Erretiro-pentsiorako eskubideaz gain, Espainiako langile guztiek beren lan-jardueratik erretiratu ondoren jasotzen duten hilabeteko soldata iraunkorra, sektore publikoko langileek erretiro sorospena izeneko ordainketa bakarra jaso dezakete. Erretiroa hartzean batera bi hilabeteko soldata kobratzen dira, hau da, aktibo dagoen azken nominaren oinarrizko ordainsarien %200.
Ordainketa bakarreko prestazioa
Erretiro-sorospena sektore publikoan lan egiten duten Espainiako hiru milioi pertsonak izan dezaketen onura da, eraikuntzako eta industriako langileen antzekoa, 2009ko Biztanleria Aktiboaren Inkestaren azken datuen arabera. Pentsioa hilean jasotzen den konpentsazioa da, erretiratzen den unetik jasotzen dena, soldataren truke, betiere adin-baldintzak (65 urte) eta Gizarte Segurantzan gutxienez 15 urteko kotizazio-aldia betetzen badira. Hala ere, beste gizarte-prestazio hori ordainketa bakarra da, eta ezartzen duten mutualitateetako batean afiliatuta baldin badago bakarrik eska daiteke: Muface, Mutua General Juez, Gobernuko Lehendakaritzako Funtzionarioen Mutualitatea, Ogasun Publikoko Intendenteen Kidegoko Ongintzako Mutualitatea eta Herri Lan Ministerioko Funtzionarioen Mutualitate Orokorra.
Mutualitateren bateko afiliatuek bakarrik eska dezakete.
Erretiro-sorospen gisa jasotzen den zenbatekoa aldatu egiten da benetako nominaren arabera; izan ere, haren kalkulua ez da kotizazio-oinarrietatik abiatuta ezartzen —erretiro-pentsioarekin gertatzen den bezala—, baizik eta aktibo dagoen azken nominaren oinarrizko ordainsarien % 200, hau da, bi hileko batera.
Baldintzak
Nahitaezko erretiroa bete baino hiru hilabete lehenagotik sei hilabete arte eskatu behar da.
Erretirorako tramiteak hastean, denbora eta forma aldetik entregatzeak erritmoa markatzen du. Erretiro sorospenak arreta berezia eskatzen du, epeak betetzen ez badira onura galtzeko arriskua baitago. Ia kasu guztietan, nahitaezko erretiroa hartu baino hiru hilabete lehenago edo sei hilabete geroago eskatu behar da. Epe hori iraganik, kobratzeko aukera galduko da.
Prestazio sozial hau jardunean dauden langileentzat da. Hala ere, mutualitate gehienek zerbitzu bereziengatik, senideak zaintzeko lizentziengatik edo genero-indarkeriagatiko eszedentziengatik lanaldia betetzen duten langileak ere onuraduntzat hartzen dituzte. Hartzaileak, gainera, hauek dira:
- Adinagatik nahitaez erretiroa hartzen duten funtzionarioak (65 urte, baina 70 urtera arte luza daiteke erretiro-pentsioaren epea luzatzen bada).
- Ezintasunagatik erretiratzen diren funtzionarioak.
Fiskalitateari dagokionez, ordainketa bakar hau jasotzeak PFEZren ondorioetarako tributatzen du, lanaren ondoriozko onura baita. Halakotzat, errentaren aitorpenean sartu behar da. Zerga-tratamendua errenta irregularrarena izanen da, eta % 40ko murrizketa dagokio, nahitaezko mutualitate orokorreko prestazioa baita.
Zifra ofizialik gabe
Ez dago zifra ofizialik Espainiako eskualde bakoitzean urtean kobratzen diren erretiro-laguntzen kopurua adierazten duenik, erretiro-pentsioekin gertatzen den bezala. Autonomia-erkidegoen arteko zenbatekoen aldaketei dagokienez, Estatuko langileek eskualde bakoitzean kobratzen dituzten nominen arteko aldeak dira.
Erretiro-pentsioen kasuan, ordea, aldakuntzetan eragina dute erregimen desberdinek ere (meatzaritza eta ikatza, nekazaritzako erregimen berezia, langile autonomoen araubide berezia, araubide orokorra, etab.). ). Alde horiek azaltzeko, pentsioak eskualde bakoitzeko jardueraren arabera banatzen dira: generala nagusitzen da bereziekin alderatuta, azken horiek batez besteko pentsioekin alderatuta oso desberdinak dira, eta abar.
Lan eta Gizarte Gaietako Ministerioaren datu ofizialen arabera, Espainian zortzi milioi eta erdi pertsona inguruk jasotzen dute kotizaziopeko erretiro-pentsioa. Erdiak baino gehixeago Erregimen Orokorreko soldatapeko langileak izan dira, eta guztien %20 baino ez ziren langile autonomoak. Gainerako %30a Gizarte Segurantzako beste erregimen batzuen artean banatzen da, hala nola, nekazaritzakoa edo ikatz-meatzaritzakoa.
Haren zerga-tratamendua errenta irregularrarena da, eta %40ko murrizketa dagokio.
Gizarte Segurantzak, batez beste, 748,98 euro ordainduko ditu hilean, lanbide arteko gutxieneko soldata baino 120 euro gehiago. Baina kopuru hori aldatu egiten da autonomia-erkidego batetik bestera. Galizian, batez besteko pentsioa 704 eurokoa da hilean. EAEk, Asturiasek eta Madrilek dituzte zenbatekorik handienak: 942,85 euro, 907,40 euro eta 897,66 euro hilean, hurrenez hurren.
Ikatz-meatzaritzaren araubide bereziko erretiratuek besteek baino prestazio handiagoa dute: 1.312,79 euro. Atzetik datoz Erregimen Orokorrekoak, 894 euroko batez besteko pentsioarekin. Egoera okerragoa da autonomoentzat (batez beste 524,74 euroko erretiroa) eta nekazaritzako langileentzat (500 euro hilean).
