Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.

Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.

Hamar umetik bik portaera- edo ikaskuntza-arazoren bat dute

Adituek azpimarratzen dute hezkuntza-sistemak funtsezko zeregina duela desordena horien aurrean.
Egilea: EROSKI Consumer 2008-ko abenduak 27

Haurtzaroko nahasteak uste baino ohikoagoak dira. Espainian, haurren %15 eta %20 artean portaera- edo ikaskuntza-arazoren bat izaten dute, Josep Artigas doktorearen arabera, neuropediatra eta psikologo horrek nahiago du asaldura horiei “neurogarapenaren nahaste” deitu.

Adin-tarteek haurren nahaste ohikoenak ezartzen dituzte. Bi urtetik bost urtera bitartean, portaeraren eta hizkuntzaren nahasteak gertatzen dira, eta, proportzio txikiagoan, espezialistek espektro autistaren nahastea deitzen dutena. Bost urtetik nerabezarora bitartean, asaldura horiek ere kontuan hartzen dira, eta horiei arreta-defizitaren eta hiperaktibitatearen nahasteak gehitzen zaizkie, berariazko ikaskuntzakoak (dislexia, esaterako), eta beste batzuk sortzen dira emozio-agerpen batekin, hala nola antsietatea eta depresioa.

Haurren bizitzako gorabehera horiei behar bezala ekiteko, funtsezkoa da, lehenik, diagnostikoa eta, bigarrenik, arazoaren ulermena. “Uler dadila haurrari gertatzen zaiona ez dela azti bat, gaizki hezitako bat edo gurasoek gaizki hezitako bat delako, baizik eta bere garunaren funtzionamenduak berezko zailtasunak dituelako”, dio Artigasek. “Hori ulertzen bada, asko lagun dakioke eskolan eta etxean”.

Hezkuntza-sistema

Adituek diote hezkuntza-sistemak funtsezko zeregina duela neurogarapenaren nahaste horien aurrean. “Haren eginkizuna kritikoa eta erabakigarria da, “puntu beroa” baita arazo horietako gehienak agerian geratzen eta azaleratzen diren tokia, haurrak ikasi eta bizi egiten baitu”, azpimarratu du adituak. Gainera, egoera ahalik eta modu egokienean “bideratu” daiteke, baldin eta irakasleak “haur hori ulertu eta bere zatia jartzen badu”.

Medikuntzaren ikuspegitik, nahaste horien tratamenduak diziplina artekoa, terapeutikoa eta farmakologikoa izan behar du. “Haurrak bere autoestimua eta bere buruarekiko konfiantza galtzea, porrot egin eta lagunak galtzea saihestu behar da. Horrek etorkizunean porrot profesional eta soziala ekarriko diolako. Eskura ditugun bitarteko guztiak erabili behar dira, botikak barne, nahiz eta batzuetan horiek fama txarra izan”, dio Artigasek.