Medicos del Mundo eta medicusmundi GKEek berriki egindako txosten batek berresten du Espainia ez dela hain solidario ez diren herrialdeen zerrenda, eta Garapenerako Laguntza Ofizialari (GLO) dagokionez hartutako konpromisoak betetzen ez dituela. 2015ean estatuko errenta% 0,13 inbertituta, gure herrialdearen atzetik, Txekiar Errepublika (% 0,12), Eslovakia (% 0,10) eta Polonia (% 0,10) baino ez dira ageri. Artikulu honek Espainiak garapenerako laguntza murrizteari buruzko zifrak erakusten ditu, autonomia-erkidegoen lankidetza eta herritarren altruismoa areagotzearen kontra.
Espainiak murriztu egiten du garapenerako laguntza
Osasuna garapenerako lankidetzari eta ekintza humanitarioari buruzko txostenean agertzen denez, gure herrialdea da garapenerako laguntzari bizkarra ematea eta larrialdietarako laguntza% 20 inguru murriztea erabaki zuena. Eta hori bezalako testuinguru batean, Siriako krisian eta errefuxiatuei arreta emateko premian, Nazio Batuen arabera (NBE), azken 25 urteotan munduak izan duen okerrena da. Gaur egun, ekintza humanitarioa Espainiako lankidetzaren% 4 baino ez da.
Espainiak laguntza humanitarioa murriztu du% 16,6, eta Europako laugarren herrialde solidarioena da
Espainiako Gobernuak erabaki du herrialde pobreenei laguntzeko Errenta Nazional Gordinaren% 0,12 bakarrik erabiltzea, eta hondamendien edo gatazken biktimei laguntzeko laguntza humanitarioa% 16,6 murriztea. Ekonomia Lankidetza eta Garapenerako Erakundea (ELGE) osatzen duten herrialdeen artean, Espainia ez da hain solidario, Txekiar Errepublikaren, Eslovakiaren eta Poloniaren atzetik baizik. Aitzitik, garapenerako laguntza-funtsak gehien handitu zituzten herrialdeak Grezia (% 38,7), Suedia (% 36,8) eta Alemania (% 25,9) izan ziren.
Duela urte batzuetatik hona, NBEk errentaren% 0,7 du helburu gisa laguntza mota horretan. Espainiak eta beste herrialde “aberats” batzuek 2015ean Milurtekoko Garapen Helburuekin kopuru horretara iristeko konpromisoa hartu zuten arren, sei bakarrik bete dituzte (Suedia, Norvegia, Luxenburgo, Danimarka, Herbehereak eta Erresuma Batua).
Espainiako ekonomiaren datu makroekonomikoak hobetzeak errotik itzuli beharko luke joera hori, baina hori ez da gertatzen, eta horrek gure herrialdeak nazioarteko komunitatean duen pisua galtzea dakar. Hala, sistematikoki ez dira betetzen nazioarteko foroetan publikoki hartutako konpromisoak.
Herritartasuna eta autonomia erkidego solidarioenak
Ez da gauza bera gertatzen herritarren elkartasunari dagokionez, hazten jarraitzen baitu eta, azken urtean, lankidetza ekonomikoak %20tik %32ra igaro baitira. Gero eta jende gehiagok erabakitzen du dirua ematea edo boluntario bat egitea. Espainiarrak altruistak dira: biztanleriaren %15 inguru ohiko emailea da eta urtean 133 euro gosearen eta haurren pobreziaren aurka borrokatzeko proiektuetarako.
Autonomia-erkidegoek eta udalek% 21 handitu dute garapenerako laguntza
Zorionez, murrizketarako estatuko joera ez dator bat autonomia-erkidegoek eta udalek garapenerako emandako laguntzarekin; iaz baino% 21 gehiago. Aipagarria da Andaluzian, Extremaduran eta Katalunian izandako hazkundea; harritu egin du Euskal Autonomia Erkidegoa, orain arteko lankidetzarekin duen konpromisoa dela eta; eta Madrilgo Erkidegoak desengainatu du, garapenerako bideratutako aurrekontu eskasa erdira murrizten baitu.
Osasuneko ebakinak
Murrizketa hori osasuna bezalako sektore bati eskainitako zenbatekoetan mantendu da; izan ere, 2015ean 53 milioi euro bideratu ziren, aurreko urtean baino 12 gutxiago.
Iazko ekitaldian, Garapenerako Laguntza Ofizial osoaren% 5 bakarrik izan zen osasuna
Munduko Medikuak eta medicusmundi-ek adierazi dute Osasuna Garapen Gordinaren Laguntza Ofizialaren% 5 baino ez zela joan den ekitaldian, 2014an baino puntu bat gehiago, baina nazioarteko batezbestekotik oso urrun. Gaur egun, osasun-lankidetzarako erabiltzen ari dira 2009an egiten zenaren% 10.
Erakunde horiei kezkagarria zaie 2030 Agendaren hurrengo 15 urteetan gaixotasun ez-transmitigarriak (kardiobaskularrak, minbizia, diabetesa eta arnasketa-gaixotasunak) izatea, munduko heriotza goiztiarren hiru laurdenetako arduradunak.
Bestalde, Epbola eta Zika bezalako epidemiek erakutsi dutenez, garaiz heltzeko gakoa da herrialde bakoitzeko osasun-sistemak horretarako prestatuta egotea, eta, horretarako, indartu egin behar dituzte, batez ere lehen mailako osasun-arretakoan, eta arriskuak prebenitzeko estrategiak sartu.
