Mikzioa ekintza normala da, egunean hainbat aldiz egiten dena. Ez da ohikoa garrantzirik ematea, baldin eta ez badira aldatzen bere frekuentzian, kantitatean edo kanporatutako gernuaren ezaugarrietan, edo sintoma gogaikarriak eragiten dituenean. Baina,nolakoa izan behar luke gernu normalak? Zein kolore eta usain bereizgarri ditu? Zer alderdik adieraz dezakete alterazioren bat dagoela? Nola jokatu behar da lagin bat jasotzeko? Artikulu honetan, galdera horiei eta gernuari buruzko beste galdera batzuei erantzuten zaie.
1. Zer den gernua eta zer funtzio duen
Gernua da giltzurrunak jariatzen dituen likidoa, maskuria biltegiratzen du eta uretratik kanporatzen da kanpora. Hainbat funtzio ditu: metabolismo zelularrak eta organismoarentzat toxikoak diren substantziek (botikek hala nola) sortutako substantzia toxikoak desagerrarazten ditu, eta oreka elektrolitikoan parte hartzen du, presio arteriala kontrolatzen duen eta azido-base oreka kontrolatzen duen erregulazio hidrikoan.
2. Gernuaren koloreak
Gernu normala argia da eta kolore horixka du. Hala ere, medikamentu jakin batzuen edo patologien arabera, kolorez alda daiteke, irensten diren kantitatearen eta janarien arabera. Hona hemen zenbait kolore eta kausa:
- Gernu-gernua gernu-infekzio baten seinale da (usain desatsegina ere eragin dezake).
- Bakterioek, kristalek, globulu zuri gehiegi edo muki-mukosek eragin dezakete esne-itxura.
- Gardena bada baina marroi iluna bada, kola-edari baten antzekoa izan daiteke: gibeleko asaldura baten ondorioz, bilirrubina-galera handia eragiten du, hepatitisa edo zirrosia, adibidez; adibidez, odol-galera txiki bat edo zainzuriak jan izana.
- Kolorea arrosa edo gorria bada, odola galtzeko seinalea da, hilerokoa, eragindako gernu-bidearen trastornoa, anemia hemolitikoa edo porfiria (sortzetiko gaixotasun metabolikoa). Hala ere, badira zenbait elikagai eragin dezaketenak: masustak, erremolatxa edo elikadura-koloratzaileak.
- Kolore laranja edo hori iluna botikekin (errifanpizinarekin), laxanteak erabili berriekin, B konplexuko bitamina-gehigarriekin edo karotenoetan (landare-pigmentuekin), laranjekin, mandarinekin, kalabazarekin edo azenarioarekin, besteak beste, lotzen dira.
- Gernua tonalitate berdexkakoa edo urdinxka bada, koloratzaile artifizialak, gernu-infekzioa, botika batzuk (Viagra) edo familiar hiperkaltzemia onbera izeneko gaixotasun bat izan daitezke.
- Amaitzeko, kolore purpura gernua alkalinatzen duten patogenoekin lotzen da, hala nola Klebisella pneumoniaarekin, Pseudomonas aeruginosarekin edo enterokokoarekin, besteak beste.
3. Gernuaren usain normala zein den
Pertsona batek osasun ona badu eta ur kopuru egokia edaten badu, gernuaren usaina ez da gogorra
Oro har, pertsona batek osasun ona badu eta ur kantitate egokia edaten badu, gernuak ez du usain sendorik. Hala ere, kolorearekin gertatzen den bezala, badira ohiko ezaugarriak alda ditzaketen elikagaiak (zainzuriak, baratxuria, kafea edo perretxikoak) eta botikak (zenbait bitamina). Hala ere, kontuan izan behar da usain gogor batek adieraz dezakeela deshidratazioa, alterazio hepatikoa edo gernu-infekzioa, usain kiratsak bezala. Usain hori, gainera, mikroorganismo patogenoen (gernuan glukosa-maila handia duelako) eta lizun-usain baten (gernu-usaina) ondoriozkoa izan daiteke, metabolismoaren gaixotasunen bat.
4. Gernu-infekzioa: Zer sintoma ditu?
Honen arabera:‘Praktika Klinikoaren Gida: Zistitis ez konplexua emakumeetan’,Espainiako Urologiako ElkarteaLehen mailako arretako infekzio-prozesua gernu-traktuko infekzioak (ITU) dira. Zistitisa infekzio horien guztien %90 da emakumeetan, baina 65 urtetik aurrera, intzidentzia bi sexuetan berdintzen da. Arrazoia bere anatomian bilatu behar da; izan ere, maskuritik kanporantz doan hodia (uretra) gizonetan baino motzagoa da eta bakterioen sarrera errazten du. Kalkuluen arabera, emakumeen% 34k gernu-infekzioa jasango du bizitzan zehar.
Espezialista horien arabera, emakume gazteetan, kasuen %70 – 80 bitarteko bakterio erruduna Escherichia coli da, digestio-hodiaren gune distaletik datorrena, eta arrisku-faktorerik handiena koitoa da; beraz, ohikoagoa da sexu-aktiboetan.
Beste faktore batzuek ere areagotu dezakete kutsatzeko probabilitatea (diabetesa, immunitate-sistemako akatsak, haurdunaldia edo zahartzaroa), baita maskuria hustea eragozten duten beste zenbait baldintza ere, prostatako alterazioak, muineko alterazioak edo maskuriko zunda eramatekoak.
Baina, zer esan dezake gernu-infekzioa jasaten duela ohartarazteko? Sintoma nagusiak hauek dira: erresumina, erremina edo mina pixa egitean eta komunera maiz joatea. Batzuetan, gernua kolore arre, esne edo gorrixka batetik (galera hematikoa adierazten du) tornatu daiteke, eta usain desatsegina askatzen du. Oro har, ez du gorputzaren tenperatura igoarazten. Sukar altuarekin batera sukar handia agertzen bada, infekzioa izan daiteke gernu bide altuak eta giltzurruna (pielonefritisa).
Ezaugarri horietako bat erreferentziazko profesionalari kontsultatzea gomendatzen da. Gernu-infekzio bat diagnostikatzeko, gernu-analisi bat egiten da, eta horrek ere eragiten du patogeno eragilea eta zein antibiotikoa den sentikorrena.
5. Nola jaso gernu-lagina eta zertarako balio duen
Gernu-analisia egiteko ez da baraurik egon behar. Azterketako laginik onena goizeko lehena da. Lagina jaso baino ordubete lehenago ez edatea gomendatzen da, emaitzak ez aldatzeko. Eremu horretan dauden beste mikroorganismo batzuk bildu eta ez poluitzeko, behar bezala garbitu eta lehortu behar dira genitalak, eta lehen gernu-zorrotada bota. Ondoren, jasotzearen eta osasun-profesional arduradunaren artean denbora luzatzen bada, lagina hozkailuan uztea komeni da.
Gernu-analisi batean, zelulak, mikroorganismoak edo kristalak edo mukiak, baina baita glukosa, proteinak, zetonak eta pigmentuak ere, besteak beste bilirrubina, daudela zehaztu daiteke.
