A breca, tamén coñecida como pagel ou garapello, é un peixe mariño moiapreciado, de carne branda, delicada e exquisita. O seu corpo ten aspecto fusiforme,delgado e ovalado. A súa boca non é demasiado grande e as escamas esténdense atéo bordo anterior dos ollos, cubrindo a cabeza. Os seus ollos son de menor tamañoque os do besugo e aligote. Ten unha cor prateada e rosáceo intenso,especialmente no dorso. Os exemplares máis comúns miden 10-30 cm.
Nome científico:
Pagellus erythrinus.
Familia:
É un peixe branco que pertence á familia do besugo, Espáridos, dentro da orde dos Perciformes.
Pesca e captura:
Habita en fondos rochosos, de grava, area e lodo; en ocasións penetra até os portos, desprazándose en pequenos bancos. Normalmente atópase entre 20 e 100 m de profundidade, aínda que pode estar a máis metros no Atlántico e Mediterráneo. Aliméntase fundamentalmente de pequenos peixes e invertebrados que viven no fondo mariño. Localízase no Atlántico leste, desde as costas escandinavas até Cavo Verde, e tamén no Mediterráneo e o mar do Norte. Péscase con artes de arrastre, trasmallo, enmalle, palangre e liñas de man. A tempada da breca vai desde decembro até abril.
Valor nutritivo
A breca é un peixe branco de carne bastante magra. Destaca o seu contido de proteínas de alto valor biolóxico e en canto a outros nutrientes, o seu achegue de fósforo, potasio e de vitaminas do grupo B e liposolubles como a vitamina A.
Táboa de composición (por 100 g de porción comestible)
| Kcal. | Proteínas (g) | Graxas (g) | Graxas saturadas (g) | Graxas monoinsaturadas (g) |
| 74 | 15,4 | 1 | 0,25 | 0,18 |
| Graxas poliinsaturadas (g) | Vit. B1 (mg) | Vit. B2 (mg) | Vit. B3 (mg) | Vit. A (mcg) |
| 0,27 | 0,06 | 0,08 | 5 | 9 |
mcg= microgramos de Eq. de retinol
Vantaxes e inconvenientes do seu consumo:
Polo seu fácil digestibilidad, é un alimento especialmente recomendable paira nenos e persoas maiores, así como paira persoas que teñen o estómago delicado e paira persoas que levan réximes pobres en graxa, iso si, tendo en conta que han de empregarse paira as súas cociñado técnicas culinarias poucas graxas. Ao igual que a maioría de peixes, pode conter larvas de Anisakis simplex, un parásito que pode ser causa de reaccións alérxicas en persoas especialmente sensibles. Este parásito elimínase a través da calor e do frío. Por iso, é preciso cociñar ben os pratos de peixe ou ben empregar a conxelación.
Criterios de calidade na compra, manipulación e hixiene:
Xeralmente véndese fresco. No punto de venda debe estar exposto sobre una superficie inclinada con xeo picado que se renove periodicamente. É un alimento perecedoiro que debe conservarse a baixas temperaturas paira evitar o crecemento bacteriano responsable do seu putrefacción e mal estado. Na pescadería, saberemos que está fresco si a súa carne ten consistencia firme, as agallas son vermellas, os seus ollos son brillantes e non están afundidos e mantén o cheiro mariño pouco pronunciado. Para que se conserve en óptimas condicións o mellor é compralo no último momento antes de volver a casa. Se se vai a consumir no día ou ao día seguinte, colocarase na parte máis fría do frigorífico, previamente eviscerado e limpo, ou en caso contrario no conxelador. Temos que gardalo en refrixeración non máis de 48 horas despois da súa compra, illado do resto dos alimentos paira evitar así que lles transmita o seu cheiro. Se o consumo non ha de ser no mesmo día ou ao día seguinte, convén conxelalo a -18ºC. Desta forma, mantén en óptimas condicións o seu sabor e todas os seus propiedades nutritivas durante uns 6 meses.
