Espainiar askok hasi dituzte oporrak. Garai hau ohikoa da familian pasatzea, baina badira bidaiatzeko eta egunerokotasunetik ihes egiteko ere. Pertsona horientzat, banku-txartelak aliatu handi bihurtu dira, haien bidaietan ez baita esku-diruaren mende egon behar. Arazoa, berriz, itzultzean agertzen da, eta ustekabeko komisioak agertzen dira kutxazain automatiko batean dirua ateratzeagatik, beste dibisa batean ordaintzeagatik, “surchargefee” izeneko komisioagatik, komisio bat, kutxazaina erabiltzeagatik bakarrik aplikatzen dena. Artikulu honetan batzorde horietako bakoitza aztertzen da, eta horiek saihesteko aholkuak ematen dira.
Turistaren hiru batzordeak
Bidaiatzen denean, bi txartel eraman ohi dira, bai erosotasunagatik, bai lapurretaren aurrean segurtasunagatik. Eta, gainera, dibisa desberdina den herrialde batera joaten bada, haiekin ez da lehenago aldatu behar, “plastikoak” berak dirua ateratzeko edo erosketak beste moneta batean ordaintzeko aukera ematen baitu.Baina erraztasun horiek guztiek aparteko kostua izan dezakete, txartelari ematen zaion erabileraren arabera, hainbat dozenaka eurokoa izan daitekeena.
- 1. Dirua ateratzeagatiko komisioa. Erakundeaz kanpoko kutxazainean dirua ateratzeagatik, komisioa da turistak aurre egin behar dion kargurik ohikoena. Non dagoen, komisioa handiagoa edo txikiagoa izango da. Oro har, atzerrian ateratzea, baina euroaren eremuan,% 2tik% 5,5era bitarteko komisioa du, eta, gutxienez, 2,10 eta 5,5 euro arteko komisioa du eragiketa bakoitzeko. Eta kutxazaina eurogunetik kanpo dagoen herrialde batean badago,% 4 edo% 5,5eraino igotzen da, gutxienez, 2,40 eta 5,5 euro artean; bestela esanda, Estatu Batuetako kutxazain batean 20 euro ateratzea bost euro kosta daiteke.
- 2. Moneta aldatzeagatiko komisioa. Beste ohiko batzorde bat dibisa-aldaketagatiko kargua da. Txartela edo hari lotutako kontua ez den moneta batean dirua esku-dirutan kentzen edo ordaintzen denean, banku batzuek eragiketaren zenbatekoaren ehuneko jakin bat kobratzen dute.
- 3. Kutxazaina erabiltzeko komisioa. Hirugarren komisiorik ohikoena “surchargee” deritzona da. Erabiltzailearen bankuaz kanpoko komisioa da, kutxazain automatikoaren hornitzaileak aplikatzen duena, hura erabiltzeko aukera ematen baitu. Aurten, komisio hori zabaldu egin da gure herrialdean, erakunde batzuek erabaki baitute beste erakunde batek jaulkitako “plastikodun” kutxazainak erabiltzen dituzten erabiltzaileei bi euroko gainkostua aplikatzea.
Nola saihestu bidaia-komisioak?
Baina hiru komisio horiek saihestu egin daitezke oso trikimailu sinple batzuei jarraituz:
- 1. Txartelak, edozein kutxazainetan dirua doan ateratzeko. Zordunketa-txartel gehienek dirua doan ateratzea ahalbidetzen duten arren, badira zenbait “plastiko”, Espainiako eta munduko edozein terminaletara sartzeko aukera ematen dutenak. Zerbitzu honengatik komisiorik kobratzen ez duen txartel bat aurkitzeko, txartel-konparadore bat erabil daiteke, behar diren abantailak berehala ikusteko eta kutxazain askotatik inolako kosturik gabe dirua ateratzeko.
- 2. Dibisa aldatzeagatiko komisioa ahaztea. Beharbada, saihesterik zailena da, baina gerta daiteke. Txartel batzuek ez dute kargu hori aplikatzen. Egokiena da salbuetsita dagoen bat izatea, eta, halakorik ez badu, plastiko guztien baldintzak konparatzea, onena zein den jakiteko.
- 3. “Surchargee” beldurtzea saihestea. Kontua da batzorde hori unibertsala dela atzerrian, eta, erraz saihestu daitekeenean, ez duela ordaindu nahi. Kutxazain guztiek ez dute kobratzen; beraz, terminal bakoitzeko terminala probatzea baino ez da egin behar. Gainera, kutxazain automatikoak behartuta daude bezeroari edozein komisioren berri ematera operaziotik, eta, beraz, bertan behera utzi eta libre dagoen beste kutxazain bat bilatu behar da.
Azterketa hori ikusita, bidaiatzeko txartel ezin hobea litzateke, urteko kuotarik ez izateaz gain, munduko kutxazain guztietatik dirua doan ateratzeko aukera ematen duena, edo, gutxienez, Espainiako kutxazainetatik dirua ateratzeko aukera ematen duena, dibisa aldatzeagatik inolako kargurik aplikatzen ez duena. Erabiltzaileak ezaugarri horiek dituen txartela badu eta “surcharge” bat aplikatzen ez duten kutxazainak aurkitzeko gai bada, nahi duen lekuan erabili ahal izango ditu “plastikoak”, eta banku-komisio beldurgarriak ahaztu.
