Kontu batetik bestera dirua pasatzea, hau da, transferentzia bat egitea, banku-eragiketa arrunt eta errazenetako bat da, eta ez dirudi misterio handirik sortzen duenik. Hala ere, bezero askok egiten dituzte hilabeteak ezer egin gabe. Egia esan, eragiketa puntualak dira kontu korrontea duten gehienentzat, normalean bezeroak kontratatuta duen erakundearen sukurtsalean egiten baitira zuzenean. Alderdi negatiboa da bankuen arteko transferentzia bat egitean bankuak gutxienez 2 eta 4 euro arteko komisioa kobratzen duela. Horregatik, bezeroen artean gero eta jarraitzaile gehiago ditu Internet bidez egiteak; erosotasuna eta azkartasuna dira abantaila nagusiak, eta askoz merkeagoa da, eragiketa bera erdira ere kosta baitaiteke.
Transferentzia baten kostuak transferentzia egiten duenaren gain daude, txeke baten jaulkipenean ez bezala, dirua jasotzen duen pertsonaren kontura. Komisio hori gutxieneko kopuru bat da, eta kopuru horretatik aurrera transferitutako diruaren ehuneko bat ezartzen da, gutxieneko kopuru hori baino handiagoa bada bakarrik kobratzen dena. Portzentajea txikia da, baina kopuru osoa transferitzen den diruaren araberakoa da. Banku-eragiketa hori egitean, normalean ez da kobratzen erakunde bereko kontu batetik egiten denean, baina bai hirugarren pertsona baten kontu batera bideratzen denean. Ia kutxa eta banku guztiek egiten dute, eta kontua da ez dela zerbitzu merkea. Hala, "la Caixa"k gutxienez 3,5 euro kobratzen ditu beste erakunde bateko kontu korronte batera transferentzia egiten denean, eta % 0,4; Caja Madrid-ek gutxienez 3 euro eta % 0,3 erakunde bereko kontuen arteko transferentzietan, eta 3,5 euro eta % 0,4 beste erakunde batzuekiko transferentzietan. Banku Popularrak, berriz, gutxienez 2,5 euro eta %0,1 kobratzen du. Badira komisio hori kobratzen ez duten beste erakunde batzuk ere, hala nola Banco de Santander, Bancaja edo BBVA, Cuentas Claras sortu duena, tarifa lauko eskaintzarekin.
2006ko laugarren hiruhilekoan bakarrik, Espainiako Bankuak 1.293 erreklamazio jaso zituen komisioengatik, aurreko hiruhilekoan baino %11,8 gehiago.
Ohikoena, ordea, komisioa kobratzea izaten da, izan ere, horiek dira finantza-erakundeen diru-sarrera garrantzitsuenetariko bat. Baina erreklamazio-iturri ere badira: 2006ko laugarren hiruhilekoan bakarrik, Espainiako Bankuak 1.293 erreklamazio-idazki jaso zituen, hau da, aurreko hiruhilekoan baino %11,8 gehiago. 2006an 2005ean baino % 4,4 erreklamazio gehiago jaso ziren. Urte horretako azken hiru hilabeteetan jasotakoen artean, %55,3 bankuei zegozkien eta %33,4 aurrezki-kutxei.
Pertsona askok ez dute erreklamatzen kopuru txikiak direlako, eta hori, agian, 45 finantza-erakunderen proposamena gauzatuz aldatuko da, Espainiako Bankuak onartutakoa: erakunde batzuek transferentziak jasotzeagatik kobratuko dute (orain arte, bidaltzeagatik bakarrik kobratzen da). Politika horren aldaketa bat ezusteko bat izan daiteke erabiltzailearentzat. Horrek ikusiko luke nola handitzen den hileko gastua banku-zerbitzuen bidez. Aukera hori defendatzen duten bankuek diotenez, horrela prestatzen dira euroguneko ordainketa-eremu bakarrean sartzeko (SEPA deituko zaio), eta Europar Batasun osoko transakzioen baldintzak parekatuko ditu.
