Artikulu hau itzulpen automatikoko sistema batek itzuli du. Informazio gehiago, hemen.
Euskarara itzultzeko sistemek aurrerapen handiak izan dituzte azken urteotan, baina oraindik badute zer hobetua. Hobekuntza horren parte izan nahi? Aukeratu esaldi osoak nahieran, eta klikatu hemen.
Espalazio bidezko Neutroien Europako Iturria Suediako Lund hirian jarriko da
Bilbon egoitza bat, azeleragailuak diseinatzeko zentro bat, proba-laborategi bat eta gunera sartzeko urruneko estazio bat izango dira.
- Egilea: Argitaratze-dataren mediatrader
- arabera: Asteartea, 2009ko ekainaren 02a
Azkenik, Espalazio bidezko Neutroien Europako Iturria (ESS) ez da Bilbon eraikiko, Suediako Lund hirian baizik, Baltikoaren ertzean. Europako zientzia-ministroen bileran, non kokatu erabakita, Eskandinaviako hautagaitzak zazpi herrialderen laguntza jaso zuen: Alemania, Danimarka, Estonia, Frantzia, Lituania, Norvegia eta Poloniarena, eta beste bi Italia eta Suitza. Portugalek bakarrik eman zion babesa Espainiari, eta Txekiak eta Erresuma Batuak ez zuten parte hartu.
Dagoeneko badago bi herrialdeen arteko aurre-akordioa. Horren arabera, Bizkaiko hiriburua izango da egoitza, azeleragailuak fabrikatzeko diseinu-zentro bat, proba-laborategi bat eta urruneko sarbide-estazio bat izango ditu, ikertzaileek esperimentuak Bizkaitik ikuskatzeko.
2019an abian
Munduko neutroi-laborategirik aurreratuena izango dena 2019tik aurrera martxan hastea espero da. Baina horretarako diru kopuru handia behar da. Hasiera batean, Suediak eta haren aliatu eskandinaviar eta baltikoek proiektuaren %50 ordainduko dute, %35 hirugarren herrialdeek eta gainerako %15 Stockholmeko Gobernuak ordainduko du zubi-kreditu baten bidez.
Suediarrek finantzaketa- eta partaidetza-esparrua hilabete batzuk barru itxiko dela eta eraikuntza-lanak 2012an hasiko direla aurreikusten dute. Iturria sei eta zazpi urte geroago jarriko zen martxan. Urtean 100 milioi euro balioko luke.
Aplikazio ugari dituen teknologia
ESSaren erdiko ardatza partikula-azeleragailu lineal handi bat izango da, era guztietako materialen egitura atomikoa aztertzeko erabiliko diren neutroiak eskala handian sortzeko aukera emango duena. Teknologia horrek hainbat arlotako aplikazioak ditu: telekomunikazioak, bioteknologia eta arkeologia, material berrien garapena eta ingeniaritza aurreratua.
Espalazio-iturri bat, azeleragailu horretaz gain, target edo objektiboak eta neurketa-tresnek osatzen dute. Iturri batek hidrogeno-ioiak -elektrikoki kargatutako atomoak- sortzen ditu, eta azeleragailu lineal baten bidez “target”-raino igortzen dira; hori, eskuarki, merkurioa den atomo astunen zuri bat izaten da.
Ioien eta objektiboaren arteko talkaren emaitza espalazioa da: neutroi-gidarien bidez bideratzen diren neutroi-pultsuak, aztertu nahi diren materialetan sartu arte. Prozesu horrek ez du inolako kutsadura erradioaktiborik sortzen, eta edozein material maila atomikoan erradiografiatzeko aukera ematen du.
