Hiru dimentsiotan ikus dezakegun bezala, hiru dimentsioko soinuen munduan ere bizi gara. Inkontzienteki, segundoko frakzio ñimiñoak hautematen ditugu, hots bat lehenago eskuineko edo ezkerreko belarrira iristen denean (fase-diferentzia edo aurikulen arteko denbora-atzerapena) eta intentsitatea (aurikulen arteko intentsitate-diferentzia). Pertzepzio hori imitatzea eta are hobetzea da gure etxeetan gero eta ugariagoak diren audio sistema inguratzaileen obsesioa.
Hiru soinu mota
‘Surround’ etxean
Soinu inguratzailearen sistemak pantaila handirako sortu ziren, eta han eboluzionatu eta hobetu egin ziren. Ez, inondik ere, gaur egun hain ezagunak diren etxeko bertsioei etxeko zinema-sistema deritze (Home Theater). Haren erronka nagusia da soinuaren ibilbidea aldatzen duten objektuez betetako gela txikietan behar bezala jardutea.
Hala ere, ez da bateragarritasun-arazorik izaten: Dolby Digital sistemek DTSn kodetutako filmak ezagutu ohi dituzte, eta horiek ere Dolby sistemaren batean kodetuta daude. Gainera, DVD erreproduzitzaile gehienak surround soinuaren hainbat formatutan kontserbatzeko prestatuta daude.
Soinu inguratzailea bi bozgorailurekin soilik simulatzeko aukera ere badago, hala nola Virtual Dolby Surround, Virtual Dolby Digital eta Dolby Virtual Speaker (ordenagailuei ere aplikatzen zaie).
ESTEKAK
- Dolby: www.dolby.com
- DTS:
www.dts.com- THX:
www.thx.com- EAX:
www.eax.creative.com- Zuhurra:
www.sensaura.com- Audio SpotLight:
www.holosonics.com- ISVR:
www.isvr.soton.acuk
Soinu inguratzailearen lehen esperimentua 1941ean egin zen, Disneyren 'Fantasia' klasikoaren eskutik. William Garity soinu-ingeniariak orkestrako atal bakoitza grabatu zuen, eta lau audio-pistatan nahastu zuen, aretoko hainbat puntutatik erreproduzitzen zen biribilki independente baten barruan. Teknika horri Fantasound deitu zioten, baina ez zen errotu garestia zelako.