Pridopidinak Huntington duten gaixoen mugimendua hobetu dezakeela baieztatu dute

• Egilea: Egilea mediatrader
• arabera: Asteazkena, 2011ko azaroaren 09a

Pridopidina NeuroSearch-ek garatu eta “Huntexil” gisa erregistratu duen botika da, eta Huntingtonen gaixotasunari lotutako zenbait sintoma motor hobetu ditzake, Gaixotasun Neurodegeneratiboen Sareko Ikerketak (CIBERNED), Zientzia eta Berrikuntza Ministerioaren mendeko erakundeak (CIISII), Carlos III Osasun Institutuaren bidez garatutako ikerketa berri baten arabera. Azterlan hori “Lancelot Neurology” aldizkarian argitaratu da, eta MermaiHD saiakeraren III. fasearen ondorioak biltzen ditu. Entsegu horren buru Justo García de Yébenes doktorea da, Madrilgo Ramón y Cajal ospitaleko neurologoa eta CIBERNEDeko ikertzailea.

Sendagaia egonkorgailu dopaminergikotzat hartzen da, mugimendua eta koordinazioa kontrolatzen duten garuneko eremuetan dopamina-gehiegiak edo -gabeziak eragindako efektuak neutralizatzen baititu, albo-ondoriorik izan gabe. Hala, akinesia, distonia edo begi-mugikortasunaren nahasteak hobetu ditzake, albo-ondoriorik izan gabe. “Sendagai honek, agonista partzialtzat hartzen denak, gehiegizko edo dopamina-gabeziaren ondorioak neutralizatzen ditu mugimendua eta koordinazioa kontrolatzen duten garuneko eremuetan. Orain arte, beste ezein konposatuk ez zuen sintoma-espektro hori lortu”, adierazi dute.

Saiakuntzaren III. fasean, pridopidinaren potentziala eta segurtasuna ebaluatu dira, Huntingtonen gaixotasunaren sintoma motorren tratamendu alternatibo gisa. Horretarako, Europar Batasuneko (EB) zortzi herrialdetako 437 pazientek hartu zuten parte ikerketan, eta 60 inguru espainiarrak izan ziren. 26 astez, boluntario horiei egunean 90 miligramo (mg) eman zitzaizkien botikatik, 45 mg egunean edo plazeboa. Sendagaiaren efektuak neurtzeko, eskala motor aldatua (mMS) erabili zen, borondatezko mugimenduekin zerikusia duten 10 sintoma neurtzeko diseinatua, nazioarteko hainbat neurtze-eskalatan sartuak, hala nola UHDRS (Unified Huntington’s Disease Rating Scale) eta TMS (Total Motor Score). Bi eskalez gain, pazienteen funtzio kognitiboa, portaera, depresioa eta antsietatea ere aztertu ziren.

Sei hilabeteko tratamenduaren ondoren, pridopidina-dosirik altuena hartu zuten pazienteek plazeboa hartu zuten boluntarioekin alderatuta, mMS eskalaren gutxitze txiki bat erakutsi zuten, eta horrek adierazten zuen borondatezko mugimendua hobetu egin zela. Hala ere, adierazgarriena izan zen tratamenduak funtzio motor osoan egindako hobekuntza, eskuaren mugimendu, martxa eta oreka gisa, dosirik altuena eman zitzaien pazienteen emaitzak UHDRS-TMS eskalaren arabera plazeboa hartu zutenen aldean konparatzean. Gainera, saiakuntzak erakutsi duenez, pridopidina dosi handiagoak hartu zituzten pazienteen kasuan, azterlaneko bisita guztietara joan ziren eta tratamendu farmakologikoaren %70 baino gehiago osatu zuten, onura nabarmenak erakutsi zituzten.