Metano-hidratoek munduko erreserbak izan ditzakete, petrolioarenak, gas naturalarenak eta ikatzarenak bikoiztuta. Gas ez-konbentzional horren erauzketa ez da orain arte egin (hala nola “roboting” bidez ateratako eskistoarena). Hala ere, Estatu Batuak (AEB. ), Kanada edo Japonia beren energia-aukerak ebaluatzen hasi dira. Espainiak metano hidratoen aztarnategi batzuk izan ditzake, baina oraindik ez da zundaketarik egin. Haren aurkakoek ingurumen-arrisku batzuk gogorarazten dituzte: metanoa CO2ak baino askoz gehiago eragin dezake klima-aldaketan. Artikulu honetan azaltzen da zer diren metano-hidratoak, munduko eta Espainiako proiektu nagusietako batzuk eta haien teknologia- eta ingurumen-erronkak.
Zer dira metano hidratoak?
Zenbait gas presio eta tenperatura baxuan urarekin konbinatzen direnean sortzen den izotzaren antzeko substantziak dira gas-hidratoak. Haren metaketak itsas zoruaren azpiko sedimentuetan orokortu dira (500 metroko sakoneratik gora), eta permafrost zonen barruan eta azpian, izoztuta dagoen lurreko zorupea. Metanoa da tanga horietan gehien harrapatzen den gasa.
Metanoa CO2 baino askoz indartsuagoa da berotegi-efektua eragiten duen gasaMetano hidratoak energia potentzial handia dira mundu osoko gas naturalaren kontsumitzaileentzat. Baliabide hori erauztearen aldekoek uste dute munduko erreserbak egon daitezkeela, petrolioarenak, gas naturalarenak eta ikatzarenak bikoiztuta. Estatu Batuetan hainbat prospekzio egiten dituzte, eta uste dute Mexikoko Golkoaren azpian soilik egon daitezkeela 6,7 bilioi oin kubiko (Tcf) gas-hidratoz eta bestelako gas ez-konbentzionalez egindako erreserbak, hala nola harea trinkoez. Energiaren kontsumo osoa Espainian 3,8 Tcf da gutxi gorabehera.
Paco Ramos Ecologistas en Acción-en energian adituak azaldu duenez, “gas ez-konbentzionaletako bat da, besteak beste, eskisto-gasa (“countring” edo haustura hidraulikoaren teknikarekin ateratako gasa), harea trinkoko gasa, ikatz-zainetakoa eta abar”.
Metano hidratoak munduan eta Espainian
Prospekzio- eta erauzketa-sistemen aurrerapen teknologikoari esker, gero eta bideragarriagoa da erregai ez-konbentzionalak lortzea. Erregai horiek orain arte baztertu egin dira, oso konplikatuak direlako eta ekonomikoki lortzeko eta ustiatzeko errazagoak diren hobiak dituztelako.
Kanada eta AEB.’ metano-hidratoak energia-iturri gisa ikertzeko apustu handiena egiten duten herrialdeetako batzuk dira. Maiatzean, Estatu Batuetako Ikerketa Geologikoko Institutuko talde bat. (USGS) zenbait prospekzio sismiko egin zituen teknika berritzaileen bidez, Mexikoko Golkoko uretako gas-hidratoak aztertzeko. AEBko Energia Departamentuaren arabera. (DOE), aterako diren 2.009 tokiren aukerak zenbatesteko balioko du informazioak.
DOEk metano-hidratoentzako I+Gko Programa Nazionala du. Bere arduradunen arabera, azken zortzi urteotan “metano-hidratoen ulermenean, naturan duten zereginean eta etorkizuneko energia-baliabide gisa duten ahalmenean aurrerapen nabarmenak” bihurtu dira ikerketak.
Japoniak, Fukushimako 2011ko istripu nuklearraren ondoren, beste energia-iturri batzuen bilaketa lehenetsi du, eta agendan sartu ditu metano hidratoak. Egia esan, bertako ikertzaile batzuek urteak daramatzate espedizioetan parte hartzen beste herrialde batzuetan, hala nola Kanadan. Duela hilabete batzuk, Japan Oil estatu-konpainiak zulaketa-ontzi bat, Chikyu izenekoa, bidaltzen zuen ekialdeko kostaldera, Atsumi eta Shimako penintsulen parean. Arduradunen arabera, despresurizazio-teknika erabili zuten, ordura arte beste prospekzio batzuetan erabilitako teknika baino modu “eraginkorragoan” disoziatzen baitu hidratoa, non fluido bero bat injektatzen baitzen.
Espainian, Ramosen arabera, dena dago “pixoihaletan”: “Lehorrean permafrost-arekin zerikusia izango luke, eta itsas hondoetan sakonera- eta tenperatura-baldintza batzuk egon behar dira, Galizia edo Mediterraneo inguruko eskualde batzuetan bakarrik gertatuko liratekeenak”. Espainiako Gas Elkarteak (Sedigas) adierazi du “oso gai berria” dela eta ez dutela horri buruzko informaziorik.
Metano-hidratoen teknologia- eta ingurumen-erronkak
Metano-hidratoak erauzi eta komertzialki ustiatzeak hainbat erronka handi ditu. Arduradunek beren prospekzio eta erauzketa sistemak hobetu beharko dituzte. Japoniako proiektuaren arabera, proba guztiak positiboak badira, ekoizpen komertzialaren fasea 2016 eta 2018 bitartean irits liteke.
Itsaso zabaleko eta sakonera handiko tokietan sartzeko zailtasunak gas biltontzi horiek ateratzea garestituko du. Haren defendatzaileek uste dute ezen, teknika hobetu ahala, erregai fosil konbentzionalak gero eta garestiagoak eta urriagoak direla, kontuak aterako direla.
Ingurumen-erronkei dagokienez, petrolio-jardueraren berezko inpaktuez gain, ez da ahaztu behar metanoa karbono dioxidoa (CO2) baino askoz indartsuagoa dela berotegi-efektua eragiten duen gasa. Airea ateratzean atmosferara ihes eginez gero, are gehiago handitu litezke klima-aldaketaren ondorioak.
Ekologistak Martxan taldeko adituaren iritziz, metano-hidratoak dira “energia-eredua ez aldatzeko eta energia berriztagarrien orokortzea atzeratzeko irtenbide teknologiko faltsuetako bat”.
