Neguan erlojua ordubete atzeratuz eta udan aurreratuz lortu nahi den helburu nagusia eguneko argia aprobetxatzea da, energia aurrezteko. Gainera, Europako Batzordeak ezinbestekotzat jotzen du ordutegi bateratua izatea Europar Batasuneko herrialdeetan, barne-merkatuak, garraioak eta telekomunikazioek behar bezala funtziona dezaten, eta, hartara, herrialde batzuen eta besteen arteko denbora-desfaseak saihesteko.
Britainia Handia eta Irlanda izan ziren udako ordutegia hartu zuten lehen herrialdeak, ikatza alferrik ez gastatzeko eta argi elektrikoa aurrezteko. Hori 1916an gertatu zen, eta hiru urte geroago frantziar eta espainiar ekimenarekin bat egin zuten. Hala ere, II. Mundu Gerraren ondoren, udako ordutegia desagertu egin zen, nahiz eta geroago, 1974an, petrolioaren krisiaren ondorioz, herrialde industrializatu gehienek neurri hori berriro ezarri zuten.
Beraz, 1974az geroztik hasi zen ordutegia egokitzen, nahiz eta 1981ra arte ez zen gai horri buruzko Europako lehen zuzentaraua idatzi, Europar Batasuneko herrialde guztiei eragiten ziena. Lehenengo zuzentarau hori lau urtean behin berritzen joan da. Europako Parlamentuak eta Europar Batasuneko Kontseiluak 2001eko urtarrilean onetsi zuten azkena bederatzigarren zuzentaraua izan zen, eta haren berritasun nagusia mugagabeko izaera da.
Bederatzigarren Zuzentaraua nahitaez bete beharrekoa da Europar Batasuneko herrialde guztietan, eta udaldia hasi eta bukatzeko datei eusten die. Hala, martxoko azken igandean ordularia ordubete aurreratu behar dela ezartzen du (goizeko ordu bietan hirurak izango dira), eta urriko azken igandean ordubete atzeratuko dugu (goizaldeko hirurak ordu biak izango dira).
Ordutegi-aldaketari buruz iritzi ezberdinak daude. Oro har, erakunde eta instituzio askok uste dute ordutegi aldaketak abantaila gehiago dakarrela eragozpenak baino. Hala ere, ordu-doikuntzarekin gertatzen den energia-gastuaren murrizketa batez ere udan nabaritzen da, ez neguan.
Udako ordutegiari esker, lanaldia eguzkiarekin batera hasten da, eta, beraz, argi naturala gehiago aprobetxatzen da. Ondorio nagusiak hauek dira: etxeko sektoreko argiztapenaren aurrezkia, %5era irits daitekeena, eta dendetan aire girotuaren kontsumoa murriztea.
Gainera, ilunabar luzeek kirola eta aire zabaleko beste jarduera batzuk sustatzen dituzte, eta hori onuragarria da aisia- eta turismo-industrietarako. Ordutegi-aldaketaren aldeko beste datu bat da trafiko-istripuetan hildakoak pixka bat gutxitzen direla; izan ere, zenbat eta denbora gehiago gidatu, orduan eta istripu gutxiago izango dira.
Hala ere, badira ordutegi-aldaketaren aurkakoak ere, naturarik gabekotzat jotzen dituztenak. Kontrako argudio batzuk dira, adibidez, ordu aldaketak pertsonen izaera aldatzen duela eta bizi-kalitatea galtzea eragiten duela. Azpimarratu dute, batez ere, adineko pertsonei loaren nahasteak, antsietatea, kontzentrazio falta, gaixotasun kardiobaskularrak… eragin diezazkiekeela, eta horrek guztiak gastu farmazeutikoa nabarmen areagotzen duela.
Aurkakoek diotenez, ordutegi-aldaketa kaltegarria izan daiteke nekazaritzarako eta abeltzaintzarako, animaliak oso sentikorrak baitira urtaroen argi-baldintzekiko.
Kontua da, ordutegi-aldaketaren alde onak eta txarrak alde batera utzita, neurri hori 80 bat herrialdetan aplikatzen dutela, energia gehiago aurrezteko.
