Damià Barceló, Bartzelonako Ikerketa Kimiko eta Ingurumen Institutuko ikertzailea

Ibaiak kutsatuta badaude, iturriko urak kalitate eskasa izango du.

Hornidura publikoko sareetatik datorren ahoko uraren kalitatea faktore askoren araberakoa da. Funtsezkoenak jatorrizko uren tratamendua dira. Ur horien osaeran, ondo deskribatutako kutsatzaileez gain, sortzen ari diren konposatuak daude, eta ez dakigu horiek osasunean duten eragina edo muga onargarriak zein diren. Damià Barcelók, Ingurumen Kimikan adituak, dio botikak edo xaboi industrialen eratorriak direla gaur egungo interesgunea. Damià Barceló CSICeko ikerketa-irakasleak koordinatzen du Europako Hondakin Uren Taldea (Waste Water Cluster). Talde horrek Europa osoko hainbat ikerketa-zentro biltzen ditu, hondakin-uren tratamendua hobetzeko proiektu komunak garatzeko. Barcelók, bere laborategian Bartzelonako Kimikako eta Ingurumeneko Ikerketen Institutuaz (CSIC) hitz egin genuenez, argi dauka kalitatezko edateko ura lortzeko modurik onena hondakin-urak hobetzeko neurriak ezartzea dela. Ziklo bereko muturrak omen dira, edozein kutsatzailek gure txorrotari eta gure osasunari eragiten baitie azkenean.

Ez. Ibaian isurtzen diren hondakin-uren tratamendua hobetu behar da. Materia organiko asko duen errekako ur batetik abiatu eta kloroa gehitzen bada, ateratzen den iturriko urak gustu eta usain txarragoa izanen du. Hobetu behar dena ibaiaren hasierako uraren kalitatea da.

Ibaiak kutsadura-sarrera asko ditu. Batzuk industrietatik datoz, baina kutsadura lausoa ere badago, kontrolatzen oso zaila, nondik datorren ez dakielako. Nekazaritzakoa, abeltzaintzakoa, albaitaritzakoa eta hirikoa da. Ebroko uretan, adibidez, Errioxako laboreetan aplikatzen diren pestizidak aurki daitezke. Uretan aurki daitekeen beste gauza bat botikak dira, antiinflamatorioak, esaterako.

"Osasunaren ikuspegitik, iturriko ura, segurtasun handiz, botilakoa baino hobea da"Erabilera arrunteko analgesikoak, adibidez, ibuprofenoa, naproxenoa edo diklofenakoa, ibaira hondakin urekin joaten direnak. Antibiotikoak ere bai. AEBn. ikusi ahal izan denez, urek antibiotiko-maila handia duten leku batzuetan, sendagai horiek hartzen dituzten pertsonek ez diete eragiten. Alderdi hori ez da oraindik aztertu Espainian. Eta, esate baterako, minden ondorioz nitrato asko dauden lekuetan ere ikus daiteke, piarak jasotzen dituen antibiotikoen hondakinak ere egon baitaitezke.

Osasunaren ikuspegitik, ziurrenik iturriko edateko ura botilakoa baino hobea izango da. Azken horrek ez ditu lehenengoak adina kontrol. Baina egia da gustua eta zaporea ez direla onenak. Eremuaren araberakoa ere bada. Madril eta Lleidako hirietan, adibidez, ura Bartzelonan baino hobea da. Kondal hirira Llobregat ibaitik iristen denak gatz asko darama, ibaiaren ibilguan Súriako gatz-meatzeak daudelako.

"AEBetan. egiaztatu ahal izan denez, urak antibiotiko-maila handia duen eremuetan, zenbait pertsonak jasaten dituzte horrelako botikak".Kontrol osoa dago ikuspuntu mikrobiologikotik. Kutsatzaile organiko iraunkorrak kontrolatu egiten dira eta disruptore endokrinoak kontrolatzen hasi dira. 2003. urtearen amaieran, adibidez, Espainiak 33 kutsatzaile berri kontrolatzeko Europako zuzentarauaren transposizioa egin zuen, besteak beste, nonilfenola, disruptore endokrinoa. Gu Ebron nonilfenola aztertzen hasi gara eta kontzentrazio handi samarrak aurkitu ditugu. Baina produktu batzuk ez daude araututa, hala nola antibiotikoak. Ez da erraza lehentasunezko zerrendetan kutsatzaile bat sartzea. Aurretik lan asko egin behar da eta zerrendan jartzeak interes askori eragiten die.

Administrazioa, Ingurumen Ministerioa, zenbait poluitzaile kontrolatzera eta enpresetarako emisio-mugak ezartzera behartzen dute. Zuzentarau horretatik abiatuta, urte batzuetako zaintza-programa bat ezarri behar da, eta 2015era zero kutsaduraren mailara iristeko neurriak ezarri.

Helburuak nahiko gogorrak izaten dira. Gero, ahal dena lortzen da.

Etiketak:

botikak kutsadura ura