
Espainiako industria diskografikoa sendabiderik gabe hiltzen da. Ez bakarrik multinazional handiak, izarren glamourraren jabeak, kontzertu jendetsuak eta diskoak, prezio ezin hobean. Halaber, musika-korronte alternatiboak eta tokiko folklorea mantentzen dituzten zigilu txiki independenteak fenalatzen dituzte. Hori gertatzen da, hein handi batean, moral bikoitz bat ezarri delako, non “doako totala” eskubide eztabaidaezina baita, Promusicae elkarteko lehendakari Antonio Guisasolak dioenez, Espainiako musika-sektorearen %95 baino gehiago ordezkatzen baitu. Haren iritziz, ez dago aukerarik musikaren negozio jasangarria Interneten garatzeko. Ordainlekuetatik egindako deskargek ez dituzte konpentsatzen, oraingoz, sektorearen galerak, 2009ko lehen hiruhilekoan izandako salmenta guztien% 30 dramatikora iritsi baitira, aurreko urteko epe berarekin alderatuta.