Jai eta ospakizun garaian, mahaietan bazkari ugari egiten denean, kaltetua, sarritan, errea izaten da. Bigarren platera da, sarrerako eta tarteko izarrek urdaila betetzen baitute. Hegazti bat edo ohiko bildotsa, gehienetan, hozkailuan gordetzen da, oso argi izan gabe nola eta noiz jan.
Janari-hondarrak berreskuratzea
Berriz berotu eta jateko aukera hautatzen bada, platera lehorra eta heltzen den eguna baino kalitate gutxiagokoa izango da. Gainera, oso gutxitan izaten da pieza osoa menu bera errepikatzeko. Hori dela eta, irtenbide ona da erretako soberakinak berreskuratzea. Arkumea edo antxumea bada, komeni da pixka bat berotzea, zukuak eta koipea berriz ere likido bihurtzeko. Zuku horiek barazkiekin egositako patata batzuen gisatuan gehitu daitezke, gustua indartzeko.
Aukera ona da erretako hondarrak patata- eta barazki-gisatu batekin biltzea.
Patatak egosi ondoren, arkume errearen zatirik mamitsuenaren zatiak gehitzen dira (zangoaren eremuan), “mokadu” tamainan moztuta. Sobera dauden hezur eta ebakinekin salda egin daiteke, eta izozkailuan gorde, arkume gisatu edo errea egin nahi den hurrengo aldirako. Horrela, ura gehitu beharrean, salda hori gehitu daiteke.
Txerrikume errea aprobetxatzeko beste modu bat haragi zatitua gehitzea da, lekale-gisaturen baten goarnizio gisa, bereziki babarrun gorrien eltzekaria bada. Kozinatuta dagoenean, zatiak azken unean gehitu daitezke, gehiegi kuzinatu ez daitezen.
Hegazti-erreak aprobetxatu
Hegaztiak erretzeko aukera gehiago daude; izan ere, haragia zapore leunagoa eta koipe gutxiagokoa denez, errezeta anitzagoak egin daitezke. Kroketak nabarmentzen dira, eta horiei hegazti errearen zati txiki batzuk gehitzen zaizkie. Piper batzuk perretxikoekin, bexamelarekin eta hegazti-zatitxoekin ere bete daitezke, haragia kaneloietarako erabil daiteke, albondigak egin daitezke edo haragiz horni daitezke, hainbat eta hainbat entsaladatan.
