Ordenagailuetan fabrikan txertatutako barneko disko gogorrek oroimena etengabe handitzen duten arren, gero eta biltegiratze-arazo gehiago daude, batez ere argazkiak, filmak eta musika gordetzeko karpetak. Ordenagailu normal batek dituen 160 gigabyteak hiru hilabetean kolapsatu daitezke, baldin eta erabiltzailea gogokoen dituen telebista-serieak, digitalizatzen dituen diskoak edo P2P sareetatik deskargatzen dituen abestiak eta filmak gordetzen baditu. Irtenbidea kanpoko disko gogorra erostea da, material hori guztia ostatatzeko, baina, dagoeneko jarrita badaude, are hobeto, diskoak filmak eta musika erreproduzitu baditzake, telebistara entxufatze hutsarekin.
Egokiena 500 gigabyteko espaziotik gora erostea da, horrela fitxategi berriak pilatu ahal izango baitira diskoa betetzeko arriskurik gabe.
Multimedia disko gogorrek software bat dute, gauza horiek eraginkortasunez egiteko eta beste funtzio osagarri batzuk izateko. Gutxieneko edukiera 250 gigabytekoa da, ordenagailuen barneko disko gogorrena halako bi. Hala ere, gomendagarriena 500 gigabyteko espaziotik gora erostea da, horrela artxibo berriak pilatu ahal izango baitira, diskoa betetzeko eta mastak ezabatzeko arriskurik gabe.
Gailu horiek, kanpoko disko gogor konbentzionalen aldean, ordenagailu batera konektatuta egoteko beharra duten multimedia-fitxategiak telesailean erreproduzitzeko gai diren queson-konketa dute. Hau da, beraiek ordenagailu gisa jarduten dute, nahiz eta funtzionalitate mugatuak izan, estereo-kate bat edo telebista-erreproduzitzaile bat. Audio- eta bideo-agur bat besterik ez dute behar; hain zuzen ere, telebistan eta telebistako bozgorailuetan aurkitzen dituzte.
Nola funtzionatzen dute?
Deusik egiteko modurik ohikoena ordenagailura USB kable baten bidez konektatzea da, adibidez, P2P sareetatik digitalizatu edo deskargatu diren filmak eta abestiak gordetzeko. Ondoren, artxiboak transferitu direnean, telebistaren pantailara konektatzen dira bideoaren eta audioaren irteera-konexioei esker, ordenagailura konektatuta egon behar dute, korronteari jarraitu beharrik gabe.
Telebistara konektatutakoan, haren softwareak pantailan dauden fitxategi guztiak erakustea eta erreproduzitzeko bat hautatzeko aukera ematea
Telebistara konektatu ondoren, softwareak pantailako fitxategi guztiak erakusten ditu, eta horietako bat hautatzeko aukera ematen du, urruneko kontrol bati esker. Hautatu ondoren, fitxategiaren gainean “play” sakatzea erreproduzitzen hasten da. Erraz-erraza da.
Azken hilabeteotan, WiFi konexioa duten multimedia disko gogorrak agertu dira merkatuan. Hori abantaila handia izan daiteke P2P sareen eta “online” filmen alokairu-zerbitzuen zaleentzat. WiFi sare bidezko konexioari esker, fitxategiak gailuan gorde daitezke kablerik gabe, baita hainbat ordenagailutatik batera ere, diskoa etxeko sare lokal batean instalatuta badago. Hala, ordenagailuan deskargatzen ari den film bat automatikoki gorde daitekeela jakin daiteke, adibidez, egongelan dagoen disko gogorrean, telebistari konektatuta. Horretarako, gailu horiek ndasak biltegiratzeko teknologia izan behar dute, ordenagailu-sare batean fitxategiak erraz trukatzeko.
Azken joerek definizio handia ematen diote horrelako gailuei, HDMI konexioarekin 1.080 pixeleko (Full HD) fitxategiak erreproduzitzeko, eta TDT telebista digitaleko sintonizadoreak ere sartzen dira. Horiek direla eta, programa gogokoenak graba daitezke telebistatik, eta grabazio horiek disko gogorrean gorde daitezke nahi denean ikusteko. Ahalmen horiek direla eta, etxeko multimedia-zentro bihurtzen ari dira disko gogorrak.
