Atzerrira bidaiatzeko paperak

Beharrezko dokumentuak

Nortasun Agiria, pasaportea eta bisatua dira kasu gehienetan atzerrira bidaiatzen denean eskatzen diren agiriak

Europako herritarrak askatasun osoz ibil daitezke Europar Batasunaren mugen barruan, baina arreta berezia jarri behar da hirugarren herrialdeetara bidaiatzen denean. Ibilbidea hasterakoan beharrezko dokumentazioa ez edukitzeak hegazkinean ezin ontziratzea edo helmugako herrialdeko agintariek sartzea eragozten dutela suposatu dezake. Behar den paper zehatza bisitatu nahi den herrialdearen araberakoa da, baina Nana, pasaportea eta bisatua ia beti eskatzen diren dokumentuak dira.

Edozein zalantza izanez gero, Kanpo Arazoetako Ministerioak informazio eguneratua ematen du estatuek eskatutako betekizun eta dokumentuei buruz, baita bidaian zehar baliagarriak izan daitezkeen beste hainbat datu ere: segurtasun-baldintzak, arrisku-eremuak, derrigorrezko eta gomendatutako txertoak, telefono interesgarriak…

• NAN. Bidaia-agiri gisa erabil daiteke herrialde hauetan sartzeko eta zirkulatzeko: Alemania, Andorra, Austria, Norvegia, Txekiar Errepublika, Errumania, Danimarka, Eslovakia, Eslovenia, Danimarka, Eslovakia, Austria, Belgika, Eslovenia, Japonia, Eslovakia, Eslovenia, Txipre, Kroazia, Danimarka, Eslovakia, Eslovenia, Txipre, Kroazia, Danimarka, Eslovakia, Eslovenia, Italia, Eslovakia, Eslovenia, Estonia…

  Bosnia-Herzegovina NAN-arekin bidaiatu daitekeen arren, pasaportea ere eramatea komeni da. Beste kasu batzuetan, adibidez, Turkian, ohiko mugek pasaportea edo Nana eraman dezakete, baina herrialdearen hego-ekialdeko eta ekialdeko mugetatik sartzeko pasaportea besterik ez da baliozkoa.

  Adingabeei dagokienez, bakarrik bidaiatzen badute, gurasoen baimena eraman behar dute edo, bestela, baimen judiziala; guraso edo tutorearekin batera bidaiatzen badute, agiri bidez egiaztatu behar dira seme-alabatasuna edo tutoretza, familia-liburua edo beste agiri ofizial bat aurkeztuz. Herrialde batzuetan, Portugalen, adibidez, ezinbestekoa da haurra NAN-arekin ibiltzea, gurasoekin ere bai.

• Pasaportea. Aurreko paragrafoan aipatu ez den edozein herrialdetara joanez gero, beharrezkoa da poliziako buruek eta polizia-buruek emandako pasaportea. Bakarrik bidaiatzen badute, 14 urtetik beherakoek pasaportea aurkeztu behar dute, baina aita, ama edo tutorearekin batera egiten badute, horien artean sar daitezke. Kasu horretan, Familia Liburua edo filiazioa edo tutoretza egiaztatzen duen agiria aurkeztu behar da. Hala ere, komeni da ziurtatzea 14 urtetik gorakoek pasaportea behar dutela, edo bidaiarako Nana behar dutela, muga-agintariek ez baitute onartzen gurasoen pasaportean sartuta egotea.

  Pasaporte kolektiboa leku berera joan nahi duten taldeentzat erabiltzen da, adibidez, erromesaldien, txangoen eta antzeko bidaien kasuan. Hiru hilabete baino gutxiago irauten duen bidaia bakar baterako balio du, baita dokumentu horrekiko elkarrekikotasuna dagoen herrialdeetan ere. 21 urtetik beherakoek erabili ahal izango dituzte Andorra, Austria, Belgika, Danimarka, Frantzia, Grezia, Holanda, Irlanda, Islandia, Italia, Luxenburgo, Malta, Norvegia, Portugal, Erresuma Batua, Suedia eta Suitzako bidaiak.

• Bisatua. Herrialde batzuetan eskatu beharreko baimena da, horiek bisitatzeko aldez aurretiko baldintza gisa. Eskatu den bidaia zehatzean baino ez da baliozkoa. Agentzia batean bidaia bat kontratatzen bada, agentzia hori arduratuko da izapideak egiteaz. Bestela, bisitatu nahi den herrialdeko kontsuletxera edo enbaxadara jo behar da. Eskatzeko, pasaportea arauz aurkeztu behar da. Herrialde batzuek, bisa eman ordez, turismo txartel deritzona bideratzen dute.

• Nazioarteko gidabaimena. Atzerrian dagoen bitartean gidatu nahi izanez gero, baliteke dokumentu hori izapidetu behar izatea (ID L (International Driving License) deitzen zaio. Europar Batasunaren estatuetan, nahikoa da gidatzeko Espainiako baimena eramatea. Hala ere, kide ez diren herrialdeetan aldi baterako gidatzeko Nazioarteko Txartela behar da. Probintziako eta Probintziako Buruzagitzek ematen dute, eta urtebeteko balioa du, eta bertan agertzen dira hainbat hizkuntzatan (gaztelania, alemana, ingelesa, frantsesa, italiera, portugesa, arabiera eta errusiera) titularraren datu pertsonalak eta dituen baimenak. Hori izapidetzeko Nana, indarrean dagoen gidatzeko baimena eta haren fotokopia aurkeztu behar dira, bi argazkirekin batera, eta tasa bat ordaindu.