Internet bidez
Transferentzia bat egitea gero eta errazagoa da, eta kutxazain automatikotik edo Internet bidez egin daiteke. Azken aukera hori da merkeena eta azkarrena, erabiltzailea bere mekanikarekin ohitzen denean. Entitatearen arabera, kode batzuk eskatuko dira, segurtasun maila desberdinetakoak. Eragozpen nagusietako bat banku-erabiltzaile batzuek horrelako eragiketak egiteko dituzten errezeloak dira. Baina, egia esan, gero eta bezero gehiagok jotzen dute sistema horretara transferentziak modu erregularrean egiteko, oso segurtasun-maila handia baitute, eta gero eta modu gehiago daude phishinga saihesteko (iruzurrak Internet bidez egiteko, iruzur eginez banku-datuak eskatzen dira iruzur egiten zaien pertsonen kontuetatik dirua lortzeko). Gainera, erabiltzailea entitate finantzarioaren web orrian sartzen bada, eta ezartzen zaizkion urratsei jarraitzen badie, errore edo iruzur aukerak oso txikiak dira.
Internet bidezko eragiketek ere komisioak dituzte, baina askoz merkeagoak. Hala, BBVAk %0,05 kobratzen du bere nahiz beste erakunde batzuen kontu korronteetako eragiketetan, eta gutxienez euro bat, bulego-kostuak baino askoz gutxiago. Banku Popularrak 0,6 euro kobratzen ditu gutxienez Internet bidez; Bankinter-ek, berriz, euro bat kobratzen du beste erakunde batzuei egindako transferentzietan, eta banku bereko kontuetara bidaltzen bada, zerbitzua erabat doakoa da.
Atzerapenak
Komisioez gain, transferentzia egiteko orduan erabiltzaileak duen arazoetako bat da kontu korronte hartzailera iristeko behar duen denbora. Horrek, gainera, arazo bat ekar dezake, diruaren kontu korrontean kargu bat jasotzeke dagoenean, eta transferentzia kargua baino lehenago iritsi behar denean, edo transferentzia egin dela hirugarren baten aurrean justifikatu behar denean. Entitate beraren kontuen arteko transferentziak egun berean egiten dira, baina entitate desberdinen artean egiten direnak gutxienez bi egun behar dituzte, eta ez da harritzekoa hirugarren egunera arte atzeratzea. Nolanahi ere, horrek aukera ematen du, transakzioa egin den egunean behintzat, eragiketa-agindua baliogabetzeko.
Espainiatik kanpo transferentziak egiteko, beharrezkoa da IBAN eta SWIFI/BIC kodeak izatea. Azkena 11 karaktere arteko kode bat da, nazioarte mailan banketxea identifikatzen duena. IBAN (International Bank Account Number), berriz, nazioarteko banku-datuen tratamendua bateratzeko ahalegina da. Kode horiek bankuak eman behar ditu.
Bestela, guztiek, Espainian bizi diren etorkin gehienek behintzat, dirua bidaltzen diete hilero beren jatorrizko herrialdeetan geratu ziren senideei, batez ere Hego Amerikara eta Karibera. Mota horretako transferentziak 3.170 milioi eurokoak izan ziren aurtengo lehen bost hilabeteetan, hau da, %26,5 hazi ziren 2006ko epe berarekin alderatuta. Izan ere, Espainia da horrelako sortak igortzen dituen bigarren herrialdea, Estatu Batuek bakarrik gainditzen dutena, 19.800 milioi eurorekin. Horregatik, ez da harritzekoa atzerrirako diru-transferentzien bulegoak eta enpresak ugaritzea, etorkinentzat bereziki pentsatuak.
Transferentzia horiek bidaltzean filoi bat dagoela ikusi ondoren, finantza-erakunde handiak ustiatzera abiatu dira. Hala, BBVAk eta antzeko banku handiek Dinero Express bezalako produktuak eskaintzen dituzte. Horrez gain, Banco Popular-ek, Trabex zerbitzuarekin (opari- eta sustapen-kanpaina bat aurreikusten du), edo Banco Santanderrek, International Express-ekin, Europako Batasunetik kanpoko bezeroen arretan espezializatutako langileak ditu, eta erdiak baino gehiago iberoamerikarrak dira. Kutxen artean, Kutxa edo Caixa izan dira era horretako zerbitzuak eskaintzen lehenak.
