Esta planta de atractivas flores azuis está amplamente distribuída por Europa, Asia e África, onde é fácil atopala nos bordos das estradas e sitios con pouca humidade. A parte máis empregada en fitoterapia é a raíz, que se utiliza paira facer infusións e as follas tenras pódense incluír nas ensaladas. A achicoria foi nos tempos de escaseza un agradable substituto do café, debido sobre todo ao seu menor custo económico. Paira elaborar este sucedáneo colléitase a raíz, déixase secar e posteriormente tóstase e redúcese a po, obtendo un produto de aroma suave e coa vantaxe de que non contén cafeína.
Principios activos: A achicoria contén na súa composición sustancias amargas como a intibina e a lactulopicrina, una cantidade importante de inulina (hidrato de carbono), e tamén taninos, acedo clorogénico e isoclorogénico.
Propiedades e indicacións: A inulina confírelle una acción lixeiramente aperitiva que pode ser beneficiosa en caso de perda de apetito ou anorexia se se toma antes das comidas. As sustancias amargas teñen a propiedade de aumentar a produción de bilis e favorecer a súa evacuación da vesícula biliar (efecto colerético e colagogo), polo que resulta adecuada paira consumir en caso de dispepsia ou malas dixestións e disfuncións do fígado e a vesícula biliar. Ten un suave efecto diurético que pode ser útil paira as persoas que padecen hipertensión, pinga ou artrite e como complemento nas dietas de adelgazamento.
Contraindicaciones: Non debe tomarse achicoria en caso de hipersensibilidad alérxica á planta, e si padécense cálculos biliares é conveniente consultar con o médico antes de consumila. Non se describiu toxicidade nas doses habituais e como efectos secundarios poden aparecer reaccións alérxicas cutáneas nas persoas hipersensibles a esta planta.
Presentación e posología: A achicoria pódese tomar en forma de infusión e outras preparacións paira uso interno elaboradas coa raíz desecada e triturada. A dose recomendada é de 30 g por litro de auga e aconséllanse de 2 a 3 cuncas diarias, tomadas antes das comidas paira abrir o apetito e despois como remedio dixestivo.
