Osasunerako Mundu Erakundearen (OME) arabera, espainiarren %70ek zarata-maila "onartezinak" jasaten dituzte. Horri aurre egiteko, Ministroen Kontseiluak Zarataren Legea erregelamendu bidez garatzen duen Errege Dekretua onartu berri zuen. Ingurumen Ministerioak (MMA) sustatu du, eta Erregelamendu berriak kalitate akustikoko helburuak eta soinu-igorpenen mugak ezartzen ditu zonen eta ordutegien arabera. Hala ere, zenbait aditu eta herritarren elkarte ez datoz bat araudian onartutako puntu batzuekin.
Erregelamenduak 2002/49/EE Zuzentarau Komunitarioaren transposizioa dakar, eta Zarataren 37/2003 Legea eta 1513/2005 Errege Dekretua osatzen ditu. Azken horren helburua kutsadura akustikoaren tratamendu orokorra egitea zen. Lege testu berriak kalitate akustikoaren gutxieneko komunak ziurtatu nahi ditu Estatuan, eta zarata eta bibrazioak ebaluatzeko indize berriak zehaztu.
Eremu akustikoak autonomia-erkidegoek zehaztutako moten arabera sailkatuko dira, baina gutxieneko batzuk ezarri dira industria-, bizitegi-, osasun-, irakaskuntza-, aisialdi- eta hirugarren sektoreko eremuetarako, bai eta azpiegituren sistema orokorrek eta naturgune babestuek eragindako eremuetarako ere. Nolanahi ere, eremu akustiko horien mugak aldian behin berrikusi beharko dira, onetsi eta hamar urtean behin gutxienez. Neurriez gain, in situ egindako neurketen bidez egiaztatu behar da Erregelamendua.
Arau berriak kutsadura akustikoa ebaluatzeko eta kudeatzeko prozedurak eta metodoak ere ezartzen ditu, baita zarata-mapen gutxieneko sailkapena eta edukia ere. Ildo horretatik, Ingurumen Ministerioak Europako Batzordeari jakinarazi beharko dio, urte honen amaieran, mapa horien lehen jarduera-fasearen berri, eta 2008ko urriaren 18a baino lehen, egindako ekintza-planen laburpenak jakinarazi beharko dizkio.
Esparruen arteko aireko zarata (musika, garrasiak, ahotsak) eta talkakoa (kolpeak, takoneoak) 45 dezibeliotik 50 dezibelio eraginkorrera igaro dira laborategian.Halaber, arauzko garapen horri esker, Kutsadura Akustikoari buruzko Oinarrizko Informazio Sistema (SICA) sortuko da. Horrela, herritarrek zaratari buruzko informazioa eskura izanen dute, argi eta erraz, Aarhus Hitzarmenean ezarritako jarraibideei jarraituz.
Bestalde, Etxebizitza Ministerioak Zarataren aurkako Babeserako Oinarrizko Dokumentua ere aurkeztu zuen, Eraikuntzaren Kode Teknikoa osatzen duena, bi arauak bat etor daitezen. Hala, eraikin berriek isolamendu-mailak hirukoiztu arte egin beharko dituzte, eta eraikuntza-elementu guztiei eragingo die, eta ez orain arte bezala bereizte-elementuari bakarrik.
Adibidez, esparruen artean eskatzen den aireko zarata (musika, garrasiak, ahotsak) eta talkakoa (kolpeak, takoneoak) 45 dezibeliotik 50 dezibelio eraginkorrera pasatzen dira laborategian. Era berean, eraikin publikoen oihartzuna eta baldintza akustiko txarrak ere arautu eta arau berriak ezarri dira iturgintzako eta saneamenduko instalazioetan zarata gutxitzeko. Hala ere, 12 hilabeteko aldi iragankorra ezarri da, indarra duen araudia aplikatu ahal izateko.
Arduradun instituzionalek onartzen dute neurri horiek ezartzeak eraikuntzaren kostua handituko duela, baina% 0,33tik% 0,75era soilik igoko dela diote.
Herritarren adituek eta elkarteek kritikak egin dituzte Zarataren Legearen garapenean. Mª Ángeles López Ingurumen Komunikazio eta Informaziorako Elkartearen (ACIMA) arduradunak uste du ez direla gai garrantzitsuak adostu, besteak beste, zer zarata-maila den onargarria eta zein ez. Extremadurako Unibertsitateko Akustika Laborategiko zuzendari Juan Miguel Barrigónen iritziz, araudi berriak gaueko zarata-indize onargarri oso altuak onartzen ditu (65 dezibelio eguneko eta 55 dezibelio gauerako). Era berean, bere ustez, hirugarren sektoreko erabilerako zonetan egunean 70 dezibelio hartzea, bulegoak barne, zarata "oso handia" da.
Bestalde, Zarataren eta Jarduera Gogaikarrien Aurkako Elkarteen Estatuko Plataformak eta Zarataren aurkako Granadak Lege hau hobetzeko kontuan hartu beharko liratekeen zenbait puntu aipatzen dituzte. Hiritar-talde horiek azpimarratutako desadostasunen artean, hauek nabarmentzen dira: hizkuntza hermetikoa; soinu-mailak ebaluatzeari ematen zaion gehiegizko garrantzia, agintariek hartu beharko lituzketen ekintzak ia kontuan hartu gabe; edo zarataren bilakaeraren metodo kuantitatiboen ezjakintasuna.
