Montrealgo Protokoloan (1987) hartutako konpromisoak betetzeko, Txinako Gobernuak debekatu egin du CFC-113 ekoiztea eta kontsumitzea, ozono-geruza kaltetzen duen gasetako bat. Txinako Estatuko Ingurumen Administrazioak adierazi zuen neurri horrek “ozonoari kalte egiten dioten substantzia guztien ekoizpena eta kontsumoa kentzeko promesari” erantzuten diola.
Beste gas klorofluorokarbonatu (CFC) batzuk bezala, Txinan orain debekatu dena hozte aparatuetan edo aire girotuan erabiltzen zen. Era berean, Asiako herrialdeak hitz eman du 2010 baino lehen erabat debekatuko duela CFCen ekoizpena eta kontsumoa.
1987an 150 herrialdek baino gehiagok berretsi zuten Montrealgo Protokoloaren arabera, 2005eko urtarrilaren 1ean herrialde garatuek debekatu egin behar zituzten CFC guztiak eta ozonoarentzat kaltegarriak ziren beste substantzia batzuk. Garapen-bidean dauden herrialdeentzako epea 2015eko urtarrilaren 1ean bukatuko da.
Hitzarmen horren bidez (Kiotoko Protokoloa 10 urte geroago osatu zen), ozono-geruzak Antartikan duen zuloa gutxitu eta 2050. urtera desagertzea nahi da. Hala ere, Kiotoko Protokoloak beste gas mota batzuei eragiten die, “berotegi-efektua” dutenei (anhidrido karbonikoa, karbono dioxidoa, metanoa, oxido nitrosoa, hidrofluorokarbonoa, perfluorokarbonoa eta hexafluoruro sulfuroa).