Chris Goodall, "CO2 gutxiagorekin nola bizi" lanaren egilea

co2-aren guztizko emisioen erdia gure eguneroko ekintzek eragiten dute

Chris Goodall-en liburuak (Bromley, Londres, 1956), "Cómo vivir con menos CO2" liburuak, "gure aztarna ekologikoa murrizteko behin betiko gida" izateaz gain, New Scientist aldizkariaren arabera, ustezko egia ekologista batzuk uzten ditu agerian. Batetik, karbono dioxidoaren emisioak %75era arte murrizteko aholku zehatzak ematen ditu. Bestetik, datu deigarriak azaldu ditu; esate baterako, paperezko poltsek plastikoek baino klima-aldaketa handiagoa eragiten dutela.

Bere alderdi literarioaz gain, Goodall-ek gai ekologikoei buruzko aholkuak ematen dizkie tokiko enpresa eta erakundeei, alderdi berdeko hautagaia da, eta iritzi publikoan aktiboki parte hartzen du, bai bere blogetik, bai ohiko bideetatik. Alde horretatik, duela gutxi bere herrialdeko mugak gainditzen zituen polemika baten protagonista zen, The Times egunkarian esaten baita ibiltzeak gehiago laguntzen diola klima-aldaketari autoz ibiltzeak baino.

Garraio ekologikoena bizikleta da: Ibiltzea baino hiru aldiz eraginkorragoa, ona bihotzarentzat eta birikentzat, eta oso atsegina daAitortzen dut, ez nuke horrela adierazi behar. Munduari bira eman dio istorio honek, eta ekologistok zoratuta gaudela uste dutenak indartu ditu. Egia esan, haragiaren ekoizpen intentsiboak, bereziki hausnarkariak (lehen mailako azienda), berotegi-efektuko gas (BEG) ugari isurtzen ditu: haragi-kilo bakoitzak 50 kilo BEG inguru. Horrek esan nahi du dendetara oinez joateko behar den energia lortzeko haragi gehiago jan behar bada, hobe dela autoa hartzea.

Bizikletaz joan! Ibiltzea baino hiru aldiz eraginkorragoa, ona bihotzarentzat eta birikentzat, eta oso atsegina da.

Guztizko emisioen erdia gure eguneroko bizitzan hartzen ditugun ekintzek eragiten dute.Zoritxarrez, batzuk onartzen zailak dira. Planetaren gaineko eragina txikiagotu nahi duen norbaitek:

• Ahal dela, ez bidaiatu hegazkinez.
• Autoan bidaiatuz gero, erabili diesel auto txiki bat, beste pertsona batzuekin partekatua ahal bada.
• Etxea ondo isolatu, udan fresko eta neguan bero mantentzeko.
• haragiaren eta esnekien kontsumoa murriztea.
• Ahal den guztietan, tokian tokiko elikagaiak prozesatu gabe jan.
• Tresna elektriko gutxiago erabili. Ordenagailuak, pantaila erraldoiko telebistak eta bideo-kontsolak elektrizitate-kontsumitzaile handiak dira.
• Erosketak murriztea, ahal den neurrian produktu metalikoak (autoak, adibidez) saihestuz, fabrikatzeko energia asko behar dutelako.

Esan liteke guztizko emisioen erdia, gutxi gorabehera, gure eguneroko bizitzan hartzen ditugun ekintzek eragiten dutela, hala nola bidaiatzeak, gure etxearekin edo janariarekin lotutako jarduerek. Herrialde bateko ekonomia zenbat eta aurreratuagoa izan, orduan eta handiagoa da emisio pertsonalen ehunekoa.

