Ikertzaile estatubatuarrek eta txinatarrek “Nature” aldizkariaren azken zenbakian diote dislexiak, irakurketaren, idazketaren eta ikaskuntzaren urritasunak, ez duela kausa unibertsalik. Haien jatorria hizkuntza kontrolatzen duten garun-eremuen asaldura da, baina zientzialari horiek frogatu dute zeinuetan oinarritutako hizkuntza erabiltzen duten pertsonetan, hala nola txinatarretan, disfuntzio horiek ez direla sistema alfabetiko bat erabiltzen dutenenak bezalakoak, hala nola ingelesa. Ikerketa horrek frogatzen du irakurketa arazoetan dauden garuneko eskualdeak kultura batetik bestera desberdinak direla.
Orain arte, zientzialariek onartzen zuten dislexiak, oinarri genetikoa ematen baitzitzaion eta adimenarekin zerikusirik ez baitu, jatorri biologiko komuna zuela hizkuntza guztietarako. “Nature” aldizkarian argitaratutako azterketan, Pittsburg, Hong Kong, Pekin eta Txinako Osasun Institutu Nazionaletako unibertsitateetako ikertzaileek frogatu dute, haur txinatarretan, disfuntzio hori garunaren ezkerreko gyrus mediofrontalean dagoela, eta ez ezker-sasoiko eskualdean.
Garuneko eremu horren funtzioa fonemak aztertzea eta idazketa-unitateak fonema bihurtzea da. Bi prozesu kognitibo horiek funtsezkoak dira irakurketarako. Ikerketa egiteko, Wai Ting Siok irakasleak zuzendutako zientzialariek erresonantzia magnetikoa erabili zuten irakurketa-arazoak zituzten haur txinatarren eta disfuntzio hori ez zuten txikien garuneko irudiak lortzeko. Hala, ondorioztatu zuten kasu horietan dislexia, funtsean, forma grafikoa silaba bihurtzean defizita dagoelako eta zati grafikoa semantikara eramateko moduagatik agertzen dela.
Ting irakaslearen arabera, bi prozesu horiek garunaren ezkerreko gyrus mediofrontalak kontrolatzen ditu. Txina (mandarina) erraz irakurtzeko oinarrizkoa da, eta hizkuntza horiek hizkuntza monosilabikoen enbor linguistikoan kokatzen dira, tonu-inflexioarekin. Lan horrek ateak irekitzen dizkie dislexia duten haur txinatarrei tratamendu eraginkorragoak emateko, eta zientzialari britainiarrek egindako azterketekin osatzen da. Ikerketa horietan esaten da disfuntzio hori hizketaren erritmoak hautemateko arazoak eragin dezakeela.
