Ur-sarea berritzea

Imagen: David Knudsen

Ur instalazio berrien diseinuan eta lehendik dauden sareen aldaketa eta berrikuntzetan, sistemaren funtzionamendu egokia bermatzen duten arau batzuk hartu behar dira kontuan. Zehazki, uztailaren 4ko 861/2003 Errege Dekretuak ezartzen du instalazioek ezaugarri hauek izan behar dituztela:

Lehenik eta behin, giza kontsumorako uraren barne-sareak erabat estankoa izan behar du, uraren zirkulazio egokia bermatzeaz gain. Instalazioa husteko behar adina purgaketa-punturik ez badago, ezin izango dira pilatzen diren sedimentu guztiak ezabatu eta, beraz, instalazioak ez du bere eginkizuna beteko.

Bestalde, uraren kalitate ona ziurtatzeko, iragazketa-sistemak eta egokitze-ekipoak izan behar dira eraikinen barruan (iragazki mekanikoak). Urarekin kontaktuan, kloro-kontzentrazio handien edo bestelako desinfektatzaileen bidez desinfektatzeko gai diren materialak ere erabili behar dira.

Ur hotzeko eta beroko sarea

Diseinuari dagokionez, ezinbestekoa da sareko edozein puntutarako irisgarritasuna erraztea, ikuskatu, garbitu, desinfektatu eta laginak hartzeko. Halaber, hodi-sistemak uraren tenperatura ahalik eta baxuen mantentzea lortu behar du ur hotzaren zirkuituan. Egokiena 20 °C-tik beherako tenperatura lortzea da. Horretarako, hodiek ur beroaren saretik behar bezain urrun egon behar dute, edo termikoki isolatuta.

Ur beroari dagokionez, azken ur beroaren metagailuetan metatutakoak -kontsumoa baino lehen- tenperatura homogeneoa izan behar du. Barnealdeak ez dira hoztu behar, bakterio-floraren sorrera eta ugaritzea eragin baitezake.

Ur beroko zirkuituak 50º C-tik gorako tenperaturan edukitzea komeni da zirkuitutik urrunen dagoen puntuan edo metagailura itzultzeko hodian. Alde horretatik, instalazioak urari 70 ºC-ko gehienezko tenperatura hartzeko aukera eman behar dio.