Osasun dokumentazioa

Garrantzitsua da herrialde bakoitzak eskatzen dituen osasun-txartelak edo mediku-aseguruak eramatea gaixoaren atentzioan atzerapenak saihesteko, edo horrek faktura handiak ordaindu behar izatea ospitale batean egoteagatik.

• Europako osasun-txartela. Txartel indibidual horrek ziurtatzen du titularrak osasun-zerbitzuak jasotzeko eskubidea duela Europar Batasuna, Europako Esparru Ekonomikoa (Islandia, Liechtenstein eta Norvegia) eta Suitzan aldi baterako egonaldiak egiten ari diren bitartean. Ez da baliozkoa, norbaitek beste herrialde batera joateko arrazoia tratamendu mediko espezifikoa jasotzea bada. Gizarte Segurantzako Institutu Nazionaleko Gizarte Segurantzako Laguntza eta Informazio Zentroetara (CAISS) bertaratu behar da, eta bertan emango da, aurrez identifikazio pertsonala egin ondoren. Titularraren kargura dauden familientzat, gainera, P-1 eredua aurkeztu behar da, eta bertan agertzen dira senitartekoak.

  Arrazoiren batengatik Europako Osasun Txartela lortu ezin bada, Ordezko Behin-behineko Ziurtagiria (CPS) eska daiteke, eta titularrak beharrezko osasun-prestazioak jasotzeko duen eskubidea ziurtatzen du. Kasu honetan, herrialde bakoitzak estatuko osasun-laguntzari buruzko arauak ditu, eta, beraz, batzuetan tratamendua doakoa da; beste batzuetan, berriz, kostuen zati bat ordaindu behar da. Estatu batzuetan nahitaezkoa da osorik ordaintzea eta gero dirua itzultzea. Europako osasun-txartela eraman ezean, baliteke turistak berak egin behar izatea gastuei aurre egiteko.

• Gizarte Segurantzaren beste formulario batzuk. Beste herrialde batzuek (Andorra eta Hego Amerikako hainbat herrialdek) Espainiarekin hitzarmenak sinatu dituzte osasun-arloan, eta, horiei esker, bisitariak osasun-laguntza jaso dezake Europako estatu batean egonez gero. Horregatik, garrantzitsua da Gizarte Segurantzaren Arreta Zentro batean informatzea.

• Bidaia-asegurua. Sinatutako polizak atzerrian estaldurarik ez badu, komeni da iraupen laburreko osasunerako aseguru bat kontratatzea, kanpoan dagoen bitartean babesteko. Oso erabilgarria da tratamendu medikoaren zati bat ordaindu behar izanez gero eta Espainiak osasunari buruzko akordiorik ez duen herrialdeetan. Atzerriko gaixotasunek edo istripuek bidaia, ostatu eta aberriratze kostu bereziak ekar ditzakete, eta horien aurka aseguratuta egotea komeni da.

• Txertaketaren Nazioarteko Ziurtagiria. Osasun eta Kontsumo Ministerioak jakinarazi duenez, bidaia jakin baterako txertoen hautapena izango da bisitatuko den nazioaren osasun-egoeraren, eragiten dioten gaixotasun endemikoen, ibilbidearen ezaugarrien, bidaiaren iraupenaren, bidaiariaren osasun-egoera orokorraren eta bidaiaren aurretik dagoen denboraren araberakoa. Horrek esan nahi du prebentzio neurriak modu pertsonalizatuan gomendatu beharko direla zerbitzu medikoetan, eta, beraz, adituek gomendatzen dute Nazioarteko Txertaketa Zentro batera joatea, non Txertaketaren Nazioarteko Ziurtagiria emango baita.

  Ziurtagiri hori ezinbestekoa da zenbait herrialde bisitatzeko, batez ere Afrikan, Asian eta Hego Amerikan. Txertorik ohikoenak hauek dira: sukar horia, sukar tifoidea, tetanosa, A eta B hepatitisa, meningitisa, poliomielitisa eta amorrua. Beste txerto batzuk kasu berezietan baino ez dira gomendagarriak, bidaiariarenak banaka baloratu behar baitira. Bidaiatu aurretik, Osasun eta Kontsumo Ministerioaren web orriaz gain, Osasunaren Munduko Erakundearena kontsultatzea gomendatzen da. Txerto horietako batzuk bidaia egin baino aste batzuk lehenago eman behar dira; beraz, ez da utzi behar azken unerako.

• Etxeko animalientzako txertaketa-ziurtagiria. Txakur edo katuarekin Europar Batasuneko edozein estatutan ibil daiteke, baldin eta tatuaje edo mikroprozesadore baten bidez identifika badaiteke eta amorruaren aurkako txertaketa-ziurtagiria badu. Arau berberak aplikatzen dira amorrua edo gaixotasuna kontrolpean dagoen herrialdeetan. Amorrua ondo kontrolatuta ez dagoen lekuan arau zorrotzagoak aplikatzen dira. Horregatik, animaliak sartzeko baldintzak kontsultatu behar dira dagokion nazioaren kontsulatuan edo enbaxadan.