Zenbait eredu nabarmen
Merkatuan eredu asko daude eta askotariko funtzionalitateak dituzte, baina hemen zehazten direnak kontsumitzaileak aurki ditzakeen aldaera nagusien adierazgarrienak dira:
LaCieSilverscreen 500 GB: bideoa, audioa eta argazkiak erreproduzitzeko pentsatuta dagoen telebistarekin konexioa duen disko gogorra da. Horretarako, HDMI konexio bat eta USB 2.0 mini konektore bat ditu. Interneteko konexiorik eta haririk gabeko sarbiderik ez izatea. Gainera, irteera HDMI izan arren, bideo konposatuaren edo Eurokonektorearen bidez konektatu behar da.
Bideoaren formatu arruntenak erreproduzitzen ditu, hala nola MPEG-1, MPEG-2 (AVI, VOB, ISO) eta MPEG-4 (AVI, DivX eta BurlatD). Audioan MP3, WAV, WMA, AAC1 eta AC3 onartzen ditu. Irudien atalean, 8 megapixel bereizmeneko JPEG erreproduzitzeko gai da. Gomendatutako prezioa 249 eurokoa da.
TraxdataMultiMediadrive: disko gogor honek alta emateko konexioa (HD) eta 500 gigabyteko biltegiratze-ahalmena ditu.
HDMI konexioa ere badu, gehienez 1.080 pixeleko bereizmenarekin; horrez gain, beste bideo-konexio batzuk ere baditu, hala nola, osagaiak, ardazkidea, eurokonektorea eta USB 2.0.Erreproduzitzeko gai diren formatuak hauek dira: MPEG-1, MPEG-2, DAT,VOB, M2P, DivX, Xvid, MP3. DivX formatuan ere erreproduzitzen ditu azpitituluen fitxategiak. Adistantzia-aginte bat ere badu. 190 euro balio du.
RimaxHD Home Recorder Wifi: WiFi konektagarritasunak eta telebista-grabagailuaren funtzioak bereziki komendentagarri bihurtzen dute. Aretoan erabiltzeko pentsatutako modeloa da. Multimedia erreproduzitzaile gisa dituen funtzioez gain, graziasa telebistatik LTD sintonizadorea zuzenean grabatzeko aukera ematen du. Horretarako, “time shift” lafunionalitatea du, eta etenaldi bat egiten uzten du ikusten ari den telebista-programan, gero ikusten jarraitzeko.
Disko gogor hori bateragarria da AC3, WMA, OGG, MP3 audio-formatuekin eta MPEG-1, MPEG-2, MPEG-4, DivX, Xvid, JPEG eta BMP bideekin, lasimogeneentzat. Sare lokal batera konektatzeko, Ethernet ataka bat eta wifi giltza bat ditu. 500 gigabyteko biltegiratze-ahalmena du. Bestalde, HDMI, 2 eurokonektore, 2 USB eta DV ditu, beste ekipo batzuekin konektatzeko. Salneurria 249 eurokoa da.
ConceptronicGrab’n’GO NAS Media Store: gailu hau multimedia bidezko biltegiratze- eta banaketa-zentro bat izateko pentsatuta dago, ez fitxategiak erreproduzitzeko. UpnP AV zerbitzari bat du, fitxategi guztietara ordenagailu bat erabiltzeko beharrik gabe sartzeko aukera ematen duena, eta NAS zerbitzari bat, teknologiaduna, Internet bidez fitxategietara sartzeko.
Bere ezaugarrien artean, iTunes-en zerbitzariak erreproduzitzen ditu, eta USB konexioko inprimagailu-modelo batzuen zerbitzari gisa ere erabil daiteke. Disko gogorreko konfigurazio desberdinetan erabil daiteke: 500 gigabyte, 750 gigabyte, unterabyte (1.000 gigabyte) eta 1,5 terabyte. Disko gogorrik gabeko ausardia ere badago, erabiltzaileak bere kontura sar dezan. Terabyte baten modeloak 340 euro inguru balio du.
