Itsaspeko belardiek planetako baso epel eta tropikalek baino karbono bikoitza gorde dezakete, eta horrek “klima-aldaketaren ondorioak arintzean ekosistema horiek betetzen duten garrantzia berresten du”, Ikerketa Zientifikoen Kontseilu Nagusiak (CSIC) parte hartu duen nazioarteko ikerketa baten arabera.
Espainiako ikerketa-erakunde publikoak nabarmendu du azterketa hori, “Nature Geoscience” aldizkariaren azken zenbakian argitaratua, belardi horietako karbono-biltegiratzearen lehen azterketa orokorra jasotzen duela, lurzoruan biltegiratutako 3.640 karbono-zenbatespen eta planetan banatutako 946 itsaspeko belardien biomasa bildu ondoren.
Ateratako ondorioek erakusten dutenez, kostaldea inguratzen duten landareek 830 tona karbono ere lurperatu ditzakete hektarea bakoitzeko, azpian duten lurzoruan. Baso tropikal batek, ordea, 300 tona inguru biltzen ditu hektareako.
“Zelaiek karbono organikoaren metaketak metatu ditzakete lurzoruan, metro bat baino gehiagoko lodierakoak. Mediterraneoko Posidonia oceánica espeziekoak, esaterako, lau metrotik gorako lodiera izan dezakete biltegi horiek”, adierazi du CSICko ikertzaileak Óscar Serrano Blanesko Ikasketa Aurreratuen Zentroan.
Ikertzaileek ere kalkulatu dute, belardiek ozeanoen azaleraren %0,2 baino gutxiago okupatzen duten arren, ozeanoek xurgatzen duten urteko karbono guztiaren %10 baino gehiago lurperatzen dutela. Lanaren arabera, “ekosistema horiek hazten diren lurzoruan duten karbonoaren %90 metatzen dute, eta, basoek ez bezala, mugagabe metatzen jarraitzen dute itsasoaren maila igotzen den bitartean”, CSIC nabarmentzen da.
“Ekosistema horrek kontsumitzen edo arnasten duenak baino karbono gehiago finkatzen duelako, ekosistemaren ekoizpen garbiaren zati bat lurperatu egiten delako eta ur-zutabeko partikulak harrapatu eta lurperatzen dituztelako”, azaldu du Carlos Duarte CSICeko ikertzaileak. Basoetako lurzoruek ez bezala, “itsaspeko belardietako sedimentua bertikalki metatzen da itsasoaren maila igotzen den bitartean, eta, beraz, haren bolumena handitu egin daiteke mendeetan eta milurtekoetan zehar. Itsasoan surik ez egoteak ere lagundu egiten du karbono-hustubide horiek iraun dezaten”, erantsi du Duartek.
Lanaren egileek diote lortutako emaitzek erakusten dutela “funtsezkoa dela itsaspeko belardiak kontserbatzea eta leheneratzea, co2-aren hustubide gisa duten gaitasunari eusteko”. Haiek eta mangladi eta padurak kontserbatzeak klima-aldaketaren eraginak arintzen lagunduko luke, baita gizarteari ekartzen dizkioten onurak babesten ere.
