Oinarrizko Osasun Laguntzaren gainkargak eta medikuek gaixo bakoitzari denbora gutxi eskaini ahal izateak zaildu egiten du prebentzio kardiobaskularra, eta, horren ondorioz, atzeratu egin daiteke gaixotasun batzuen diagnostikoa.
Horiek dira Oinarrizko Osasun Laguntzako medikuen artean egindako azterketa baten emaitzak. Azterketa hori Prebentzio Kardiobaskularrerako Espainiako Diziplina arteko Batzordeak (KKPI) Osasun Ministerioaren egoitzan egindako IV. Jardunaldietan ezagutarazi da.
Mediku gehienak bat datoz esatean bi faktore horiek direla beren kontsulten bidez bihotz-hodietako prebentzioa zailtzen eta helburu terapeutikoak lortzen laguntzen duten eragile nagusiak.
José María Lobos Bejarano HKPIko zientzia-koordinatzaileak adierazi du pazientearen Oinarrizko Osasun Laguntza sendatzeko alderdiari dagokiola, eta, beraz, ez duela kontuan hartzen prebentzioaren alderdia. Adituaren iritziz, bihotz-hodiei aurrea hartzeko, gutxienez 5-10 minutu behar dira paziente bakoitzeko, gutxieneko azterketa bat egiteko. Azterketa horretan, arrisku-ohitura jakin batzuei buruzko galderak egin behar dira, analisien bat eskatu behar da edo pazienteari hitzordua eman behar zaio aurrerago.
Hala ere, medikuek dituzten eta eguneroko kontsultan 40 edo 50 gaixo dituztela kalkulatzen den gaixoen gehiegizko kopuruak jarduera horiek egitea eragozten dio. Horregatik, jardunaldietan prebentzio eta diagnostiko goiztiarraren beharra eta garrantzia defendatu da gaixotasun kardiobaskular gehienetan, horietako asko, hipertentsioa edo diabetea esaterako, asintomatikoak baitira. Lobos Bejaranoren arabera, gaixotasuna lehenbailehen detektatu behar da, gaixoaren elikadura-ohiturak eta ohitura fisikoak lehenbailehen aldatu ahal izateko.