Plastikozko poltsak kaltegarriak izan daitezke, baina herritar bakoitzaren urteko zaborraren 500 kilotik biren erantzuleak baino ez dira.Okerrena da aldaketa txikiek bereizten dutela mundua hobetzeko. Gero eta nabariagoa da mende erdian% 90 edo gehiago murriztu beharko direla emisioak mundu garatuan, eta hori ez dugu lortuko aldaketa txiki batzuekin. Dena aldatu beharko da.' Teknologiak lagunduko digu, baina agian ez gure helburura hurbiltzeko. Horregatik, gure bizimoduan gertatzen diren aldaketa mingarriei aurre egin beharko diegu, eta horrek ez du esan nahi nahitaez txarra izan behar dugunik. Sistema kapitalista hiperlehiakorrek ez dute asko egin zorionaren alde mendebaldeko munduan. Forma kooperatiboagoetara, tokiko ekoizpenera, guztizko birziklapenera eta abarretara eboluzionatu behar dugu. Seguru asko, ona izango da ia guztientzat.

Bereziki zapuzten nauten hiru mito daude. Lehenengoa eta garrantzitsuena da aireko bidaiak Erresuma Batuko emisioen %2 baino ez direla. Kostu txikiko airelineek emandako datua da, eta lotsa eman beharko lieke. Izan ere, co2-az gain beste kutsatzaile batzuen eragina kontuan hartuta, ia %20 da.

Bigarrena, plastikozko ontziak gaiztoak direla. Erresuma Batuko jendeak erantzun ohi du birziklatzea eta hondakinak murriztea direla klimagatik egin dezaketen gauzarik garrantzitsuena. Baina oker daude. Plastikozko poltsak kaltegarriak izan daitezke, baina britainiar bakoitzak urtean sortzen dituen 500 kiloetatik biren erantzuleak baino ez dira. Elikagaiak usteltzen direnean, askoz ere metano-iturri garrantzitsuagoak dira, BEG ahaltsua.

Hirugarrena, tokiko elikagaiak erostea beti da hobea. Erresuma Batuan Espainiako produktu fresko asko inportatzen ditugu. Horrek BEGen emisioetan duen eragina ez da nahitaez gure herrialdean landatuko bagenu baino hobea, ongarri gehiago beharko genituzke eta uztak txikiagoak izango lirateke. Ez dago tokiko ekoizpenaren aurka, baina aitortu behar dugu garraioa ez dela gure elikagaien aztarna ekologikoaren zatirik garrantzitsuena.

Garraioa ez da gure elikagaien aztarna ekologikoaren zatirik garrantzitsuenaPolitikariek bilera egin behar dute, baina kasu honetan dozenaka mila pertsona bildu dira opor atseginak hartzeko. Txalotu egiten ditut ez zihoazela esan dutenak, oker baitabil hegazkinez bidaiatzea, bideokonferentzia bezalako beste metodo batzuk daudenean.

Klima-aldaketaren arazoetako bat da ondoen informatutako jendea izan ohi dela zuhurrena. Klimatologoekin modu pribatuan hitz egiten dugunean, ia beti izututa egoten dira. Jendaurrean, haien baieztapenak kontu handiz eta orekatuta daude, gaizki interpretatzen ote zaizkien beldur direlako eta beren zientziaren ziurgabetasunak ezagutzen dituztelako. Klima Aldaketari buruzko Gobernu arteko Taldea (IPCC) nazioarteko lankidetzaren adibide bikaina da, eta haren lanak nahiko irakurgarriak dira. Planetaren arriskuen tratamendua nahiko zentzuzkoa da; baieztapen bakoitza batzorde handi batek erabakitzen du.

Dozenaka mila lagunek oporrak hartzeko aitzakia izan dute klima-aldaketari buruzko Baliko gailurraBaliteke GKEak ausartegiak izatea klimari buruzko gai nagusien tratamenduan. Kazetarien eta ikusleen arreta erakarri behar dute, eta, beraz, nahiz eta beti ez izan, batzuetan gehiegikeria egiten dute. Eta jendeak eta politikariek entzuten ez dietela dirudienean, zapuztu eta biziagotu egiten dira beren mezuak, gure arreta erakartzeko.

Kazetariek askotan ez dituzte gai zientifikoak ulertzen, eta normalean artikulu zientifiko bateko ideia bat edo bi erabiltzen dituzte, zientzialariak esaten saiatzen ari direnaren konplexutasun osoa komunikatzen saiatu beharrean.

