Kulturaren nozioa da gaur egungo eztabaida nagusietako bat. Internetek eta tresna digitalek norbanakoen talentuaz haraindi arte-sorkuntzak sortzeko gaitasuna eman diote edonori, faktore bereizgarri bakarra baita. Hori dela eta, industria-ustiapeneko patroi zaharrek (liburuak, diskoak, zinema-proiekzioak, etab.) zalantzan jartzen dituzten kultura-adierazpeneko proposamen eta eredu ugari sortu dira. Bestalde, erabiltzaileak beren artean etengabe lotuta daudenez, kultura-lanak unibertsitateetatik eta erakundeetatik atera behar dira, herri-boto-kontaketa egiteko. Kultura fenomeno isolatua eta elitista izatetik gizarte-gertaera izatera pasatzen da; ezin da ingurunetik baztertu, eta, batzuetan, ez du sortzaile bakar bat, arraunlari asko baizik. Arraunkadak kultura al dira? Zer alde dago kultura digitalaren eta kultura tradizionalaren artean? Laburtuko ote da etorkizuneko kultura koadro, liburu edo disko batean? José Luis de Vicente galdera horiei erantzuteko prestatuenetako bat da, hurbilagotik jarraitu baitu artearen bilakaera garai berrian. Hainbat erakusketetako komisarioa izan da, eta hitzaldi-zikloak antolatu ditu mundu mailako lehen mailako hizlariekin, hala nola Copyfight eta, duela egun gutxi, Now: sare konplexuak, Bartzelonako Kultura Garaikidearen Zentrorako. Hainbat komunikabidetan ere maiz idazten du gai horretaz.
