Interes-tasak diruaren prezioa finkatzen du. Baina, diruaren kostua? Erantzuna baiezkoa da, eta horrek, gainera, hilero eragin zuzena du kontsumitzaileengan, bai aurreztaileetan, bai inbertitzaileetan. Interes-tasan edozein aldaketa egiteko, euro asko ordaindu behar dira kontu korronteetan. Baina interes-tasek nola eragiten diote poltsikoari? Artikulu honetan zalantza argitzen da.
Nola eragiten dio diruaren prezioak poltsikoari?
Interes-tasek diruaren prezioa finkatzen dute. Orduan, diruak kostu bat du? Ba, bai, dirua eros eta eros daiteke. Bankuek dirua saltzen dute: bezeroei 1.000 euro ematen dizkiete eta zenbateko horren zenbatekoa 1.100 eurotan finkatzen dute.
Diruaren interes-tasa edo prezioa ez da neurri bat soilik herrialde edo eremu geografiko baten ekonomia bideratzeko. Faktore garrantzitsua da, halaber, kontsumitzaile guztien poltsikoari eragiten diona, bai aurreztaileei dagokienez, bai inbertitzaileei dagokienez. Interes-tasan edozein aldaketa egiteko, euro asko ordaindu behar dira kontu korronteetan. Diruaren prezioaren arabera, diru-zorroan diru gehiago edo gutxiago izango da hilero.
Nori kalte egiten dio interes-tasa baxuak?
Diru merkearen prezio baten ondorio nagusietako bat da familiek aurrezteko gaitasuna nabarmen murriztuko dela. Horren ondorioz, ez da aurrezteko tentaziorik izango, berez ez baitu merezi: interes tasa baxuek banku-gordailuen, ordaindutako kontuen eta zor publikoaren errentagarritasuna zigortzen dute bereziki, hau da, profil kontserbadoreenek aurrezpen-produktu kuttunak.
Aurrezte-eredu horiek dira, hain zuzen ere, egungo interes-tasa txikiaren kaltetu handiak, eta marjina komertzialak% 0,50 baino gutxiago murriztu dira. Diru-joera horren ondorioz, dagoeneko ez da errentagarria aurreztea, eta askoz gutxiago irauten du epe ertain eta luzean. Izan ere, diruaren prezioa balio eskasekoa da, eta, berehala, aurrezteko joera duten proposamen guztietara eraman da.
Eta nork irabazten du irabazten diruaren prezio baxuarekin?
Inbertsiogileak ez ezik, finantziazio-eskatzaileak ere bai, arrazoi guztiak direla medio. Lehenengoek finantza-merkatu sentikorragoak izango dituzte aktibo kotizatuen birbalorizazioekiko, inbertitzaileek beti jasotzen baitituzte interes jaitsierak.
Bestalde, edozein finantzaketa motaren eskatzaileak (kreditu pertsonalak, kreditu txikiak eta hipotekak) ere aterako dira diru-eszenategi berri honetan, eta, horrela, ikusiko dute nola murrizten zaien diru gehien, zirkulazioan diru gehiago eta bankuei doan mailegurik eman gabe. Hipoteken kasuan, diferentzial lehiakorragoak izango dira, eta gainerako maileguetan, aurreko proposamenekiko ehuneko puntu bat, gutxienez.
Neurri horrek garrantzi berezia du kontsumitzaileen poltsikoan, benetako ekonomia modu ikusgarriagoan sustatuko bailuke. Baina nola nabarituko da? Izan ere, kontsumoa handituko da, eta, egoera horren ondorioz, handiagoak izango dira lanpostuak lan egiteko; izan ere, zero interes batek lagunduko die enpresei enpresa-emaitzak hobetzen.
Kontsumitzaileak inoiz bizi izan ez duen egoera batean daude. Izan ere, orain balioa nulua da, edo, gutxi gorabehera, beste egoera batzuetan baino txikiagoa. Horren arrazoia da diru politikaren irizpideak ezartzen dituen organoak, Europako Banku Zentralak (EBZ) hainbat hilabetez diruaren interes tasa %0 jaitsi eta mantentzea erabaki duelako, erkidegoko ekonomia bultzatzeko eta kreditu-lineetan mugimendu-fluxu handiagoa sortzeko.
Europako Batasunean agertoki berri hori aurkeztearekin batera, herritarrek moneta arruntarekin duten harremanean aldaketa batzuk sumatuko dituzte, eta kontsumo-ohiturak aldatu ahal izango dituzte, interes-tasan pixkanaka behera egin ahala. Izan ere, eragina izango dute, bai finantza-erakundeekin dituzten harremanak, bai kontratatutako turismo-zerbitzuekin, erosketa-saskia egitean edo epe ertain eta luzeko aurrezki-plana bultzatzean.
