profil osasungarriagoa duten elikagaiak eta osasun-adierazleen hobekuntzarekin lotutako bizimodua
- Frutak eta barazkiak
- Lekaleak
- Fruitu lehorrak
- Bizitza aktiboa eta soziala
• Aldatu aukera osasungarriagoak eta jasangarriagoak
- Ura
- Elikagai integralak
- Oliba-olio birjina
- Sasoiko eta hurbileko elikagaiak
Elikagai eta produktu hauen kontsumoa handiegia da eta osasun arazo garrantzitsuekin erlazionatzen da
- Gatza
- Azukreak
- Haragi gorria eta prozesatua
- Elikagai ultrprozesatuak
Guztion lana da elikadura osasungarria sustatzea
Elikagai osasungaitzak eskuratzea zailtzea, alde batetik, norbanakoaren erantzukizun soziala da: etxean elikagai osasungaitzak erosten ez badira, haurrek elikagai horiek eskuratzeko aukera mugatua izango dute, eta horrek murriztu egin lezake elikagai horien gainbeherarekin zerikusia duten gaixotasun batzuen arriskua. Hau da, norbanakoaren eta familiaren erabakiek eragina dute gizartean eta inguruan.
Bestalde, zientziak dio elikagai horien publizitateak eta pantailekiko esposizioak eragina dutela zaletasunetan eta zabor-janariaren kontsumoan; beraz, zalantzarik gabe, enpresaren erantzukizun soziala ere bada.
Azkenik, bada gizarte-erantzukizun publiko edo gobernu-erantzukizun bat, politikak diseinatu eta gauzatzeaz, lege, dekretu eta erregulazioen bidez zabor-janariari oztopoak jartzeaz, eta are gehiago zientziak politika eraginkorrak eta posibleak direla iradokitzen duenean.