Joan den urtean, Mugarik Gabeko Erreportariak (RSF) nazioarteko erakundeak prentsarako hilgarriena zela esan zuen, lanean ari zela 81 kazetari hil zirela gutxienez (beste kolaboratzaile batzuk kontuan hartu gabe) edo beren iritziak adierazteko. Guztira 155 informazio-profesional hil dira, besteak beste, itzultzaileak, txoferrak, teknikariak eta segurtasun-agenteak, Kazetarien Nazioarteko Federazioaren arabera (FIP), eta milioi erdi profesional baino gehiago biltzen ditu.
1994. urtera jo behar dugu gogora ekartzeko urte hartan 103 kazetari hil zirela, ia erdia Ruandako genozidioan, hogei bat Aljerian gerra zibilaren biktima gisa eta hamar bat Jugoslavia ohian. Adierazpen-askatasunaren defendatzaileentzat, 94. urtea makabro eta odoltsuena dela gogoratu beharrean, 2006. urtea ‘annus horribilis’ gisa ager daiteke prentsarentzat.
Laugarren urtez jarraian, Irak munduko herrialderik arriskutsuena izaten jarraitzen du komunikabideetako profesionalentzat.
Irakek munduko herrialderik arriskutsuena izaten jarraitzen du komunikabideetako profesionalentzat.Guztira, gerra hasi zenetik 139 kazetari hil dituzte: Vietnamgo gerraren hogei urteetan hildako kazetarien kopurua halako bi baino gehiago (63 hil ziren 1955 eta 1975 bitartean). Kasuen % 90 inguru Irakeko kazetariak ziren. Heriotza horien aurrean, “ikerketak oso arraroak dira eta inoiz ez dute ezertara eramaten”, sentitzen dute RSFtik.
Kazetarientzat arriskutsuenak diren Estatuen Jauregiko bigarren postua Mexiko da, Amerikako kontinenteko herrialderik hilgarriena, Kolonbiaren aurretik. 2006an bederatzi kazetari hil dituzte narkotrafikatzaileei buruz ikertzen ari zirelako edo gizarteko mugimendu bortitz batzuk estaltzen zituztelako. Oaxacako eskualdea da arriskutsuena. Borroka sozial batzuek astindu egiten dute, eta, batzuetan, gatazka armatuetan erortzen dira. Horren ondorioz, hainbat kazetari hil dira, besteak beste, Ipar Amerikako ganbera bat.
Filipinetan ere ez dirudi egoerak hobera egin duenik; izan ere, 2006an sei kazetari hil ziren (zazpi 2005ean), eta askoz gutxiago Errusian, non hiru kazetari hil baitituzte urtean zehar (21 Putin boterera iritsi zenetik, 2000ko martxoan).
Turkiako bizilagunean, prentsa askatasunaren egoerak okerrera egin du 2006an. Irailean prentsa independentearen aurka hasitako errepresioaren paroxismoa lortu zen, Radio Free Europeko korrespontsalaren familiak, Ogoulsapar Mouradobak, kartzelan hil zela jakinarazi zuenean. Europar Batasunak behin eta berriz eskatu arren, Turkiako agintariek ez dute inolako ikerketarik ireki kazetariaren heriotzaren nondik norakoak argitzeko, drama-garaian hiru hilabete zeramatzan kartzelan.
Libanok ere aipamen berezia merezi du: Israelgo armadaren bonbardaketa batzuek argazkilari bat eta telebistako teknikari bat hil zituzten. Guztira, hamar kazetari zauritu ziren udan, liskarretan.
Kazetarien bahiketak
Lehen aipatutako eremuetara bideratutako informazioko profesional askok egunero heriotzarekiko duten beldurra gutxi balitz, bahiketa da babestu beharreko beste beldur bat. Mugarik gabeko erreportariek beren txostenean zehazten dute iaz 56 kazetari bahitu zirela hamar bat herrialdetan. Arrisku handieneko bi eremuak Irak dira, 2006ko hasieratik prentsako hamazazpi profesional bahitu baitituzte, eta Gazako zerrenda, sei erreportari bahitu baitituzte. “Palestinako lurraldeetan bahiketa guztiak liberazio bihurtu baziren, Iraken bahitzaileek komunikabideetako sei profesional exekutatu zituzten”, diote.
Hilketen segida hori ez da erabat zigorrik gabe geratu RSF eta FIP erakundeen salaketa eta eskakizunen aurrean. Hala, aurkitu zen argi-zirrikitu bakarra Nazio Batuetatik zetorrena da, lehen aldiz hedabideek aurre egiten zioten krisiari aurre egitea erabaki baitzuen. NBEko Segurtasun Kontseiluak abenduaren 23an onartutako ebazpena da, eta gobernuei arreta emateko deia egin zuen, nazioarteko legea errespeta dezaten eta, hartara, zibilak gatazka armatuan babes ditzaten. Gainera, Kontseiluak zigorrik eza eta epaiketa amaitzeko eskatu zien kazetarien hiltzaileei, eta komunikabideek dituzten arriskuei buruzko urteroko txosten batzuk prestatzea erabaki zuen.