GKEak ausartegiak izan daitezke gai klimatiko nagusien tratamenduanJendeak badaki klima-aldaketa gertatzen ari dela, eta haren erritmoa handitzen ari dela. Ez dago munduan biztanle gehienak oso kezkatuta ez dauden herrialderik, ezta Estatu Batuetan ere. Izan ere, inkesta batzuek txinatarrak kezkatuenen artean daudela diote. Neurri batean zentzuzkoa da, etorkizuna ez dela oso atsegina ikusten baitute. Baina bada parte espiritual bat ere: Jende gehienak planeta, gure etxea, zaintzeko ardura du, eta badaki gehiegi erabiltzen ari garela. Zaila egiten zaigu hori onartzea, baina badakigu egiten duguna gaizki dagoela, gure gizatasunik sakonena ahultzen ari dena.

Jakina, CO2 gutxiagoko bizitza hartu beharko lukete. Eta aktiboagoak izatea: Politikariei idaztea, ingurumena errespetatzen duten produktuak erostea, eta ez xahutzea. Horrela, mezu bat bidaltzen diegu gobernuei eta enpresei, neurri erradikalak hartu ezean gure laguntzarik izango ez dutela esanez. Politikariei erakutsi behar diegu benetako politikei ekiteak ez dituela botoak galaraziko, hala uste baitute, baizik eta irabazten lagunduko diela.

Inkesta batzuen arabera, txinatarrak dira klima-aldaketak gehien kezkatzen dituenakKlima-aldaketak eta animalien ongizateak benetan kezkatzen bagaituzte, begetariano zorrotzak izan beharko genuke. Elikadura-kateak BEGen %20 inguru sortzen du Erresuma Batuan. Gainera, animaliei ematen zaien tratamendua lotsa morala da.

Haragizaleak iraintzeko arriskua dagoenez, datu batzuk ematen uzten dizut. Granja britainiarren %60 inguru haragia ekoizten dute; gure zereal asko animalia horiek elikatzeko erabiltzen da. Behiek eta ardiek sortutako metanoak eragin handia du klima-aldaketan. Urte gutxiren buruan bederatzi mila milioi pertsona elikatu beharko dira, gurea bezalako dieta bat nahi dutenak, animalia-proteinak dituena, eta hori ezinezkoa da, besterik gabe. Ez dut muturrekoa iruditu nahi, baina animalien ekoizpen industriala ez da bizimodu egoki batekin bateragarria. Arrainak jateko konbentzitu naiteke, kaiolan dagoen oilo batek baino sufrimendu txikiagoa duelako, adibidez.

Urte gutxiren buruan bederatzi mila milioi pertsona elikatu beharko dira, gurea bezalako dieta bat nahi dutenak, animalia-proteinak dituena, eta hori ezinezkoa da, besterik gabe.Agian ez; etxeko energia berriztagarria garestia da. Baina kooperatiba bat sor daiteke turbina eoliko handiagoa edo eguzki-kontzentragailua erosteko. Ehun mila pertsona inguruk landetxe eolikoak partekatzen dituzte Danimarkan, eta emaitza onak lortu dituzte. Zergatik ez Espainiako eskualde haizetsuenetan?

Aireratzen bukatuko dute. Erresuma Batuan nahikoa haize dugu hornidura elektriko guztia estaltzeko. Espainian nahikoa eguzki dute. Diru gehiago jarri behar da ikerketan, eta enpresaburuak animatu inbertitzera. Erresuma Batuak plan handi bat iragarri berri du mendebaldeko kostaldean zazpi mila itsas aerosorgailu jartzeko. Gobernuak arazoaren eskala eta hartu beharreko ekintzak ulertzen dituela adierazten duen lehen seinalea da. Espainiako herritarrek presio egin beharko lukete eguzki- eta haize-energiaren antzeko planetarako. Hastea garestia da, baina, Danimarkan, adibidez, haizeak, orain, oro har, gas naturalaren baliokidea du elektrizitate-iturri gisa.

Etiketak:

bizitza emisioak goodall-eu haragi klima-aldaketa