Medikuntza alternatiboa: tradizionalak funtzionatzen ez duenerako

Gero eta terapia gehiagok agintzen dute patologia jakin bat sendatu edo hobetuko dutela, orain arte zientziak bermatutako medikuntzatik kanpo egon diren prozedurekin.

Zer da? Medikuntza natural edo alternatiboa diziplina desberdinek osatzen dute, batzuk milurtekoak, eta guztiek dute ezaugarri komun bat: gorputz eta adimena osotasun bat dela, eta osotasun horren gainean egin behar dela oreka, gaixotasunak gainditzeko edo saihesteko. Hau da, denak daude gorputzaren autokuratzeko gaitasunaren sinestean oinarrituta. Bere erremedioak naturatik datoz: uraren propietateak, olioak eta lore-esentziak, landareen printzipio aktiboak… Alderdi fisikoaren eta naturalaren arteko harremana, koloreak eta musika.

Milioiak mugitzen dituzten terapiak Populazioaren gehiengoak, Espainian (Medikuntza Naturistaren Espainiako Elkartearen datuen arabera, lau herritarretik batek terapia osagarri horiek erabiltzen ditu. Terapia horiek 2.000 medikuk baino gehiagok egiten dituzte gure herrialdean, 4.000 eta 10.000 pezeta bitarte kontsulta bakoitzeko) eta beste herrialde batzuetan osasun-agintariek abalatzen ez duten terapeuta batera jo du noizbait. Gehienek, halaber, sendagaiei eskatzen zaizkien kontrolak gainditu ez dituen sendabideren bat probatu edo hartu ohi dute. Mundu osoan, medikuntza alternatiboak milaka milioi dolar mugitzen ditu. Ameriketako Estatu Batuetan, hasieran mediku tradizional bat bisitatu duten gaixoen %30ek medikuntza alternatiboa probatzen dute. Produktu homeopatikoek bakarrik mugitzen dute herrialde horretan 25.000 milioi pezeta urtean.

Onartuenak Medikuntza Alternatiboaren kontzeptuak oso prozedura desberdinak biltzen ditu, baina batzuk bakarrik, akupuntura, kiropraktika edo sendabelarrak esaterako, frogatu dute eraginkorrak direla hainbat patologia tratatzeko. Eta horietatik guztietatik, homeopatia da profanoak gehien onartzen duena, medikuen artean kreditu handiena duena eta, azken batean, medikuntza ofizialaren alternatiba nagusia. Farmakopea homeopatikoaren onarpenaren adibide bat Frantzian dugu: lau mediku galotatik batek erremedio homeopatikoak agintzen ditu.

Helburua: osasuna bermeekin. Batzuek eta besteek, aldekoek eta aurkakoek, adosten dutenaren arabera, medikuntza osagarriak erregulazio zorrotza izan behar du, bere produktuen kalitatea kontrolatuko duena eta profesionalak prestatuko dituena, horretara jo nahi dutenei berme osoa eskaintzeko.

Hautatzen den aukera edozein dela ere (homeopatia, naturoterapia, akupuntura, hidroterapia…), titulua duen mediku baten laguntza eskatu behar da beti. Helburua ezagutza zientifikoa bermatzea da. Buruko min iraunkorra eta garuneko tumore bat bereizten jakin behar da.

Zerbait aldatzen ari da Azterlan batek erakusten duenez, espainiarren %80k terapia horiek erabiliko lituzke Gizarte Segurantzaren barruan baleude. Osasun Ministerioak hiru arrazoi ditu terapia horiek Gizarte Segurantzan ez sartzeko: ez dira Europako araudiarekin bat datozen espezialitateak, 1985eko prestazioen errege-dekretuek ez dute medikuntza alternatiboa aipatzen eta kreditatzeko eskumenak autonomia erkidegoenak dira. Hala ere, zerbait aldatzen ari da, eta zenbait herrialdek fitoterapiari eta akupunturari buruzko irakasgaiak sartu dituzte medikuntza fakultateetan, eta, beste batzuetan, kiropraktika dagoeneko unibertsitate-karrera da. Aseguru pribatuek eta Europako zati handi bateko osasun-sistemek ere estaltzen dituzte espezialista batek agindutako tratamendu kiropraktikoak. Espainian, medikuntza naturistak bokalismoa du Valentziako Medikuen Elkargo Ofizialean, eta Valentziako Unibertsitateak berak, Kubarenarekin lankidetzan, graduatu ondoko ikastaro espezifiko bat antolatu du.

