Helburu terapeutikoa zuten musika-baliabideen aprobetxamenduan aitzindari, ikertzaile honek Ramon Llull Unibertsitatean (Bartzelona) komunitate-musikoterapiari buruzko mintegia eman zuen apirilean. Psikoanalistek diotenez, musika norberaren niaren eduki inkontzienteen proiekzio sinbolikoa da, baina Pavlicevic-ek gehiago kezkatzen ditu jendearen arazoak teoria kontzeptualak baino. Bere egitekoa funtsean psikosoziala dela azpimarratzen du. «Bazterketa-moduren bat duten pertsonek ateratzen diote onura gehien komunitate-musikoterapiari, bai etorkinak izateagatik eta beste hizkuntza batean eta beste kultura batean heziak izateagatik, bai gaixotasun ezgaitzaileren bat izateagatik; Afrikatik nator, non musikak pertsona horiei eskaintzen dizkien abantailak egiaztatu ahal izan baititut», azaldu du.
Eskizofrenia buru-nahaste ezgaitzailea da gizarte- eta lan-eremuan. Tratamendu farmakologikoa izan ohi da paziente mota horiekin egiten den esku-hartze terapeutikoaren oinarria; baina egia da, halaber, funtzionamendu psikosoziala eta orokorra nabarmen hobetu ohi dela, tratamendu farmakologikoa eta musika-terapia motako tratamendu psikologiko eta psikosozialak konbinatzen direnean. Musikoterapeuta batek gidatuta, musika-saio batzuetan, pazienteak musika entzuten edo interpretatzen du, aldaketa desiratuak lortzeko, hala nola bere buruaren eta inguruko munduaren ulermena hobetzeko, eta gizartera hobeto egokitzeko.
Bere ezaugarriengatik, musika hitzik gabeko komunikazio modu bat da, testuinguru terapeutikoan, hainbat paziente motarekin lan egiteko eta, aldi berean, musika egituren bidez emozioak adierazteko aukera ematen duena. Esparru horretan, musikak emozio biziagoak eta askotarikoagoak sozialki modu onargarrian adierazteko aukera ematen du, eta pazienteek izaten ez duten edo ez duten adierazpen emozionala ahalbidetzen du. Bestalde, ahozko hizkuntza konbentzional baten bidez adierazi ezin diren ideiak eta emozioak adierazten laguntzen du.
Pertsona musikaren zereginean sartu ondoren, musikoterapeutei eusten diete, haien jokabidea errealitate horretara bideratzen da. Musikarekiko harremanak entzumen-estimuluen, musika-tresnen, terapeutaren jarraibideen eta gainerakoen parte-hartzearen erantzunak ere eskatzen ditu, eta horrek guztiak errealitatearekin harreman estua izatea dakar.
