Madrilgo Unibertsitate Politeknikoko (UPM) ikertzaileek, CBD-Habitat Fundazioarekin lankidetzan, zikoina beltzaren kontserbazioari buruzko azterlan batean parte hartu dute. Azterketa hori espezie “kaltebera” gisa katalogatuta dago Espainian eta Portugalen. Lan horretan, zientzialariek zehaztu dute urmaelak oso habitat garrantzitsuak direla zikoina beltzarentzat.
Zikoina beltza “aterki” espezietzat hartzen da, mehatxatuta dagoelako, elikatze-eremu oso zabalak behar dituelako, dietari eta elikatze-eremuei dagokienez oso selektiboa delako eta, gainera, arriskuan dauden beste espezie endemiko asko dauden lekuetan bizi delako. Horregatik, espezieko indibiduoak eta erabiltzen dituen habitatak zaintzeko interesa dago. Espezieek beren elikatze-eremuak nola aukeratzen dituzten jakitea funtsezkoa da arriskuan dauden espezieak kontserbatzeko programen barruan habitata maneiatzeko ekintzak planifikatzeko.
Zikoina beltza distantzia luzeko espezie migratzailea da, eta batez ere arrainak, anfibioak, narrastiak eta ornogabe handiak jaten ditu. Iberiar populazioa banaketa-eremuaren mendebaldeko muturrean dago, 405-483 bikoterekin. Umatze-garaian elikatze-eremuetako hezeguneetan elikagai egokirik ez izateak zikoinen produktibitatea baldintzatzen du, eta, beraz, baita haien populazio-dinamika ere, larratze-eremua eta elikagaiak bilatzeko denbora handitu egiten baitira.
Europako Batasunak (EB) finantzatutako LIFE proiektu baten esparruan, urmaelek edo putzuek (normalean, azienda estentsiboari ura emateko edo, batez ere, ehizarako erabiltzen dira) zer ezaugarri izan behar dituzten aztertu da, zikoina beltzak elikatzeko aukera ditzan. Horretarako, 98 urmael aukeratu ziren, naturalak zein artifizialak, zortzi HBBEtan (hegaztientzako babes bereziko guneak), uda-garaian espeziea bertan zegoela. Gainera, hezegune horien inguruko ingurunearen ezaugarriak aztertu ziren. Hala, putzu bakoitzaren egitura-ezaugarriak, kokalekua eta denboran aldatzen diren zenbait aldagai hartu ziren kontuan, hala nola uhertasuna edo uraren maila.
Lortutako emaitzen arabera, zikoina beltzak nahiago ditu minik ez duten putzuak (zikoina beltza, lehengusina zuria ez bezala, oso lotsatia da), harrapakinen presentzia eta horiek harrapatzeko erraztasuna. Zehazki, urmael gustukoenak errepideetatik urrunen zeudenak izan ziren, bai eta erabilera-zantzu gutxi zituztenak ere, ungulatuek gorotzez eta hatz-aztarnez kutsatuak. Gainera, espeziea maizago hauteman zen eremu lau eta irekietako putzuetan, harrapari posibleen detekzioarekin zerikusia izan zezakeelarik. Gainera, zikoinak putzu handienak aukeratzen ditu, batez ere ur gehien dutenak, sakonera gutxiko ertzak, uhertasun gutxi eta arrain eta anfibio espezie gehiago dituztenak.
