Espainiako haurren obesitatearen ikertzaile nagusia da, eta elikadurari buruzko lanetan gehien aipatzen den egile nazionaletako bat. Osasun Ministerioarekin lankidetzan aritzen da, NAOS estrategiaren epidemiologiako lan-taldearen koordinatzaile gisa, Espainiako Pediatria Elkarteko (AEP) elikadura-batzordea zuzentzen du eta joan den apirilaren 27an Grande Covián 2007 saria jaso zuen, irakaskuntza- eta zientzia-lanagatik. Euskal Herriko Unibertsitatean lizentziaduna da, Perugian (Italia) eta Nancyn (Frantzia) prestakuntza-aldiak egiten ditu, eta Arancetak Nafarroako eta Las Palmasko unibertsitateetan eskolak ematen ditu gonbidatu gisa.
Osasun eta Kontsumo Ministerioak NAOS (Elikadura, Jarduera fisikoa, Obesitatea eta Sedentarismoa) izeneko estrategia jarri zuen abian 2005ean. Arancetak adin txikikoen artean ohitura osasungarriak sustatu nahi dituen ekimen honetan parte hartu du. Ohitura horien artean gosariaren garrantzia dago, egunean zehar hartzen diren kaloria guztien laurdena eman beharko lukeena.
Nutrizioan espezializatuta dagoen pediatrak, ordea, nahigabetuta dago prebentzio-estrategiak berandu iristea batzuetan, arazoak neurri kezkagarriak hartu dituenean. Kezkagarria da, zalantzarik gabe, haurren eta gazteen %8k gosaria maiz ez hartzea, eta %17,5ek gosaria osorik edo orekarik gabe hartzea.
Estatistika Institutu Nazionalak, bestalde, gehiegizko pisua duten Espainiako haurren %27,61 biltzen du. Arancetak deigarri egiten du egoera tamalgarri horrek gizarte-aldaketa batzuekin duen lotura: «Ohiz kanpoko egoeretan baino ez dugu jaten familian, behar bezala prestatutako platerak eta nutrizio-osagai guztiak partekatuz. Planak desdoitzen dituen ordutegi-desberdintasun batean bizi dira familiak. Eta ez du ezertarako balio haurra eskolatik itzultzeak, eskolako gosarian laranja-zuku egin berri baten bikaintasunak azalduz, gurasoek esan badiote irakaslearengana joateko eta irakasleak prestatzeko».
