Valeriana landare belarkara da, iraunkorra, zurtoin iletsukoa, eta, espezieen arabera, metro bateko altueraraino irits daiteke. Landare horien hostoak kontrakoak dira, ertz horzdunak berde kolorekoak. Espezie batzuetan hostoak usaintsuak ere badira.
Bere loreak zuriak eta txikiak dira, itzal itxurako gailurretan bilduak. Loraldia udaberriaren amaieratik uda hasierara izaten da. Estresa, insomnioa eta beste hainbat gaitz arintzeko erabiltzen den lorea da. Lasaigarri gisa ere erabiltzen da.
Valeriana libreki garatu daiteke ibai edo baso hezeen inguruan, baina ez du lurzoru hezerik behar garatzeko. Zurtoin zuzena du, tentea, hutsa, iletsua.
Haziak urteko sasoirik beroenetan landatu behar ditugu, udaberrian eta udazkenean. Loratu ondoren, kimatu egin behar da, landare bilduagoak eta lore gehiago lortzeko.
