Mugarik Gabeko Medikuek (MSF) borondate politiko eta finantziazio handiagoa eskatu die gobernuei eta botikariei, artatu gabeko gaixotasun tropikalen (ETD) aurkako diagnostiko eta tratamendu eraginkorragoak lortzeko, hala nola loaren, txagen eta kalaren gaixotasuna. Munduko zazpi pertsonatik batek du ETD bat. Erakunde mediko humanitarioak “Ahanzturaren aurka” txostenean egin du eskaera hori, 25 urteko esperientzian oinarrituta, eta gaixotasun horiek tokian bertan tratatzen aritu da.
“Arduradun politikoak ez dira arreta gabe utzitako gaixotasunei begira jartzen, pazienteak behar bezala tratatzeko baliabide nahikorik ez dagoela alegatzen baitute. Era berean, konpainia farmazeutikoek ez dute proba eta tratamendu berriak ikertzen eta garatzen inbertitzen, gaixotasun horiek munduko pertsonarik pobreenei eragiten baitiete batez ere, ez baitira irabazi-asmoko merkatu bat”, azaldu zuen Gemma Ortizek, MSFko Ahaztutako Gaixotasunen erreferenteak. Zirkulu hori hautsi egin behar dela dio Ortizek.’
Zori-kala (edo erraietako leishmaniasia) eta loaren gaixotasuna (edo Afrikako giza tripanosomiasia) hilgarriak dira beti, tratatzen ez badira. Chagasen gaitzarekin batera (edo tripanosomiasi amerikarra), artatu gabeko gaixotasun tropikal horiek milioika pertsonari eragiten diete, eta dozenaka mila pertsona hiltzen dira urtero. Hala ere, MSFko nazioarteko presidente Unni Karunakara doktoreak adierazi zuen patologia horiek “erronka handia izan arren, tratatzeko eta sendatzeko modukoak direla. Ahanztura gaindi daiteke eta milioika bizitza salba daitezke, baina horretarako borondate politikoa behar da funtzionatzen dutela frogatu duten programak finantzatzeko eta gaixotasun horiei modu eraginkorragoan aurre egiteko tresna berriak garatzeko”, erantsi zuen.
Joan Tubau MSF Españako zuzendari nagusiak txostena aurkeztean azaldu zuenez, azken 30 urteetan 1.600 botika garatu dira, eta horietatik 18 bakarrik erabili dira ahaztutako gaixotasun tropikaletarako. Horregatik, patologia horiek kontrolatzeko programa nazionalei laguntza handiagoa ematearen alde egin zuen, esate baterako, Latinoamerikan txagen aurkako programa gehiago ezartzearen alde, batez ere orain beste benznidazol fabrikatzaile bat merkaturatu denean, “horrek esan nahi du tratamendu giltzarri horren urritasuna gaindi daitekeela mundu osoan”.
GKEak, halaber, diagnostiko-proba berriak eta tratamendu seguruagoak garatzeko beharra aldezten du, pazienteen beharrei erantzun hobea emateko eta tratamendua urruneko eremuetara edo iristen zailak diren eremuetara bideratzeko, horietan bizi baitira kaltetutako populazio gehienak. “Eskura ditugun diagnostiko eta sendagai gehienak zaharkituta geratu dira, berariaz prestatutako langileek eman behar dituzte, eta laguntza logistiko handia behar dute, eta horrek zaildu egiten du zabaltzea”, azaldu zuen.
