IP bidezko ahotsa (VoIP) IP sareen bidez (Internet) ahotsa transmititzeko teknologia da. Interneten, datuak zati txikitan (paketetan) bidaltzen dira. Zati horiek sakabanatu egiten dira, biderik laburrena aukeratuz (gutxiago aseta), eta helmugan birosatzen dira. Funtzionamendu hori, datu-paketeetarako ezin hobea, ez zen pentsatu hasiera batean ahotsa denbora errealean bidaltzeko. IP komunikazioak oso kalitate txarrekoak ziren, atzerapenak eta oihartzunak zirela eta.
Baina teknologiak nahikoa aurrerapauso eman du IP telefonia kalitate onargarri baino hobean eskaintzeko. Eta dagoeneko enpresa askok eskaintzen dituzte zerbitzu horiek. Erabiltzaileari interesatzen zaiona da ordenagailuarekin eta ohiko ekipamenduarekin (soinu-txartela, mikrofonoa eta bozgorailuak) munduko edozein tokitara telefono-deiak egin ditzakeela Interneteko konexioa erabiliz, euro bat gehiago ordaindu gabe.
PCtik PCra
Orduan, Internetera konektatutako PC batekin, beste edozein ordenagailutara telefono-deiak egiteko bitarteko bat dugu. Programaren bat deskargatu (Skype da ezagunena) eta zerbitzuan alta eman besterik ez da egin behar. Netmeeting edo berehalako mezularitzako beste programa batzuk ere erabil daitezke ahots-elkarrizketak egiteko.
IP telefoniarekin, komunikazioak ez daude denboraren eta distantziaren mende; nahikoa da konektatuta egotea Internet bidez dei bat egiteko. Sistema horren mugak, deserosotasuna, bistakoak dira: igorleak eta hartzaileak programa bera instalatu behar dute, ordenagailu konektatuaren aurrean eserita egon eta bafleak eta mikrofonoa erabili hitz egiteko. VoIP zerbitzuek, ordea, azkar egiten dute aurrera. Banda zabaleko konexio batekin (ia ezinbestekoa da IP telefoniarentzat), ez da arduratu behar konektatzeaz; eta dagoeneko eskura daitezke komunikazioa errazagoa egiten duten gailuak mikrofonodun kasko batzuetatik USB sarrerara konektatzeko telefonoraino. ATA bat (telefono analogikoaren egokigailua) ere erabil daiteke ohiko telefono bat PCra konektatzeko.
Hala, Internet bidez deiak egiteko konektatutako bulego-telefono bat edo hari gabeko telefono bat (dei arruntak egiteko ere balio du) izan daiteke etxean. Are gehiago, ez dago ordenagailuari lotuta egon beharrik: IP WiFi telefonoek (mugikor baten antzeko itxura dutenak) haririk gabeko edozein sarbide-puntu erabiltzen dute Internet bidez deitzeko.
PCtik telefonora
IP telefoniako programak telefono konbentzional, mugikor edo finko batera deitzeko ere erabil daitezke. Baina puntu horretan, deiak IP saretik atera eta telefono-operadoreen lineetatik igarotzen dira azken tartean; beraz, doakotasuna amaitzen da. Hala ere, deiak askoz merkeagoak dira: denbora eta distantzia faktoreek ez dute balio bera. Skype bezalako doako programek zerbitzu hori eskaintzen dute aurrez ordaintzeko kontu baten bidez. Beraz, PCtik edo edozein IP telefonotatik edozein lekutara deitu daiteke Internet bidez. Bezeroak bere IP helbideari esleitutako telefono-zenbaki bat du, eta operadorearen saretik kanpoko deiak egin ditzake ohiko sarea erabiliz.
ESTEKA INTERESGARRIAK
Betiko telefonoak zirkuituen kommutazioaren bidez funtzionatzen du. Zirkuituek deitzen duenaren kablea eta deia jasotzen duenarena konektatzen dituzte. Deia egitean, telefonogune batek konexio dedikatu eta iraunkorra ezartzen du, eta horrek ahots-seinaleak bidaltzen ditu solaskideen artean. Behar den azpiegitura (operadoreak eta telefonoguneak, kableak, zuntz optikozko sareak, sateliteak…) telefono-dei bakoitzarekin ordaintzen da.
IP telefonian, aldiz, ahotsa, digitalizatua eta konprimitua, datu-sareetan zehar (Internet) bidaiatzen duen beste pakete bat da, hartzailearen IP helbidearen bila. Hainbat datu-pakete (testuak, irudiak, bideoak, ahotsa…) sare beretik transmititzen dira, behar duten banda-zabalera bakarrik erabiliz. Beraz, Interneteko sarbidea ordaindu behar da, eta, berez, doakoa da (konexio-denboraren arabera ordaintzen zaio deia sarbide-hornitzaileari) edo abiadura handikoa (ADSL edo kablea). Konektatutakoan, mezu elektroniko bat edo ahots-pakete bat (dei bat) bidaltzearen prezioa bera da: bat ere ez.
