Duela urte batzuk zakurrak psikologoarengana joango zirela esan izan baligute, baliteke eszeptiko agertzea, baina, gaur egun, txakurren mundu emozionalari buruzko ikerketei eta ikerketei esker, txakurrarekin psikologoarengana joaten diren jabeak asko dira. Izan ere, txakurrek ez dute elikagaia, ura edo babeslekua bakarrik behar, baita maitasuna, konpainia edo harremana ere, zoriontsu izateko eta orekatuta egoteko.
Txakur guztiek ez dute txakurren portaeran aditua den norbaitengana jo behar, baina, batzuetan, eta kasu jakin batzuetan, txakur-psikologo batengana jo beharra sor daiteke. Zakurrak animalia sozialak dira, eta askotan egoera larri edo traumatikoak izaten dituzte, eta horrek portaera arazoak sor ditzake, jabeek ez dakite nola konpondu.
Txakur batzuek denbora gehiegi ematen dute bakarrik, eta ez dute behar adinako harremanik izaten beste kideekin edo haien giza familiarekin, eta horrek portaera-arazoak ekar ditzake. Horren ondorioz, zakurren portaeran adituak diren pertsonek duela urte batzuk baino kontsulta gehiago izan dituzte.
Premia emozionalak
Txakurra pertsonekin bizi da, oso modu estuan, batez ere hirietan. Animalia hauek izaera, izaera, adimena eta beharrak dituzte, eta ez dira beti fisikoak izaten, emozionalak eta psikologikoak ere bai.
Txakurrak jokabide-arazoak sortzen dituen arazo psikologiko bat duenean, arreta espezializatua eska dezake, eta etologoak eta txakur-psikologoak arduratzen dira arazo horietaz, nahiz eta albaitari bat ere gai den horrelako arazoei aurre egiteko.
Kontuan hartu behar da ez dela gauza bera obedientzia-kontuetan zakur bat trebatzea edo psikologo batengana joatea trauma edo depresio bat gainditzen laguntzeko. Lehenengo kasuan, hezitzaileak lagundu egin dezake zenbait gaitan; esate baterako, txakurrari uhalarekin paseatzen irakastea modu egokian, eta psikologoaren kasuan, adibidez, zakurrari lagundu diezaioke banantzeagatiko antsietatea duenean, animaliak lehenago abandonatu izan duelako.
Laguntza profesionala
Baliteke txakurra ondo hezita egotea, baina egoera jakin batzuetan modu desegokian eta ezohikoan erreakzionatzea, eta jabeek ez jakitea nola heldu arazoari. Orduan, gomendagarria da laguntza profesionala eskatzea. Hasteko, albaitariaren kontsulta egin daiteke, aholku eman diezagun; izan ere, ez zaio garrantzirik eman behar familiaren eta txakurraren arteko bizikidetzari modu negatiboan eragiten dion aldaketa bati. Animaliak arazo psikologikoak dituenean, bere portaeran aldaketa nabarmenak izaten ditu, hala nola: gogorik eza, jokabide suntsitzaileak edo mugimendu errepikakorrak. Sintoma horien aurrean, albaitariarengana jo behar da lehenbailehen.
Zakurrak ere deprimitzen dira
Depresioa da txakurren psikologoaren kontsultan lantzen den arazoetako bat. Haren sintomak deprimitutako pertsona batek izan ditzakeenen antzekoak dira: ahulezia, jateko gogoa edo inguruko munduarekiko interes falta. Prebentzioa da depresioari eusteko armarik onena. Horregatik, animaliaren bizi-kalitatea egokia izatea komeni da.
Txakurrak, batez ere hirian, bere izaerarekin bat ez datozen baldintzetara egokitu behar du.Txakurrak, batez ere hirian, bere izaerarekin bat ez datozen baldintzetara egokitu behar du. Izan ere, ikuspegi genetikotik, ez dago prestatuta pisu batean bizitzeko, uhala onartzeko edo ordu-errutina bati lotzeko. Horregatik, ahal den neurrian, txakurrak txakur-espezie gisa duen berezko joera garatzen saiatu behar da; landan zehar ibili, beste zakur batzuekin eta haien jabeekin harremanak izan edo ibilaldi luzeak egin. Ihes egiteko aukera eta balbula horiek oreka eta zoriontasuna emango diote txakurrari.
Zakurra zapalduta dagoela susmatzen denean, albaitariarengana joatea komeni da, eta zakurrari antzeman zaizkion jokabide aldaketak deskribatzea. Une jakin batean txakurrak laguntza psikologikoa behar badu, albaitariak egoki irizten diolako, eskaini egin behar zaio, horrelakoetan denbora urrea baita.
Baliteke txakurra ondo hezita egotea, baina egoera jakin batzuetan modu desegokian eta ezohikoan erreakzionatzea, eta jabeek ez jakitea nola heldu arazoari.Europako beste herrialde batzuetan, non animaliekin dagoen kontzientziazio-maila Espainian baino askoz handiagoa baita, portaeraren ikerketaren diziplina garatuagoa dago, eta jabeak psikologoaren kontsultara joaten dira, beharrezkoa denean. Herrialde horietan ere oso hedatuta dago lagun egiteko animalien esku-hartzea, arazo psikologikoak dituzten haurrekin, Alzheimerra duten zaharrekin edo gaitz kronikoak dituzten beste paziente batzuekin terapiak egiteko.
Albaitaritzako kontsulta. Egokiena albaitariaren kontsultatik hastea da, txakurrak bere arazoa tratatzeko profesional berariazkorik behar duen ala ez adierazteko. Askotan, gai horietaz arduratu daitezke albaitariak.
Jabeen jokabide okerrak zuzentzea. Gehienetan, jarraibide desegokiak jabeek txakurrarekin erabili ahal izatea nahikoa da egoera konpontzeko. Adibidez, baliteke etxean hierarkia ondo markatuta ez egotea eta jabeek ez betetzea taldeko buruen eginkizuna. Okerreko planteamendu horrek portaera-arazo asko ekar ditzake, batez ere zakurra oso menderatzailea bada.
Iritzi hau dute: konfiantzazko pertsonak txakurra zakur-portaerako espezialista batengana eramateko esperientziatik pasatu izana. Horrelako zerbitzu bat kontratatu duten eta gustura geratu diren konfiantzako pertsonen esperientzia eta iritzia kontuan hartzeak txakurren psikologoa aukeratzen laguntzen du.
Miguel Velasco, berriz, txakur-hezitzailea , bere iritziz, “txakurren psikologiaren arloa oso anbiguoa da, ez baitago titulaziorik jarduera horretan aritzeko; beraz, kontu handia izan behar da txakurren hezitzailea aukeratzean”. Hezitzaile horrek gaineratu du ez dagoela jarduera-protokolorik arlo horretan, txakur bakoitza mundu bat baita, eta txakurra eguneroko bizitzan arazorik izan ez dezan birbideratzea lortzen duena txakur-psikologo ontzat har daitekeela dio.