Medikuntza naturaleko terapiak bi talde handitan bana daitezke: terapia fisikoak eta bizi-energiakoak. Besteak beste, hidroterapia, fitoterapia eta aromaterapia. Bizi-energiako terapien artean, Bachen erreflexoterapia, homeopatia eta loreak nabarmentzen dira. Gainera, beste terapia batzuek lotura estua dute medikuntza alternatiboarekin. Mugimendu-terapiak (yoga, taichia…) eta terapia psikologikoak (erlaxaziokoak eta sormenekoak) dira.

• Akupuntura. Nerbio-sistema eta barne-organoak estimulatzen ditu, azalaren azpian orratzak jarriz. Orratz horiek minutu batzuez (5-30) uzten dira lanean. Artrosi- eta estres-kasuetan egokia da, eta gaixotasun akutuetako lehen min-estadioetan prebentzio- eta laguntza-tratamendu gisa erabiltzen da.
• Aromaterapia. Oinarrizko olioak ahotik, bide topikotik, inhalazioetatik edo bainuetatik aplikatzea, maila mental eta emozionalean onurak lortzeko.
• Kromoterapia. Koloreak igortzen dituzten uhinen edo bibrazioen bidez organismoan erreakzioak eragitea bilatzen du. Kolore berdeak propietate lasaigarriak ditu eta mina arintzen du; gorriak bizitasuna ematen du eta odol-zirkulazioa hobetzen du; urdinak propietate lasaigarriak ditu…
• Fitoterapia. Sendabelarren printzipio aktiboaren bidez sendatzen da; ahotik ematen da, tisana, estraktua, jariakina edo olio esentzial gisa. Erabilgarria da sintoma txikiak tratatzeko (idorreria, insomnioa…) edo gaitz akutuetan edo kronikoetan (depresioak…) osagarri gisa.
• Bach-en loreak. Emozio positiboak estimulatzen dituen eta negatiboak kanporatzen dituen tratamendua, landareen lore edo kimuetatik ateratako 38 esentziaren propietateen bidez. Beldurrak, fobiak, jelosia, antsietatea eta abar tratatzeko egokia.
• Hidroterapia. Uraren aplikazio terapeutikoa (termalismoa eta talasoterapia), bai kanpoan (bainuak, lurruna), bai barruan (edaria, inhalazioa, enemak). Ohiko tratamenduen osagarria, arnas arazoak, erreumatikoak, insomnioa… daudenean.
• Homeopatia. Sendagai homeopatikoek immunitate-sistema estimulatzen dute sendagai-mota batekin; 1.500 substantzia homeopatiko inguru daude, eta horiekin tratatzen den gaixotasunaren edo gaitzaren antzeko eragina dute. Homeopatiaren kasuan, "berdin sendatzen da", baina gutxieneko dosietan. Eraginkortasunez jarduten du alergien, buruko min kronikoen, otitisaren, depresioaren, prozesu alergikoen eta abarren aurrean.
• Iridiologia. Eritasunen diagnostikoa irisa behatuz.
• Musikoterapia. Musika (melodiak, musika-tresnak, kantua) erabiltzen du nerbio-sistema suspertzeko eta, hartara, gorputzaren egoera orokorra edo zenbait sintoma bultzatzeko. Egoera animiko negatiboak, estresa, urduritasuna, antsietatea eta abar tratatzeko egokia.
• Osteopatia. Masajeen, luzaketen eta hezur-manipulazioen bidez eragiten die gaixotasunei. Bizkarreko mina, idorreria, migrainak, hilekoa…
• Kiropraxia. Ornoak eta horiei lotutako nerbioak lerrokatzen ditu, puntu jakin batean manipulatuz edo presioa eginez. Buruko mina, bizkarrezurreko hanturak, bizkarreko mina eta abar arintzen ditu. Erabilgarria da kirol lesioak edo istripuak berreskuratzeko.
• Erreflexoterapia podala. Gure organismoaren zatiek islatzen dituzten nerbio-bukaeretako haztapena eta presioa. Era askotako minak arintzen ditu.