Pablo Yuste (Palencia, 1972) Qala-i-Naoko afganistango hirira iritsi zenean, egoera latza zen. Ziurtatu du eremua hutsik zegoela eta inork ez zuela burua leihotik ateratzen. Diwaniya (Irak) eta Darfur (Sudan) ondoren, besteak beste, Yusteri Nazioarteko Lankidetzarako Espainiako Agentziaren (AECI) lanak koordinatzea egokitu zitzaion Afganistanen. Hain zuzen, Badghis probintzian, 2004an Mugarik Gabeko Medikuen bost boluntario hil zituzten. Horrek ere ez zion etsi. Une honetan, gogotsu azaltzen ditu herrialdearen ipar-mendebaldean garatzen diren proiektuak eta emakumeak gizartean dagokion lekua har dezan egunero egiten duen borroka, "oso prozesu motela", onartzen du. Bere lorpenen artean, Pervez Musharraf Pakistango presidenteak 2005eko lurrikararen ondoren bere herrialdera emandako laguntzagatik kondekoratu du, nahiz eta berak defendatzen duen dominak familientzat izan behar dutela, "benetan sufritzen dutenak". "Zortea dugu, egunerokotasunak konpentsatzen gaituelako", dio irmo, sinetsita baitago, bizitza oso gogorra izan arren, "poz beteta dagoela". Azkena, hala badagokio, emagin-eskola bat da.
