Ez dago behin betiko araurik lapurrek gure etxetik kanpo egiten duten bisita uxatzeko, baina nahi ez duten bisitari horiek behin baino gehiagotan pentsa diezaiokete, delitu egin aurretik. Jarraian adierazten den bezala, badira oporraldian etxea babestuta mantentzen laguntzen duten ekintza eta estrategia txiki batzuk: dirua, bitxiak eta baliozko objektuak kutxa gotorretan gordetzea, ate eta sarrailetako segurtasun neurriak areagotzea, sare sozialetan eta blogetan atseden egunei buruzko iruzkinik ez egitea edo bizilagunen laguntza izatea. Horrek guztiak balio dezake ostatu-jardunaldien itzulerak ustekaberik ez izateko.
Egunean 352 asalto baino gehiago
Kumeak ez dira urte osoan atseden hartzen, baina oporretan izaten dira milaka etxe beren ernalkuntzen biktima. Tresna elektronikoak, ekipo digitalak eta ikus-entzunezkoak, bitxiak, artegaiak eta esku-dirua dira besteen gustukoenak.
Aparatu elektronikoak, bitxiak eta esku-dirua dira trofeorik desiratuenak
Familia askok beldurra diote beren etxeen intimitatea bortxatzeari, etxean indarrez egindako lapurreta baita Espainian gehien hazten ari den delitua. Izan ere, 2013ko datu ofizialen arabera, bederatzi hilabetean 96.245 lapurreta salatu ziren, batez beste 352 egunean.
Jarduteko arauak
Lapurretarik ez gertatzeko, ez dago arau komun eta behin betikorik. Hala ere, zenbait jarraibide erraz eta oinarrizko jarraituz gero, behin baino gehiagotan pentsa dezakete bisitariek, delitua egin aurretik:
1. Kanpoan dagoen bitartean, ez da baliozko objekturik utzi behar etxean (antigoaleko gauzak, koadroak, dokumentuak, bitxiak…), ezta, jakina, esku-dirurik ere. Kreditu- eta zordunketa-txartelik edo txekerik ere ezin da geratu, etxean kutxa gotorrik ez badago.
Segurtasun-kutxa bat ere kontrata daiteke bankuan, eta nahi diren gauzak bertan utzi. Gutxienez ere 50 euro ordainduta, oporrak lasai pasatuko direla ziurtatuko da.
2. Etxetresna elektrikoak, ikus-entzunezko ekipoak eta aparatu informatiko edo ofimatikoak lapurren lehentasunen artean daude. Etxean dauden ekipo guztien inbentario zehatza egitea komeni da. Marka, mota eta fabrikazio zenbakia adierazi behar dira. Bakoitzaren argazkiak ere atera daitezke. Hala ere, lapurtzea eragozten ez bada, lapurtzen badira, zaildu egiten da ondoren zirkulatzea eta saltzea, eta, gainera, Poliziaren lana errazten da horiek itzultzeko, berreskuratzen badira.
3. Abiatu aurretik, etxeko atea giltzaz itxi behar da irtetean, eta, gainera, neurri hori indartu egin behar da sarreran errefortzu bat jarrita: bigarren sarraila, ate blindatua, alarma-sistemak edo beste aukera batzuk. Zailtasun hori dela eta, segurtasun-sistema horiek ez dituen beste etxe bat aukeratuko dute txakurrek.
Neurri gehigarri gisa, egokia da egiaztatzea etxebizitzako sarrera posible guztiak itxita daudela, barne direla barneko patioetako leihoak, terrazak, esekitokiak eta abar. Beheko pisuetan, leiho guztietan burdin sareak jartzea komeni da. Goiko pisuetan eta atikoetan, zuhurrena leiho edo terrazen itxiturak segurtasun-sistemekin indartzea da, kanpotik irekitzerik gerta ez dadin.
4. Kontuz ibili behar da, eta ez da oporraldien berri eman behar blogetan, sare sozialetan, txatetan… Bakarrik jakin behar dute etxea hutsik geratzen dela senitartekoak, konfiantzazko lagunak eta bizilagunak. Zuhurtziarik gabe jokatzea txarra izan daiteke.
5. Prebentzio-neurri gisa, oso gomendagarria da direkzioa giltzatakoak ez jartzea, giltzak galduz gero etxea ahulagoa izango baita. Galduz gero, sarraila berehala aldatzea da aukerarik gomendagarriena, batez ere oporretatik pasatuz gero.
6. Bizilagun bati edo atezainari eskatu behar zaio modu erregularrean jaso ditzala publizitatea, gutunak eta etxean ez dagoela adierazten duten zeinu guztiak.
7. Etxebizitzako giltzak finkako atezainei utz dakizkieke, eta horiek leku seguruan gorde beharko dituzte, inoiz ez eraikinera sar daitekeen edonoren aurrean. Finkan bizi ez badira, bizilagunen komunitateko lehendakariaren etxean edo giltzapean dagoen kutxatila batean uztea da egokiena.
Etxean gordetzen diren altzariak eta baliozko beste objektu batzuk gordetzeko, jabeek bi segurtasun-eredu aukeratu ditzakete, beren beharren arabera kontratatzen direnak.
Sinpleenak, sistema akustiko batek eta sentsore batzuek osatua, nahi ez den pertsona etxean sartu dela ohartarazten du, testu-mezu baten edo telefono-dei baten bidez. Oso erraz instalatzen da, eta modelo batzuek 50 euro baino gutxiago balio dute.
Beste ekipo osatuago batzuk alarmak hartzeko zentral batekin konektatuta daude. Zentral horrek Poliziari jakinarazten dio bisita egin daitekeela segundo gutxiren buruan. Horiek jartzeko profesional baten aholkularitza behar da. Hala ere, garestiagoak dira 5.000 euro baino gehiago ordaintzea ekar dezakete, baina epeka ordain daitezke, 20 eta 40 euro bitarteko hileko kuotarekin, erabiltzaileak eskatzen dituen prestazioen arabera.
