Osteoporosia hezur porotsuak dira, eta hezur-eritasun metaboliko ohikoena da. Nahiz eta emakumearen nahaste bereizgarritzat jotzen den, batez ere menopausiaren ondoren, herrialde garatuetako biztanleria zahartzen den heinean, hezur-masa galtzearen kasuak ugaritzen ari dira, eta horrek haustura-arriskua dakar.
Adinak gora egin ahala, hezurrak gero eta ahulagoak dira, eta horrek apurtzeko arrisku handiagoa dakar, batez ere bizkarrezurrean eta aldakan, baita eskumuturrean, pelbisean eta besaurrean ere. Lehen tratamendurik ez bazuen ere, gaur egun, batez ere emakumeengan, hezur-dentsitometriarekin diagnostikatzen da, eta ahoz tratatzen da; kasu askotan, emaitza onak lortzen dira, hezurra galtzea atzeratzen duten bifosfonato izeneko konposatuekin.
Diagnostikorik eta tratamendurik gabe
Hala ere, ez dago ia daturik adin jakin batetik aurrera gizonen diagnostikoa eta tratamendua sistematikoki egitea komeni den, eta, ondorioz, ez da ia egiten. Hori gertatzen da, nahiz eta uste den aldakako hausturen herena gizonezkoetan gertatzen dela eta emakumezkoetan bezain larriak direla, eta 60 urteko gizonek, gaur egun,% 29ko probabilitatea dutela osteoporosiaren ondorioz, edozein motatako haustura jasateko, gainerako bizitzan.
Densitometria Klinikoaren Nazioarteko Elkarteak diagnostiko-proba 70 urtetik gorako gizon guztietan egitea gomendatu duen bitartean, AEBetako eta Kanadako osasun-adituek, osasun-arazo hori aztertzeko bi herrialde aurreratuenetakoek, ez dute horri buruzko gomendiorik egin. Frogatu da kostu/etekin erlazioa positiboa dela 65 urtetik gorako emakumeen kasuan, baina kasu eta haustura kopurua askoz txikiagoa da gizonen artean emakumeen eta gizonen artean baino; gainera, emakumeak baino adin txikiagoan hiltzen dira.
60 urteko gizonek %29ko probabilitatea dute osteoporosiaren ondoriozko haustura gutxienez izateko beren bizitza osoan.
Gai honen inguruan ordena pixka bat jartzeko, azterlan handi bat egin da, 65 urtetik gorako gizonezkoei osteoporosia prebenitzeko tratamenduaren kostuaren eta onuraren arteko erlazioa aztertzeko. Journal of the American Medical Association, JAMA aldizkarian argitaratutako azterlan batean, tratamendu gisa definitzen dira bifosfonatoen bidezko diagnostikoa eta terapia bost urtez, gehi jarraipena beste bost urtez.
Gizonezkoen prebentzioa
Hainbat iturritako datuekin egindako simulazioetan oinarritutako azterketan sartutako gizonak bost urteko adin-segmentutan banatu ziren, 65etik 85 urtera, bai eta aurretik haustura izan zutenen eta izan ez zutenen artean ere. Datuen arabera, 65 urteko gizonen %7,6k osteoporosia du femurraren buruan (aldaka), eta ehuneko hori %17,6ra iristen da 85 urterekin. Aurreko hausturaren azpitaldean, 65 urte baino lehen, ehuneko horiek bikoiztu egiten dira, eta horrek esan nahi du adin hori baino lehen esku hartu beharko litzatekeela medikuak.
Terapian erabiltzen diren sendagaien gaur egungo kostua handia izan arren (kostu hori ez da berdina herrialde guztietan), ikertzaileek ikusi zuten komenigarria dela, ikuspuntu ekonomikotik, tratamendu prebentiboa, batez ere, aurretiko haustura klinikoa duten 65 urtetik gorako gizonen artean, eta 80 urtetik gorakoen artean, aldez aurreko hausturarik gabe. Ikerketak erakutsi zuenez, tratamendu osoak haustura klinikoen murrizketa apala lortu zuen, taldeen arabera %2,1 eta %4,5 artekoa.
Beste azterketa batzuek bifosfonatoen bidezko tratamendurako jarraibiderik onena aurkitu nahi dute gaur egun; izan ere, badirudi bost urteko tratamenduarekin irabaziak urte gehiagoz mantentzen direla, baina oraindik ez dira ondo ezagutzen epe horiek.
Oraindik amaitu gabe dago gizonezkoei egiten zaien azterketa, osteoporosirako tratamendu baten segurtasuna eta eraginkortasuna egiaztatzeko. Tratamendu hori urtean behin bakarrik ematen da, 15 minutuko perfusioaren bidez. 27 herrialdetako 7.700 emakumek baino gehiagok (65 eta 89 urte bitartekoak) hiru urtez egin dute azterketa. Azterketa horren arabera, % 70 murriztu dira orno-hausturak, eta % 41 aldaka-hausturak. Emaitza horiek askoz hobeak dira ahoko bifosfonatoak baino.
Hala ere, tratatutako emakumeen artean bihotzeko arazoak izan ziren, eta, beraz, segurtasun-azterketa berriak egiten ari dira. Lehen emaitza horren ondoren, Novartis enpresak fabrikatutako sendagaia Food and Drug Administration (FDA) agentzia estatubatuarrak onartu zuen abuztuaren 30ean, injekzio bidez eta Reclast izenarekin erabiltzeko. Europan, Giza Erabilerarako Sendagaien Batzordeak botika hori Aclasta izenarekin onartzea gomendatu zuen uda honetan, eta oraindik ez dago azken erabakirik.
