6 eta 16 urte bitarteko pazienteek, baita 17 edo 18 urte dituztenek ere, denbora luzez ospitalean badaude edo egunero tratamendu medikoa jasotzen badute, eskubidea dute beren eskolatzeari eusteko, ebaluazioa eta sustapena egin ahal izateko beren zentroetan. Horretarako, Errege Dekretuak garatu eta autonomia erkidegoek kudeatzen dituzten ospitale-gelak gaitu ziren, Legeak onartutakoak.
Imagen: Liz Henry
2006az geroztik indarrean dagoen Hezkuntzaren Lege Organikoak (LOE) berariaz adierazten du “botere publikoek beharrezko ekintzak garatu beharko dituztela eta hezkuntza-helburuak lortzeko oztopoak jartzen dituzten gizarte-desabantailako egoeren ondorioak konpentsatzeko baliabideak eskaini beharko dituztela”. Artikulu honetan sartzen dira ospitale batean edo osasun zentro batean ingresaturik derrigorrezko eskola-etapan denbora luzez bizi diren adingabeak. 696/1995 Errege Dekretuak dioen bezala, Hezkuntza Ministerioak eskolasortzea sustatuko du ospitale eta errehabilitazio zentroetan. Haur, Lehen eta Bigarren Hezkuntzako ikasleen hezkuntza-prozesuak bere horretan iraun dezan saiatzen da.
Unitate hauek haur, lehen eta bigarren hezkuntzako ikasleei ematen diete arreta ikastetxeetan
Eskumenak autonomia-erkidegoei eskualdatu ondoren, beren erakundeak arduratzen dira mandatu hori kudeatu eta betetzeaz. Ospitaleko gelei baliabideak jarri eta ematen dizkiete. Unitate horien ezaugarri nagusia da ospitaleetan bertan kokatuta egon behar dutela, alta jasotzen dutenean, ikasleak etxez etxeko hezkuntza laguntza jaso dezan.
Hezkuntza-sistema egokitua
Gaur egun, Espainiako ospitale gehienetan ikasgela bat edo gehiago daude, eta, horietan, ospitalean denbora bat ikastetxeetatik urrun pasatzera behartuta dauden haurrak zaintzen dira. Arreta horretan 3 urtetik 16 urtera bitarteko gazteak sartzen dira, nahiz eta batzuetan batxilergoa ikasten duten gazteak ere artatzen diren.
Ikasle bakoitzak jasotzen duen arreta pertsonalizatua da, bere adinerako eta eskola mailarako egokia.
Ospitale-gelen helburua adingabeko pazienteak eskolatzen laguntzea da, beren hezkuntza-prozesuarekin normaltasunez jarraitu ahal izan dezaten. Irakasleak eta edukien egitura egoera berezi batzuetara egokituta daude, eta, beraz, gela espazio irekia eta malgua da, ikasle bakoitzaren beharrei adi egoten da, eta libreki joan daiteke, laguntza medikoak eta sanitarioak hala eskatzen duen guztietan alde egin baitezake.
Batzuetan, gaixoaren osasun-egoerak aholkatzen du irakaslea gelara joatea. Helburua beti bera da: ospitaleko egonaldiaren ondorio negatiboak ahal den neurrian ekiditea edo murriztea, batez ere, haurrak denbora luzez ospitalean egoten direnean. Ikasle bakoitzak jasotzen duen arreta pertsonalizatua da, bere adinari, eskola mailari eta baldintza afektibo eta osasunari egokitutakoa.
Ikaskuntza eta irakaskuntza egokituak
Pazienteak normaltasun-giroan sentitu behar du. Haurrak eta nerabeak ikasketari eutsi behar diote, ikasgelan zoriontsu eta erlaxatuta egon behar dute, tentsiorik gabe. Bere adinari dagokion mailan ezarritako curriculum orokorrari jarraitzea komeni da.
Haurrak eta nerabeak ikasketari eutsi behar diote, ikasgelan zoriontsu eta erlaxatuta egon behar dute.
Lan-programa gaixoa matrikulatuta dagoen ikastetxeak berak markatzen du, eta erritmo bera jarrai dezake. Ospitale-gelak sormena sustatzeko aukera dira, eta, beraz, denbora gehiago ematen da arte-adierazpenerako. Artean oinarritzeak kontzentratzen eta autoestimua handitzen laguntzen du, erlaxatzen laguntzen du eta oreka emozionalari eusten dio.
Ebaluazioa eta jarraipena
Ikastetxe batean bezala, ospitale-gelako hezkuntza-jarduerak ikasleen ebaluazioa egin behar du. Eguneroko lanetik abiatzen da, eta lortu beharreko helburu espezifikoak kontuan hartzen dira. Notetan, lorpen bakoitza indartu eta akatsak minimizatzen dira, motibatzeko. Pazienteak alta jasotzen duenean, ikaskuntzaren datu objektiboak jakinarazten zaizkio ikastetxeari, baina ez dira ahaztu behar ikaslea berriz ere ikasgela arautu batean jartzen laguntzen duten ezaugarri kualitatiboak.Pazienteak alta jasotzen duenean, ikaskuntzaren datu objektiboak jakinarazten zaizkio ikastetxeari.
Ospitaleko ikasgeletako ikaskuntza jarraitua, hezigarria eta integrala da. Gurasoek, senideek, osasun langileek eta medikuek beren sendatze prozesu osoan dute eragina. Gurasoak dira ikastetxearen eta ospitaleko gelaren arteko ibilgailu transmititzaile eta koordinatzaile gisa jarduten dutenak; irakasleek, ospitaleratze-aldian eta etxean gaixorik dauden bitartean, eskola-alderdiari laguntzen diote, ikasleak ikasketekin jarraitzea gal ez dezan. Eskolarako itzulera lasaia izan behar da, eta ikastetxeetako laguntza-baliabideek babestu behar dute.
Teknologia berriak aliatu bihurtu dira ospitalean dauden haur eta nerabeentzat. Komunikazio globalerako tresna dira. Antzeko egoeran bizi diren beste ospitale batzuetako haurrekin harremanetan jartzen ditu Internetek, eta elkarguneetako orriek ikaskideengana hurbiltzen dituzte.
1997an, ospitale-gelek elkarren artean komunikatzeko gai ziren bitartekoak izan zitzaten, “Teleeducación en las Salas Hospitalarias” proiektua jarri zen martxan. Proiektu horrek mugarri bat jarri zuen, eta ikasgela horiek aitzindari bihurtu zituen Interneten erabilerari dagokionez. Proiektuan ikastetxe laguntzaile batzuk sartu dira. Horien filosofia ospitaleko geletako ikasleen eta haien ikastetxeen arteko lotura ezartzea zen, betiere bideokonferentzia badute. Harreman horiek ospitaleetako irakasleen eta ikastetxeetako tutore arduradunen artean programatu ziren.
