Telefono mugikorrak erabiltzeak gizakiengan garuneko minbizi-mota batzuk izateko arriskua areagotu dezake; beraz, erabiltzaileek pentsatu beharko lukete nola murriztu gailu horien eraginpean egotea. Osasunaren Mundu Erakundeko (OME) ikertzaile-talde batek eman du abisua.
14 herrialdetako 31 zientzialarik osatutako lan-talde batek, OMEko Minbizia Ikertzeko Nazioarteko Agentzian (IARC) bildurik, adierazi zuen eskura dauden ebidentzia zientifiko guztien berrikuspenak iradokitzen duela mugikorrak “agian kartzinogeniko” gisa sailka daitezkeela.
Sailkapen horren ondorioz, baliteke Nazio Batuetako osasun-agintariek mugikorrei buruzko gomendioak berrikustea, IARCk onartzen duenaren arabera. Hala ere, lotura berretsi aurretik ikerketa gehiago egin beharko direla onartu dute. OMEk lehenago adierazi zuen ez zegoela ebidentzia argirik mugikorren erabileraren eta minbiziaren arteko loturari buruz.
“Lan-talde honek, funtsean, ebidentzia garrantzitsu guztiak berrikusi ondoren (…), irrati-frekuentzia elektromagnetikoaren eremuak seguruenik kartzinogeniko gisa sailkatu ditu gizakientzat”, esan zuen Jonathan FAMET IARCko taldeko buruak. Froga batzuen arabera, lotura bat dago glioma arrisku handiagoaren, garuneko minbizi-motaren eta telefono mugikorren erabileraren artean.
Joan den urtean argitaratutako azterlan batek, 10 urtean mugikorren 13.000 erabiltzaile ikusi zituenak, ez zuen erantzun argirik eman mugikorrek garuneko tumoreak sortzen zituzten ala ez jakiteko. Erabaki hori interesarekin espero zen telefonia mugikorreko konpainiekiko eta gero eta kezka handiagoa agertu duten taldeekiko, mugikorrak erabiltzea osasunarentzat kaltegarria izan daitekeelako.
Pertsona bati tumore bat eragin diezaiokeen edozein agente fisiko, kimiko edo biologiko kantzerigenotzat hartzen da. Munduko Osasun Erakundearen arabera, minbiziari dagokionez, agente fisikoak, kimikoak eta biologikoak hiru talde nagusitan sailka daitezke:
- 1. taldea: agente “kantzerigenoak gizakiarentzat”
- 2. taldea: “ziurrenik gizakientzako kantzerigenoak” agenteak
- 3. taldea: kantzerigenotzat jo ezin diren faktoreak
