Minbiziak ez du zertan depresiora edo beste nahaste psikologiko batera eraman, eta alderantziz; ez da frogatu depresioak minbizi bat garatzen laguntzen duenik. Hala ere, gaixotasun onkologikoa duten pazienteen %50ek asaldu psikologiko edo psikiatrikoak diagnostikatzean kontuan hartzen diren irizpideak betetzen ditu. Gainera, zenbait une zailetan, ikuspegi psikologikotik, gaixotasuna gainditzeko prozesu osoan zehar. Horregatik guztiagatik, oso lagungarria da psikoonkologoa. Elkarrizketa honetan, María Die Trill SEPO Espainiako Psikologia Elkarteko lehendakariak azaldu du.
Zenbateraino da baliagarria psikoonkologia pazienteak sendatzeko prozesuan? María Die Trill-ek azaldu du ez dela frogatu psikoonkologoak gaixo onkologikoaren arretan duen parte-hartzeak sendatze-tasak handitu dituenik, hau da, ez da ikusi psikoonkologoaren esku-hartzea zuzenean ekartzen denik pazienteen biziraupena luzatzeko. Hala ere, egiaztatu ahal izan da alderdi horri zeharka mesede egin diezaiokeela, psikoonkologoak tratamendu onkologiko bat hartzera bultza ditzakeelako paziente batzuk, edo tratamendu hori onartu nahi dutenak, eta minbizia izateko arriskua duten zenbait biztanleria-taldek gaixotasun horren baheketa-programetan (aurrez antzematea) parte har dezaten eta behar dituen tratamenduak erabil ditzaten.
Aldiz, frogatu da psikoonkologikoaren arretan psikoonkologoak nabarmen hobetzen duela bere bizi-kalitatea zenbait alderditan: depresioa arintzen du, antsietatea, larritasuna eta sintoma fisikoak gutxitzen ditu, medikuaren eta pazientearen arteko harremana errazten du, eta minbizia duten gaixoak integratzen ditu.
