Klasikoak, modernoak, monomando, monobloc, konketa, harraska edo dutxakoak. Txorrotak ohikoak dira etxebizitza bateko ohitura eta erabilera askotan. Hala ere, askotan ez da zaintzen eta mantentzen, hondatu edo tantaka hasi arte. Iturrien etsai nagusietako bat karea da. Kaltzio oxidoak kromatua eta horien piezak kaltetzen dituzten sedimentuak sor ez ditzan, nahikoa da erabili ondoren garbitzea eta lehortzea.
Aldizkako zainketa txikiak
Txorrota guztiek, eredu klasikotik modernora, funtzionamendu-sistema bera dute, eta, aldi berean, guztiek behar dute aldizkako mantentze-lana. Hala ere, sukaldean edo bainugelan txorrota bat erostean, begiratu behar da zenbat eta kalitate handiagoa izan, orduan eta txikiagoak izango direla mantentze-lanak, eta zenbat eta urte gehiago iraungo duela. Emaitza txarrik ez izateko, funtsezkoa da emango zaion erabilerarako iturria aukeratzea.
Horiek kontserbatzeko, iturria garbitu behar da -azaletik bada ere- eta lehortu -barreiatzailea edo saretxoa barne- erabili ondoren. Horrela, uraren osagaiak, karea esaterako, sedimentu gisa metatzea, zikintzea eta distira galtzea ekidingo da.
Iturriak garbitzeko, batez ere kromatuak, ez da produktu urratzailerik erabili behar.
Iturriak garbitzeko, batez ere kromatuak, ez da produktu urratzailerik erabili behar. Garbitzaile horiek kanilak hondatzen dituzten azidoak eta amoniakoak dituzte.
Etxetik kanpo luzaroan (oporretan) olio pixka bat hustubideetara botatzea komeni da, itxitura hidraulikoak lurruntzea saihesteko.
Funtzionamendu egokirako oinarrizko beste alderdi bat asentu-gorputza (txorrotaren agintea monobloc ereduetan jartzen den pieza) kareak ez trabatzea da. Deskaltzifikatzaile bat edo xaboi neutro bat eta belaki bat dira arazo horren irtenbidea.
Txorrotak ura galtzen badu eremu horretatik, jarlekuaren juntura aldatu beharko da. Aginte bakarreko txorrota batean, giltzaren edo palankaren behealdean dagoen zapataren higadurak eragin dezake tanta-jarioa. Kasu horretan, pieza aldatu beharko da.
Monoblok txorrotek ura gal dezakete kainuaren eta gorputzaren arteko loturan. Hori gertatzen bada, estankotasun-gomak edo juntura torikoak aldatu behar dira.
Junturak ordezkatzean kromatua ez kaltetzeko, trapu bat jar daiteke giltzaren eta azkoinaren artean
Haietara iristeko, giltzaz lasaitu behar da kainuaren oinarrian dagoen azkoina, kentzeko. Giltzaren eta azkoinaren artean trapu bat jar daiteke, txorrotaren kromatua ez kaltetzeko. Ondoren, agortutako edo hautsitako junturen ordez ezaugarri bereko beste batzuk jarriko dira. Estankotasuna indartu egiten da baselina pixka bat emanez. Azkenik, txorrotaren tutua bere tokian jarriko da berriro, estutzean azkoina ez behartzeko.
