Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.
Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.
Txokolatearen aurpegi ezkutua
Bidezko Merkataritzaren Nazioarteko Egunean, kakaoa mundu osoan merkaturatzeak dakartzan inpaktuak eta erronkak nabarmentzen dira
- Egilea: Argitaratze-dataren AZUCENA GARCIA
- arabera: Larunbata, 2014ko maiatzaren 10a
Afrikak munduko kakaoaren% 73 ekoizten du, baina txokolatearen% 3 baino ez du kontsumitzen. Europak, ordea, ez du kakao-ale bat ere lantzen, baina txokolatearen %48 jaten du. Hori dela eta, Bidezko Merkataritzaren Nazioarteko Egunean (maiatzaren 10ean, 50 herrialde baino gehiagotan), gurea barne, Bidezko Merkataritzaren Estatuko Koordinakundeak kakaoaren kontsumo arduratsua bultzatzen du goiburuarekin: “Ona ekoizten duenarentzat. Ona kontsumitzen duenarentzat. Ona mundua aldatzeko”. Mezu honen bidez herritarrak sentsibilizatu nahi dira, kakao-ekoizleen eta kontsumitzaile gisa duten boterearen berri izan dezaten.
Bidezko Merkataritzaren Nazioarteko Eguna kakaoan jartzen da aurten. Elikagai gozoenetakoa da, eta, hala ere, alde mingotsuena erakusten du. Munduko txokolate-eskaria% 3 handitzen da urtero. Salmentak 100.000 milioi dolar baino gehiagokoak dira. Baina laborantzaren %90 baino gehiago familiako landaketetan bizi den arren, milioika ekoizle txikitan, kakaoaren ekoizpen- eta salmenta-prozesuari buruzko erabakitzeko gaitasuna minimoa da.
Bidezko Merkataritzako Estatuko Koordinakundeak zioen kausetako bat dela, elikagaien industria, lantegi eta salmentarako beste leku batzuk, handizkako enpresa banatzaileak, dendak eta bestelako salmenta-puntuak, eta garraiolariak, elikagaien industria, kosmetika, tabakalera edo farmazialaria, handizkako enpresa handizkako enpresak, elikagaien industria, kosmetika, tabakera edo farmazialaria.
Txokolatearen kostua handitu egiten da balio-katearen maila bakoitzean, eta kontsumitzaile askok ez dute galdetzen zergatik geratzen den produktu bakoitzak ordaintzen duen prezioaren zati bat. “Munduko ekoizle nagusia den Boli Kostan, kakao-nekazariek hamar aldiz gehiago kobratu beharko lituzkete beren uztagatik”, dio Gonzalo Donairek, CECJko Azterlanen arduradunak.
Bidezko merkataritzako kakao-salmentek munduko ekoizpenaren% 1 baino ez dute gainditzen, eta ehuneko hori handitzen ari da, baina guztizko produkzioarekiko oso txikia da. Produktu horren aldea soldata duina jaso duten langileek landutakoan datza, hau da, haurren esplotaziorik egon ez dela eta ekoizpena ingurumena errespetatua izan dela bermatzen du CECJk.
Bidezko merkataritza txokolatearen lan-, gizarte- eta ingurumen-baldintzei buruzkoa da. Baina anbizio handiko aldaketa izan du. Ez da irizpide horiek betetzen dituzten produktuak saltzen gelditu behar: “Mugimendu zabala da, nazioarteko merkataritza zuzentzen duten bidegabeko legeak aldatzeko eta herritarren artean kontsumo kritikoa eta arduratsua sustatzeko lan egiten duena”.
Bidezko merkataritzako produktuak erosteak bermatzen du giza eskubideak eta ingurumena errespetatzea, ekoizleen duintasuna, baina, batez ere, kontsumitzaileak “erosten dutenaren alde ezkutuari begiratzera” ausartzen direlako interesatzen zaie. “Kontsumitzaile eta kontsumitzaile gisa merkataritza, ekonomia eta mundu justuago bat sortzen laguntzeko eman dezakegun lehen urratsa da”, dio CECJk.
Gaur egun, lau milioi tona kakao biltzen dira urtean, baina eskaria areagotu egiten da. Hori dela eta, kezka sortzen dute elikagai horren baldintzek. CECJk gogorarazi du Afrikan “1,8 milioi neska-mutil inguruk parte hartzen dutela kakaoaren uztan”. Lanaren Nazioarteko Erakundeak (LANE) 284.000 langile ditu, eta 12.000 baino gehiago, “esklabotza-egoeran, abusuak eta adingabeen trafikoa jasan behar izaten ditu”.
Egoera hori saihesteko, sektore horretako transnazional nagusiek “Kakao Protokoloa” (Harkin Engel Protocol), “landaketetan haurren lan-modurik ‘okerrenak’ saihesteko, autokontrolerako borondatezko sistema ez-loteslea hartu zuten 2001ean, CECJk gogorarazi duenez. Eraginkortasuna, ordea, ez da espero bezalakoa izan. Protokolo hori betetzeko epe gisa 2005erako finkatu zen arren, “hainbat txosten independentek frogatzen dute dokumentuko artikulurik ez dela bete”, eta, beraz, 2020 arte atzeratu da.
