Fadamak oso lur aberatsak dira laborantzarako. Nigerian asko baloratzen den azalera da, eta iparraldean euri gutxi egiten duenez, zenbait hilabetez luzatzen da urtaro lehorra. Haren irudia exhuberantzia eta emankortasuna dira. Bi ezaugarri horiek beti erakarri izan dituzte ehunka pertsona inguru horietan bizia irabazteko prest, eta gainerako herrialdeetan lurra lehorra eta idorra da. Arrantzaleak, ehiztariak eta nekazariak lehian aritu dira lur horietan, eta aurre egin ere egin diete beren jabetza lortzeko.
Fadamen berezitasun nagusia da ibai-haran antzeko batzuk direla, urtaro jakin batzuetan edo ibaiek ur-goraldiak dituztenean urez betetzen direnak. Ugalkortasunak etengabeko gatazka eragin du aberastasunaren ustiapenaz baliatu nahi zuten pertsonen artean, eta, horregatik, Munduko Bankuko Sustapenerako Nazioarteko Elkarteak (AIF) proiektu bat abiaraztea erabaki zuen, fadamaren baliabideen mende dauden pertsonak “tokiko garapen-plan parte-hartzaileak eta sozialki integratzaileak” egitera behartzen dituena.
50.000 bat putzu egin dira ura lortzeko eta ibaietan zehar zabaltzen diren lurrak ureztatzeko.
Ekimena eskala txikiko ureztaketa sustatzea da, bost metroko sakoneran ura lortzeko aukera ematen duten akuiferoak hondeatuz. Akuifero horiek putzu naturalak dira, eta nekazariek behar adina ur ateratzen dute lurrak ureztatzeko. Euri gutxi egiten dute, eta ibaien ur-goraldien mende ez daude, fadamak Nigeriako ibaietan zehar hedatzen baitira.
Proiektuaren lehen zatia 1992an hasi zen, kostu txikiko 50.000 putzu eraikita. Helburua nekazarien diru-sarrerak handitzea eta pobrezia murrizten laguntzea zen. Bigarren zatian, 2004aren amaieraz geroztik, bide horretatik jarraitu da, eta nekazariak, artzain nomadak, arrantzaleak, ehiztariak, ganadu-hazleak eta emakumeak sartu dira, gatazkak behin betiko konpontzeko eta kolektibo horien guztien diru-sarrerak handitzeko.
Helburua bete da
Pertsona bakoitzak bere putzua duenez eta ura lurrak ureztatzeko egoki iritzita administratzen duenez, lur eta ur baliabide urriengatik sortzen zen lehia murriztu egin da. Proiektuak eskala txikiko ureztatze-sistemak, auzo-bideak eta komunitate-azpiegitura finantzatzen ditu, eta, beraz, erkidego bakoitzak berariazko finantziazio-planak ditu.
Guztira, landa-garapeneko proiektu honen bigarren faseak bi urtean hobetu ditu Nigeriako 12 estatutan lan egiten duten 2,3 milioi familiaren diru-sarrerak. Elikagai Politikari buruzko Ikerketen Nazioarteko Institutuak egindako azterlan baten arabera, proiektuan parte hartzen duten pertsonen familia-sarrera %60 handitu da 2005 eta 2007 artean. Hasierako aurreikuspenen arabera, %20 izango zen.
Onuradunak lurra lantzen duten taldeak, ezgaitasunak dituzten pertsonak eta emakumeak dira.
Onuradunak lurra lantzen duten kolektiboak dira, hala nola nekazariak edo artzainak, ezgaitasuna duten pertsonak eta emakumeak, horietako batzuk alargunak, bizirauteko landa-lana besterik ez dutenak. Datu horiek direla eta, Munduko Bankuaren Afrika eskualdeko bikaintasunaren saria jaso zuen proiektuak ekainean, “garapen jasangarrirako egindako ekarpenagatik”.
Orain proiektuaren herena hastea da asmoa, 250 milioi dolarreko aurrekontua izango lukeena (bigarrenaren bikoitza), eta 2008ko martxoan aurkeztuko litzateke, Nigeriako 36 estatuetan ezartzeko. Hirugarren fase horrek Garapenerako Afrikako Bankuak Munduko Ingurumenerako Funtsarekin (FMAM) lankidetzan sustatutako nekazaritza-proiektuekin batera funtzionatuko luke.
140 milioi pertsona bizi dira Nigerian, eta Afrikako herrialde horrek du biztanleria-kontzentrazio handiena: Afrikako ekialdeko biztanleen %47. Kopuru horretan 200 etnia, 500 hizkuntza eta bi erlijio nagusi daude, islama eta kristautasuna. Populazio hori da fadamei esker abian diren proiektuen onuraduna, eta arrantza-sareetarako, ongarrietarako, ur-ponpetarako eta sorgailuetarako diru-sarrerak eskatzen dituena, besteak beste.
