Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.

Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.

Etorkinek espainiarrek baino gutxiago erabiltzen dute osasun publikoa, eta beste modu batera, bi azterketen arabera.

Desinformazioari eta egoera soziolaboralei esker, abusatu egiten dira ospitaleko larrialdietan.
Egilea: EROSKI Consumer 2008-ko ekainak 29

Osasun zerbitzuen erabilerari buruzko bi azterlanek atzerritarrei zenbait osasun prestazio kolapsatzea egozten dien teoria desegiten dute. Hala, lan horien arabera, etorkinek espainiarrek baino gutxiago erabiltzen dute osasun publikoa, eta beste modu batera. Hala ere, txostenek onartzen dute desinformazioak eta haien egoera soziolaboralak ospitaleko larrialdiez abusatzea eragiten dietela, espezialistari egindako kontsultaren ordezko gisa.

Osasun Zientzien Fundazioak eta Pfizer Fundazioak sustatuta, bi lan horiek bereizita iristen dira ondorio berera. “Espainiako etorkinek bertakoek baino gutxiagotan erabiltzen dituzte osasun-zerbitzuak, beste herrialde batzuetan bezala”, esan zuen Enrique Regidorrek, Madrilgo Unibertsitate Konplutentseko Medikuntza Prebentiboko irakasleak, lehenengo azterketan parte hartu duenak. Hala ere, mediku espezialistari egindako kontsultek desberdintasun handiagoak dituzte. Hala, Pfizer Fundazioak maiatzean egindako inkestaren arabera, espainiarren %58 joan zen espezialista baten zerbitzuetara azken urtean, eta etorkinen %39, ia 20 puntuko aldea.

Madril eta Bartzelonako azken egunetako datuetatik abiatuta, nazionalen %8,5 eta %8,9 bitartean espezialista batengana joan ziren, eta atzerritarrak, berriz, proportzio txikiagoan (%4,7 eta %5,7 artean). Gauza bera gertatzen da gainerako zerbitzu medikoekin. Lehen mailako arretara, gehien eskatzen den zerbitzura, espainiarrek %80,2 jo zuten, etorkinen %77,1ek baino, eta etorkinen %32,8 eta %32,4, hurrenez hurren, lehen mailako arretako larrialdietan. Gainera, atzerritarrek zerbitzu eta prebentzio proba gutxiago eskatzen dituzte, hala nola mamografia eta zitologia, baina gehiago joaten dira ginekologia, obstetrizia eta pediatria zerbitzuetara seme-alaba gehiago dituztelako.

Larrialdiak

Pfizer-en zundaketak adierazten du ospitaleko larrialdiak salbuespen bat direla joera horretan. Hortik igarotzen dira, proportzioan, espainiarrak baino etorkin gehiago, %41,2 eta %25,3. Osasun Zientziei buruzko inkesta bat dator, eta bide horretara jotzen duten latinoamerikar asko aipatzen ditu, batez ere. Ebaluatutako hiri guztietan, etorkinen ehunekoa nazionalen ehunekoa baino handiagoa da. Bartzelonan, atzerritarren % 35, lau puntu gehiago; Madrilen, % 17; espainiarren % 15,7; eta Valentzian, atzerritarren % 30 eta bertakoen % 27,5. Desinformazioa eta ordutegien arazoa dira portaera horren arrazoi nagusiak.

Hala eta guztiz ere, espainiarrek eta atzerritarrek iritzi orokor ona dute Espainiako osasunaz, 6,1ekoa, etorkinen artean 6,7koa, eta zerbitzurik preziatuena lehen mailako arreta da. Nazionalen artean, sendagaien eskuragarritasuna eta medikuen profesionaltasuna baloratzen dira batez ere, eta atzerritarrek, berriz, osasun-instalazioak eta osasun-zerbitzurako baliabideak.