Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.

Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.

178 milioi haurrek baino gehiagok malnutrizio kronikoa dute

Save the Children enpresak dio 167 euro bakarrik ordainduta haur goseti bati elikagai egokiak eman dakizkiokeela
Egilea: EROSKI Consumer 2009-ko azaroak 16

Haur baten bizitzako lehen bi urteetan, egunean 27 zentimo bakarrik ordainduko lituzke malnutrizioaren ondorio suntsitzaileetatik babesteko. Hori da Save the Childrenek haurren malnutrizioari buruz aurkeztu duen “Gosea aldaketetan” txostenaren ondorioetako bat, gaur Erroman hasiko den elikadurari buruzko Munduko Gailurrarekin bat. Halaber, dokumentuak erakusten du 178 milioi haurrek baino gehiagok malnutrizio kronikoa dutela gaur egun, munduko haurren heriotza guztien herena eragiten duena. “Horrek esan nahi du 25.000 haurrek baino gehiagok bizitza galduko dutela malnutrizioarekin lotutako arrazoiengatik Erromako gailurrak irauten duen hiru egunetan”, salatu du GKEak.

Dokumentuaren arabera, “167 eurorekin bakarrik eman dakioke haur goseti bati elikagai- eta laguntza-mota egokia, malnutrizioaren ondorioz bizitza gal ez dezan eta gosearen ondorioz bere burua eta organismoa kalte iraunkorretatik babes ditzan”. Hori dela eta, Save the Children-ek eskatzen du Goi-bileran munduko buruzagiek ekintzak har ditzatela malnutrizioaren ondorioak iraunkorrak izan ez daitezen, nutrizioan aberatsak diren herrialdeetako gobernuek behar dena baino askoz gutxiago gastatzen baitute.

Konpondu gabeko arazoa

Alberto Soteres Save the Children filmaren zuzendariak dioenez, “haurrek bizia galtzen dute munduko liderrek urtero hiltzen diren haurren herenak eragiten dituen malnutrizio-maila handiei aurre egiteko lanean porrot egiten dutelako. Elikagaien prezioen igoerak, klima-aldaketak eta krisi ekonomikoak mehatxu egin dute zifra horiek handitzeko. Heriotza horiek ez dira gure kontroletik kanpoko zorizko gertakariak, gobernuek hartutako erabaki politikoen ondorio dira”.

Soteres ere esaten ari da: “Badakigu nola tratatu haurren gosea, eta badakigu zenbat kostatzen den. Elikadurari ez zaio merezi duen garrantzia ematen, eta hori aldatu egin behar da. Elikadurari buruzko munduko goi-bilera horren emaitzak konpromiso sendoa izan behar du haurren gosea betiko desagerrarazteko. Eskandalagarria da munduko liderrek elikadura desegitea, arazoa hain handia denean eta konponbidea hain begi-bistakoa denean”.

GKEak konpromisoa hartu du bi urte bitarteko haur bakoitzean 167 euro inbertitzeko. Kopuru horrek gosea murrizten duten probatutako irtenbideak ordainduko lituzke, hala nola, amagandiko edoskitzea sustatzea eta familiei beren seme-alabentzako baliabideak ematea, elikagaiak eta bitaminak izan ditzaten.

Erakunde humanitarioaren txostenean nabarmentzen denez, herrialde batzuetan haurren % 5ek baino ez du behar adina dieta mota, eta horrek esan nahi du gainerako haurrek ez dituztela behar adina elikagai jasotzen, ez eta beren garunak eta organismoak behar bezala garatzeko beharrezkoak diren bitamina guztiak ere.